نظام برنامهریزی در ایران عمری بالغ بر 70 سال دارد و در زمینه نهادینه ساختن رویکرد آمایشی در اقدامات توسعهای تجربهای 50 ساله داریم. چنین سابقهای ایجاد یک سند آمایشی مورد وفاق در سطح ملی و سازوکارهای نهادی و قانونی تحقق بخش برنامهها و طرحهای تدوین شده را بیش از پیش ضروری میکند.