دوران معاصر را بسیاری عصر فضا نامیده‌اند؛ روزگاری که بودجه و زمان بسیاری صرف کاوش و ماموریت فضایی می‌شود. با آغاز سفر انسان به فضا و زندگی در محیطی بدون گرانش، خطراتی انسان را تهدید می‌کند که نیاز به استفاده از فناوری پیشرفته را می‌طلبد. فناوری پیشرفته فضایی، سرعت توسعه علوم مختلف و نیز سرعت پیشرفت فناوری‌های پزشکی را به شکل قابل‌توجهی افزایش می‌دهد. وجود پرتوهای کیهانی، واکنش‌های مختلف بدن انسان به زندگی در فضای خارج از زمین، کاهش مقاومت و سیستم ایمنی بدن و نحوه سازگاری با شرایط زندگی خارج از جو زمین نیاز به توسعه همزمان پزشکی و علوم فضایی دارد، اما توسعه این دانش نه تنها در فضا، بلکه در زمین هم نقش قابل توجهی در شناسایی بیماری‌ها و روش‌های درمانی جدید دارد. بعضی فناوری‌های نوین فضایی، مرزهای دانش پزشکی را گسترش می‌دهد.