ورود خارجی‌ها به بازار ایران با نام فروشگاه‌ زنجیره‌ای

شما به عنوان رئیس اتحادیه کشوری فروشگاه‌های زنجیره‌ای از روند حضور شرکت‌های خارجی در این بخش توزیعی اطلاع دارید؟

با توجه به این‌که برخی از فروشگاه‌های خارجی عضو این اتحادیه هستند؛ اطلاعاتی درمورد برندهای عضو داریم، اما درباره برندهای جدیدی که به بازار ایران وارد شده‌اند، هیچ اطلاعی در دست نیست، بنابراین اگر در آینده این فروشگاه‌ها به عضویت اتحادیه ما درآیند اطلاعات بیشتری به دست خواهیم آورد.

به نظر شما اصولا نیازی به ورود این برندها به سیستم خرده فروشی ایران وجود دارد؟

ببینید؛ اگر موضوع سرمایه‌گذاری و انتقال فناوری باشد، خوب هیچ کشوری مانع آن نخواهد شد، ما هم از آن استقبال می‌کنیم، اما بهتر بود این فروشگاه‌ها در بخش‌هایی که کمبودی وجود داشت وارد می‌شدند، نه این‌که دقیقا همان‌کاری را انجام دهند که برندهای موجود ایرانی توانسته‌اند بخوبی نیازهای موجود را پاسخ دهند.

بخش‌هایی که شما از آن به عنوان کمبود سیستم خرده‌فروشی یاد می‌کنید، درواقع کدام بخش‌ها هستند؟

با توجه به نیاز بازار ایران بهتر است سرمایه‌گذاران خارجی در زمینه فروشگاه‌های زنجیره‌ای بزرگ که نیازمند سرمایه اولیه بالایی هستند وارد شوند نه شعب کوچک درون‌شهری که بیشتر برندهای داخلی توانسته‌اند بخش قابل توجهی از نیاز بازار را پوشش دهند. به عنوان مثال برخی از فروشگاه‌های زنجیره‌ای هستند که به عنوان عمده فروشی برای تامین نیاز خرده فروشی‌های کوچک فعالیت می‌کنند. امروز ما به این نوع فروشگاه‌ها نیاز داریم. این فروشگاه‌ها وسعت بالا با تنوع کالایی بسیار زیادی در حجم انبوه دارند، بنابراین می‌توانند قیمت‌های عمده‌ مناسبی برای خرده‌فروشی‌ها درنظر بگیرند.

کدام سازمان‌ها برای ارائه مجوز فعالیت به این نوع فروشگا‌ه‌ها اقدام می‌کنند؟

سازمان سرمایه‌گذاری خارجی و وزارت صنعت در این زمینه فعال هستند و پس از آن در صورت لزوم اتحادیه‌های مربوط هم وارد عمل می‌شوند، اما درباره اتحادیه فروشگاه‌های زنجیره‌ای، اجباری برای عضویت نیست.

با توجه به این‌که فروشگاه‌های زنجیره‌ای خارجی اطلاعات ارزشمندی از تقاضا و نیاز بازار ایران به دست می‌آورند، آیا این اطلاعات ممکن است در جهت واردات کالاهای خارجی کاربرد داشته باشند؟

اجازه دهید شفاف پاسخ شما را بدهم. یکی از راهکارهای ورود خارجی‌ها به بازار ایران، استفاده از همین فروشگاه‌های زنجیره‌ای است، به این دلیل که با توجه به گردش کالای گسترده در این فروشگاه‌ها می‌توانند اطلاعات مناسبی از تقاضا و ذائقه خریداران به دست آورند که درنهایت کالاهای خارجی می‌تواند پاسخگوی نیازهای موجود یا ایجاد شده باشد.

آیا بهتر نبود مسئولان ایرانی هنگام انعقاد قرارداد با فروشگاه‌های زنجیره‌ای سهمی هم از بازار آنها برای فروشگاه‌های ایرانی می‌گرفتند؟

بله، این شاید ایده‌آل‌ترین شیوه حمایت از تولیدات داخلی است، اما باید دید فروشگاه‌های زنجیره‌ای ایران امکان رقابت با غول‌های خرده‌فروشی حاضر در کشورهای اروپایی یا دیگر نقاط جهان را دارند که بخواهند وارد شوند؟ البته منظور من این نیست که نمی‌توانیم، اما لازم است حمایت‌های مناسبی داشته باشیم. اگر این حمایت ایجاد شود، قطعا فروشگاه‌های زنجیره‌ای ایرانی می‌توانند بازاریابی مناسبی در خارج از مرزهای کشورمان برای کالاهای ایرانی داشته باشند.

عماد عزتی

اقتصاد