امروزه کشورهای مختلفی برای ارائه خدمات از رویکرد سلامت از راه دور بهره می‌برند؛ رویکردی که مزایایی از جمله افزایش دسترسی و همچنین کاهش هزینه‌های دریافت خدمات سلامت را می‌تواند به‌دنبال داشته‌باشد. در کشور ایران نیز طی چند سال گذشته در این خصوص اقداماتی پراکنده و عمدتا بر بستر سکوهای نرم‌افزاری که به این منظور ایجاد نشده‌اند (مثل واتس‌اپ) انجام شده‌است. امروزه با توجه به پیشرفت‌هایی که در‌خصوص سلامت الکترونیک در کشور حاصل شده‌است زمینه برای استفاده از رویکرد سلامت از راه دور نیز فراهم‌تر است ولی مسائلی نظیر فقدان زیر‌ساخت‌های سخت‌افزاری مربوط در مراکز ارائه خدمت، سامانه‌های جزیره‌ای بخش سلامت، مشخص نبودن تعرفه خدمات سلامت از راه دور و فقدان پلتفرم جامع خدمات از راه دور برای اجرای این رویکرد وجود دارد.