اگر حیوانات را دوست دارید به آنها غذا ندهید!

دکتر جمشید منصوری، استاد دانشگاه و نویسنده کتاب راهنمای پرندگان ایران در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: چند سال پیش بر اساس شواهدی که از حواشی رودخانه چشمه‌گیله تنکابن به دست آمد، مقاله‌ای را در مورد تاثیر غذارسانی به کاکایی‌ها منتشر کردیم. سالانه حدود سه تا پنج هزار فرد کاکایی به رودخانه چشمه‌گیله تنکابن می‌آیند و متاسفانه از آشغال‌های ماهی و زباله‌هایی که ماهی‌فروشان این منطقه در رودخانه می‌ریزند، تغذیه می‌کنند. نتیجه این شده که جمعیت کاکایی‌ها سال به سال بیشتر می‌شود و از طرف دیگر رفتارهای تهاجمی هم در آنها بکرات دیده شده است. علت این مساله چیست؟ مسلما علت همین غذادهی اشتباه از جانب عوامل انسانی است.

آیا غذا دادن به حیات‌وحش کمک می‌کند؟

اگر عبارت «به حیات‌وحش غذا ندهید» یا Don’t feed the wildlife را در اینترنت سرچ کنید، قطعاً به اطلاعات جالبی در این زمینه دسترسی پیدا خواهید کرد. آیا می‌دانستید غذادهی دستی به حیوانات وحشی، آن هم در عرصه‌های طبیعی در بسیاری از کشورها جریمه دارد؟ برای مثال در ایالت انتاریوی کانادا جریمه غذادهی به حیات‌وحش برای بار اول بیش از ده هزار دلار کاناداست و در شرایطی خاص حتی به مرز 25 هزار دلار کانادا هم می‌رسد.

اما چرا؟ پاسخ سوال بسیار ساده است. حیوان حیات‌وحشی که تغذیه دستی شود با حیوان مرده فرقی ندارد. در واقع شما با غذادادن به حیوانات وحشی به آنها کمک نمی‌کنید، بلکه با این کار آنها را به مرگ محکوم می‌کنید.وقتی حیوانات وحشی از تمساح گرفته تا پرندگان به‌صورت دستی تغذیه می‌شوند، ترس طبیعی آنها از انسان می‌ریزد؛ بنابراین در زمان حضور انسان‌ها می‌توانند مشکل‌آفرین شوند. فراموش نکنید حیوانات در صورت آسیب‌رسانی به انسان‌ها محکوم به فنا هستند.خصلت طبیعی برخی حیوانات مانند سنجاب‌ها و گوزن‌ها ایجاب می‌کند پس از یک یا چند بار تغذیه دستی برای گرفتن غذا، انسان‌ها را تعقیب می‌کنند. این کار خیلی راحت باعث می‌شود آنها نه‌تنها بیشتر در معرض تصادفات جاده‌ای قرار گیرند، بلکه حتی امکان دسترسی انسان‌هایی که می‌توانند به آنها آسیب بزنند نیز تسهیل شود.

از طرف دیگر، غذاهایی که انسان‌ها از آنها تغذیه می‌کنند برای حیوانات مناسب نیست. بسیاری از پرندگان آبزی رژیم غذایی منحصربه فردی دارند و خوردن غذاهای ما می‌تواند برای آنها مشکل‌ساز شود. از سوی دیگر، حیوانات جوان‌تر در صورت تغذیه دستی، مهارت‌های لازم برای جست وجوی غذای طبیعی مناسب را کسب نمی‌کنند و صرفاً به انسان‌ها وابسته می‌مانند. اگر ما حیوانات را دوست داریم باید به خصلت‌های آنها احترام بگذاریم، نه این که زمینه ایجاد مشکلات جدی سلامت را برای آنها مهیا کنیم. نداشتن کالری و مواد غذایی لازم، تجمع در یک نقطه خاص از زیستگاه، تشکیل جمعیت‌های مازاد و آسیب به گونه‌های آسیب‌پذیر، شیوع بیماری‌های مسری، آلودگی آب و خاک و افزایش جمعیت جوندگان از ساده‌ترین مشکلات ناشی از تغذیه دستی برای حیوانات هستند.

فرناز حیدری