هیچ وقت برای ادامه تحصیل دیر نیست

با او درباره حال و هوای این روزهایش گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

این روزها مشغول چه کارهایی هستید؟

مشغول کاری در تئاتر هستم که در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه می‌رود. کاری است از خانم نغمه ثمینی به اسم «خواب در فنجان خالی» که اواسط تمرین آن هستیم و از اول تیر اجرا می‌شود. قبل از این هم مشغول کار در تئاتر دیگری بودم که در سالن قشقایی تئاتر شهر روی صحنه رفت. کاری بود به اسم «مانوس» که راجع به پناهندگان استرالیا بود.

شما اخیرا وارد تئاتر شدید؟ چون قبلا فقط در سینما نقش آفرینی می‌کردید.

بله، این دومین کار من در تئاتر است. البته سه سال درگیر کارهای تئاتر بودم.

چطور شد جذب تئاتر شدید؟

به خاطر ادامه تحصیلم در رشته ادبیات نمایشی، این اتفاق افتاد. جو دانشگاه طوری بود که در جشنواره‌های دانشجویی شرکت می‌کردیم.

شما کارشناسی معماری خوانده بودید. در مقطع کارشناسی ارشد چه رشته‌ای می‌خوانید؟

بله، برای ارشد ادبیات نمایشی خواندم و این باعث شد وارد فضای تئاتر شوم و بعد هم با گروه سولو آشنا شدم.

مدرک کارشناسی ارشد را گرفتید؟

یک ماه دیگر از پایان‌نامه‌ام دفاع می‌کنم.

اصلا چطور شد ادامه تحصیل دادید؟

مطالعه‌ام راجع به سینما و تاریخ هنر زیاد بود و خیلی دوست داشتم آن را دنبال کنم. چون دروس مشترکی هم بین این رشته‌ها وجود دارد. آقای رضا رشیدپور به من پیشنهاد کرد تاریخ هنر تدریس کنم. چهار سال در دفترشان تدریس می‌کردم. سال دوم گفتم چرا ادامه تحصیل نمی‌دهم و از همان زمان تحصیل را ادامه دادم. الان گروه سولو تدریس می‌کنم. البته برای دکترا هم شرکت کردم.

در چه رشته‌ای؟

متاسفانه فقط پژوهش هنر داشت. من دوست داشتم فلسفه هنر بروم، اما برای هنری‌ها این راه باز نبود و فقط دانشجویان فلسفه می‌توانستند بروند.

پس شما در 34 سالگی فکر می‌کنید برای ادامه تحصیل هیچ وقت دیر نیست؟

اصلا، اتفاقا از یک سنی به بعد درس خواندن لذت دیگری دارد. در دوران دبیرستان آدم شیطنت دارد. من خودم آن زمان خیلی روی درس خواندن فوکوس نبودم. اما الان می‌دانم چرا دارم درس می‌خوانم. از سوی دیگر هر چه به مقاطع بالاتر می‌روید، درس‌های نامربوط و غیرمتناسب ندارید که مثلا ناچار باشید دروس عمومی بخوانید. مثلا در همین دو سال مقطع ارشد، متناسب با علاقه‌ام دارم درس می‌خوانم و این طوری خیلی لذت‌بخش است.

بجز درس و بازیگری، اوقات فراغت خود را چطور می‌گذرانید؟

از 18 سالگی اوقات فراغت و کارم یکی شده. دوستانی دارم که با هم فیلم می‌بینیم. تفریحاتم حول و حوش سینما و تئاتر است. کتاب هم می‌خوانم. خیالم هم راحت است که کارم را انجام می‌دهم.

اهل ورزش هم هستید؟

از سن کم ورزش می‌کردم. در راهنمایی و دبیرستان رشته کاراته کیوکوشین را تا کمربند مشکی ادامه دادم. وقتی ورزش می‌کنید به صورت خودجوش ادامه می‌دهید. چون یک نیاز است. جدای از سلامت فیزیکی تا ورزش نکنید به حال خوب روحی هم نمی‌رسید.

چقدر با خانواده وقت سپری می‌کنید؟

از آنجا که با خانواده زندگی می‌کنم، زیاد با آنها هستم. بیشتر در سن و سال من خانه مستقل می‌گیرند. من با وجود داشتن شرایط گرفتن خانه مستقل، ترجیح می‌دهم با خانواده باشم. همین غذای گرم و مراودات با خانواده را دوست دارم. آن تنهایی به نظرم خیلی جالب نیست. در نتیجه با خانواده زیاد هستم.

سجاد روشنی - دبیر صفحه آخر جام جم