به این معنا که قدرت های سلطه جو و مداخله گر با تکیه بر فاصله میان مردم و ساختار سیاسی و با تحریک اعتراضات و رشد ناامنی داخلی فضا را برای دست اندازی امنیتی در کشور هدف فراهم می کنند.
در این بین البته اصولی مانند حقوق بشر، دموکراسی و آزادی هم به دستاویز حقوقی و بین المللی برای توجیه مداخله و ناامن سازی کشور هدف تبدیل شده اند. نمونه هایی از این رفتار را در سیر تحولات اخیر لیبی، سوریه و یمن و مداخله خارجی در این کشورها می توان دید.
به همین دلیل پیوستگی مردم با ساختار سیاسی و مشارکت های انتخاباتی، عامل تعیین کننده ای است که فرصت هرگونه دوگانه سازی داخلی و بهره برداری امنیتی را از دشمن می گیرد.
بعلاوه در نظام مردمسالار «جمهوری اسلامی» که اساس شکل گیری، استقرار ، تداوم و عبور آن از بحران های مختلف پیش رو، تکیه بر حضور و حمایت مردم بوده است، مشارکت مردمی معنا و مفهوم بیشتری پیدا می کند.
با این بیان رای مردم و میزان مشارکت انتخاباتی در ایران، فراتر از انتخاب سیاسی، یک پشتوانه عظیم امنیتی برای نظام جمهوری اسلامی است. پشتوانه ای که ریسک مداخله امنیتی و نظامی علیه ایران را بالا برده و به عبارتی به اصلی ترین عامل بازدارندگی دفاعی ایرن در برابر تهدیدهای خارجی تبدیل شده است. چنانکه بی اغراق می توان ماهیت مردمی قدرت در ایران را اصلی ترین عامل اقتدار جمهوری اسلامی ایران دانست، و باور داشت که سایر وجوه قدرت از جمله توانمندی نظامی، توسعه اقتصادی و هم پیمانی منطقه ای و بین المللی در ذیل این عامل اصلی، به عنوان عوامل ثانوی اقتدار ایران اسلامی قرار می گیرند.
پس بی جهت نیست که دولت های متعدد جمهوری خواه و دموکرات در آمریکا به رغم وحدت نظر در تقابل با ایران و تکرار دایمی این ادعا که «تمام گزینه ها علیه ایران روی میز است» عملا در برابر اقتدار امنیتی ایران زانو زده اند.
گردآوری و تجمیع دوباره جریان های ضد انقلاب خارج نشین، فعال سازی عناصر وابسته در داخل، بهره برداری وسیع از فضای مجازی برای تقابل سازی داخلی و دمیدن بر آتش بحران هایی نظیر فتنه 88 سازوکارهای پیاپی غرب برای بستر سازی تنش و ناامنی در ایران اسلامی است، که همه و همه به برکت حضور آگاهانه مردم در دفاع از آرمان های انقلاب و نظام اسلامی بی ثمر مانده است.
نکته دیگر در انتخابات، همصدایی اقوام و گروه های مختلف فکری و مذهبی در ایران است که با مشارکت در بیش از 30 انتخابات در کمتر از 4 دهه اخیر نشان داده اند که به سازوکار مردمسالاری دینی و تعیین کنندگی صندوق های رای در اداره امور کشور باور دارند، و از این فرصت برای انتخاب راه و ترسیم آینده کشور به درستی بهره می گیرند.
به عبارت دیگر تنوع کم نظیر قومی و فکری در ایران اسلامی نه تنها تهدیدی برای وحدت و اقتدار ایران اسلامی نیست که در چارچوب قانون و مسئولیت پذیری همه اقوام و آحاد ملت ایران به عامل قوام دهنده و استحکام بخش اجتماعی و فرهنگی تبدیل شده، و در حوزه سیاسی هم به دلیل باورمندی عمومی به سازوکار انتخابات و خروجی صندوق های رای، ثبات و رضایتمندی از ساختار مردمسالاری دینی را رقم زده است.
از این روست که از مشارکت انتخاباتی مردم به عنوان ضامن امنیت ملی در ایران یاد می شود، و همواره یکی از بالاترین مشارکت های انتخاباتی در ایران اسلامی رقم می خورد.
یوسف اسماعیلی - خبرنگار جام جم آنلاین
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگو با علی کاظمی، از ورودش به بازیگری تا نقشهای مورد علاقهاش
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»: