سینما در دست جوانان خوش‌چهره

ما در حال حاضر دو انجمن بازیگری در ایران داریم که بنده در یکی از آنها عهده‌دار سمتی و در واقع خدمتگزار دوستانم هستم. در آنجا می‌بینم که خیلی از دوستان من که استخوان خرد کرده‌های این حرفه هستند بیکارند و در عوض تهیه‌کنندگان و کارگردانان محترم به دلایلی ازجمله پرداخت حقوق کمتر و... اشخاص غیرحرفه‌ای را سرکار می‌آورند.

بازیگر میانسالی که هزار خرج زندگی دارد بیکار است و در عوض دغدغه سینماگران شده فروش در گیشه آن‌ هم با پسران و دختران که به جای هنر، فقط چهره و پول دارند! دغدغه هنر ما فقط شده پول و پول. اتفاقا در دوران میانسالی است که بازیگر به پختگی و کارآمدی می‌رسد، اما دقیقا در همین دوران است که کنار گذاشته می‌شود و این معضلی است که برخلاف تمام دنیا در سینمای ما رایج است.

وقتی در سینمای ایران دغدغه پرداخت به مسائل اجتماعی و انسانی کمرنگ می‌شود مردم سراغ تماشای شبکه‌های بیگانه می‌روند که جز بدآموزی هیچ ندارد. فیلمسازان باید تمام گروه‌های سنی را در نظر بگیرند نه این‌که فقط جوانان مدنظرشان باشد. سینما امروز ما به نوعی جوانانه شده و بس.

جمشید مشایخی

بازیگر پیشکسوت