3 راهکار اقتصاد مقاومتی از نگاه امیرکبیر

جهانگیری، عدالت منطقه‌ای و جغرافیایی را یکی از بخش‌های عدالت اقتصادی بر شمرد. هاشمی‌طبا، منابع موجود را محدود دانست. میرسلیم، بر مشارکت نیروی انسانی متناسب با ظرفیت‌های زیستی در کشور تاکید کرد. رئیسی، موضوع اصلی امروز را حمایت از تولید ملی دانست که براساس آن می‌توانیم حق محرومان را بپردازیم و قالیباف بر انجام اشتغال حمایتی و حرکت به سمت اشتغال پایدار تکیه کرد.

اینها همه از مهم‌ترین مواردی است که کاندیداهای ریاست جمهوری دوازدهم یادآوری کردند، اما آنچه در سخنان اولین مناظره بر آن کمتر پای فشردند موضوع بازبینی و مهندسی مجدد طرح‌ها و برنامه‌های راهبردی اقتصادی دانش بنیان متناسب با اقتصاد مقاومتی برای تولید ثروت و درآمد، تقویت بخش خصوصی و رونق فضای کسب وکار است تا بتوان از آن طریق، هم رتبه فضای کسب و کار را در عرصه بین‌المللی ارتقا و هم به وضعیت بیکاری و ایجاد فرصت‌های شغلی سروسامانی داد.

در این ساماندهی اقتصادی که ازجمله راه‌های رفع عقب‌ماندگی اقتصاد ایران به شمار می‌رود، هنوز راهکارهای امیرکبیر زنده و تازه است و انگار آنها را همین امروز مطرح کرده است. امیرکبیر برای رفع این عقب‌ماندگی‌ها، به سه عامل اولویت‌دار اشاره می‌کند: 1) انتقال علم و تکنولوژی از خارج 2) حمایت از تولیدات داخلی 3) اعمال محدودیت برای واردات کالاهای مصرفی. این سه ماهیت انقلابی سیاست‌های اقتصاد مقاومتی را نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور باید به تاسی از امیرکبیر هم خود را وقف آن کند. توجه جدی به این راهکارها می‌تواند فرصتی تاریخی را برای رئیس‌جمهور دولت دوازدهم فراهم کند تا بتواند با برنامه‌ریزی براساس ظرفیت‌های گسترده و امکانات بالقوه اقتصادی ایران، اهداف سند چشم‌انداز 20 ساله را در ریل توسعه اقتصادی هدایت و مشکلات فعلی را در زمینه ایجاد اشتغال، رشد و توسعه رفع کند. از این رو، رئیس‌جمهور دولت بعد باید امیرکبیر اقتصاد ایران باشد تا بتواند مشکلات اقتصادی مردم را رفع کرده و اهداف برنامه‌های توسعه را در راستای پیشرفت و عدالت محقق کند.

دکتر عبدالرسول خلیلی

استاد دانشگاه