روایتی از زندگی زینب نوروزی کارآفرینی که میخواهد سوزندوزی بلوچ را زنده نگه دارد
قصه زینب و دخترانِ سوزندوزش، حکایتِ پرغصه سوزن و چشم است. مشقتِ کار آنجاست که برای سوزندوزی بلوچ، سوزن باید از پشت پارچه وارد شود؛ یعنی چشمها فایدهای ندارند، این احساس است که باید با ریتم فرورفتن سوزن در دل پارچه، هدایت رنگها و طرحها را قبول کند. اما چشم که باز است، میبیند. چشم که باز است و آن چه را دیده، به یاد میآورد. چشم که باز است و در نورِ کمِ کارگاه سوزندوزی زنان بلوچ، دنبال آینده میگردد؛ آیندهای که گاه در غبار بیتوجهیها گم میشود و گاه در فلقِ همدلی ها، رنگِ صبح به خود میگیرد.
کد خبر: ۱۰۲۹۵۹۲ تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۲/۲۳