برای گرانشدن یک کالا باید حداقل یکی از عوامل تأثیرگذار در آن بخش، روند افزایشی قیمت را طی کرده باشد تا محصول نهایی گران شود. به عنوان مثال برای افزایش قیمت شیر پاستوریزه یا محصولات لبنی باید قیمت خرید شیر خام بالا رفته باشد یا هزینههای تولید ناشی از افزایش قیمت انرژی گران شده باشد.
از سوی دیگر، هزینههای حمل و نقل به دلیل بالا رفتن قیمت حاملهای انرژی تأثیر زیادی در قیمت دارد که هیچکدام از این عوامل، گران نشده و با توجه به اینکه محصولات لبنی جزو کالاهای اساسی است، نه تنها دلیل گرانی وجود ندارد بلکه به صلاح اقتصاد خانواده و کشور نیست.
به نظر میرسد به دلیل فضای موجود در کشور و بحث تفکیک وزارتخانه صنعت، معدن و تجارت، برخی قصد دارند از فرصت استفاده کرده و محصولات خود را با قیمت بالاتری به بازار عرضه کنند که این کار نه دلیل دارد و نه صحیح تلقی میشود.
از سوی دیگر، باید توجه داشت این وظیفه ستاد تنظیم بازار است که قیمت و مسائلی از این قبیل را کنترل کند، اما از زمانی که قانون انتزاع اجرا و وظیفه ستاد تنظیم بازار به وزارتخانه جهادکشاورزی سپرده شد،مشکلات روی دیگری به خود گرفت. به بیان بهتر ستاد تنظیم بازار به وزارت جهادکشاورزی منتقل شد، اما ابزارهای لازم برای اجرای هرچه بهتر این کار انتقال نیافت و همین موضوع موجب بروز برخی مشکلات در کشور شده است. وزارت جهادکشاورزی اکنون مسئولیتی بهعهده دارد که ابزار کافی برای برخورد با متخلفان را ندارد. اکنون ستاد تنظیم بازار ابزار اجرایی این کار را ندارد و نقش هماهنگ کننده بین وزارتخانهها دارد. به نظر میرسد سازمان حمایت از حقوق مصرفکنندگان و تولیدکنندگان باید به این بخش بهصورت مستقیم ورود کند و مانع افزایش قیمت لبنیات در کشور شود. اکنون سرانه مصرف لبنیات در کشور بسیار پایین است و با افزایش قیمت آن ممکن است پایینتر هم بیاید.
محمدصادق مفتح - کارشناس اقتصادی
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد