اخلاق در رانندگی

برخی از رانندگان جوان، بویژه آنهایی که دارای خودرویی با مدل یا سیستم بالایی هستند، پیش‌زمینه ذهنی خودبرتربینی دارند.

راننده خودبرتربین هنگام مواجهه با سایر رانندگان با توجه به عدم امکان مکالمه با راننده مقابل و بیان «من از تو برترم» به نشان دادن این موضوع با رفتارهایی همچون چراغ زدن‌های پی در پی، بوق ممتد، چشم در چشم شدن، پرخاش و حرکات نمایشی مخاطره‌آمیز، اقدام می‌کند.

تا وقتی که فرد مقابل دارای مهارت کافی در کنترل وسیله نقلیه باشد، امید آن می‌رود که این چالش به‌خیر بگذرد، لیکن اگر راننده مقابل به علت کهولت سن، باردار بودن، کم‌تجربگی و... توانایی کافی در دفع مخاطرات اینچنینی نداشته باشد، چالش به ضررهای مالی و جانی ختم خواهد شد.

در آموزه‌های گرانقدر دین مبین اسلام هیچ برتری برای کسی جز تقوا لحاظ نشده و علاوه بر آن در قوانین جاری کشور که حقوق و حدود را تعیین می‌کند، هیچ حق اضافی برای رانندگان مرد، جوان و... تعیین نشده است.

هنگامی که در چنین موقعیت‌هایی قرار می‌گیریم برای یک لحظه تصور کنید که راننده مقابل می‌تواند پدر یا همسر شما باشد که برای انجام امور زندگی از منزل خارج شده. آیا رفتارهای تهاجمی و مخاطره‌آمیز با بستگان خود را تاب می‌آورید؟ لذا چنان رفتاری باید داشته باشیم که انتظار داریم دیگران با ما و بستگان ما داشته باشند.

امید آن‌که در فصل سفرهای تابستانی و تراکم گذرگاه‌ها، هموطنان شریف و فرهیخته ما، ضمن پاسداشت ارزش‌های اخلاقی، دینی و اجتماعی، آن‌چنان فضایی را ایجاد کنند که اندک هنجارشکنان با ملاحظه انضباط و سرزنش‌های اجتماعی و قباحت رفتارهای متکبرانه، از تحقیر دیگران و خود بزرگ انگاری پرهیز داشته و در مقابل، با تکریم همگان ضمن همدلی و صمیمیت و اخلاق محوری در جامعه، زمینه‌ساز بهبود هنجارهای ترافیکی بوده و بسط و گسترش رفتارهای صحیح ترافیکی را سرلوحه اعمال و رفتار حسنه خویش قرار دهند.

سردار تقی مهری - رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا