به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، نیم فصل اول لالیگا در فصل ۱۸-۲۰۱۷ به پایان رسید و مارکا هر یک از ۲۰ تیم این رقابتها را با یک فیلم مقایسه کرد. عناوین متنوعی در این باره وجود دارد؛ ژانر کلاسیک، فیلم برنده اسکار، سینمای اسپانیا، کمدی، درام و انیمیشن در این فهرست دیده میشود.
بارسلونا: شکست ناپذیران
ارنستو والورده، بارسلونا بدون نیمار را قدرتمند کرد و با آرامشی مانند نلسون ماندلا این کار را انجام داد. این در حالی است که لیونل مسی مانند همیشه عمل کرد و به عنوان بهترین بازیکن، نقش اول را بر عهده داشت و بارسا به یک شکستناپذیر تبدیل شد. آنها در مسیر فرش قرمز قرار دارند.
اتلتیکو مادرید: این گروه خشن
اتلتیکو مادرید همانند سم پکینپا در هر بازی یک وسترن به نمایش میگذارد. هیچ کس دوست ندارد این تیم را نزدیک خود ببیند. در محوطه جریمه این تیم همه نوع بازیکنی دیده میشوند و یان اوبلاک پیش از رسیدن شریف سیمون همه چیز را سازماندهی میکند. با حضور دیگو کاستا دیگر هیچ تیمی آرامش نخواهد داشت.
والنسیا: معجزه مارسلینو
صدای والنسیا به همه جا رسیده است، جایی که پیش از این واژه مشابه برای تیم والنسیا کنونی وجود داشت. کارگردان مارسلینو گارسیا تورال، مرد آرام باشگاه در حال هدایت تیم به رقابتهای اروپایی است. والنسیا با او به سرزمین وعده داده شده نزدیک میشوند.
رئال مادرید: بر باد رفته
هیچ نشانهای از تیم آگوست دیده نمیشود. تابستان سپری شد. در پاییز برگها ریخت و در زمستان اهداف تیمی که برای پادشاهی تشکیل شده بود یخ زد. لالیگا اکنون برای سفیدپوشان موقتی است. زیدان و شاگردانش منتظر لیگ قهرمانان اروپا، خانه آشنای آنها است.
ویارئال: پیشنهاد بیشرمانه
پس از خداحافظی فران اسکریبا و جانشینی کایخا اکنون تیم به حضور در اروپا امیدوار شده است. برنامه زمستانی تیم مبنی بر فروش باکامبو نیست ولی فوتبال چین ممکن است روبرتو فورد را فریب دهد چون پیش روی خود ۴۰ میلیون یورو میبیند و با این اتفاق شرایط اقتصادی باشگاه بهتر خواهد شد.
سویا: مهاجمان صندوق گمشده
باشگاهی که در سالهای اخیر در فینالهای بزرگ حضور داشت با بریتسو آرامش خود را از دست داد. آنها که در جستوجوی قهرمان جدید بودند روی هریسون فورد ایتالیایی یعنی مونتلا تمرکز کردند. سرمربی ایتالیایی نقشه خوبی برای این فصل ندارد. به همین خاطر برخی از هواداران مسیر روشنی برای تیم خود نمیبینند.
رئال بتیس: شب بزرگ من
شب ششم ژانویه یک رسوایی در سویا رخ داد. رئال بتیس به سانچس پیسخوان حمله کرد که تا بامداد به طول انجامید. خواکین آقای این جشن بود و ستینن مانند الکس د لا ایگلسیا هوشمندانه بود.
ایبار: هر یکشنبه کذایی
مدل تیم ایبار مانند یک تیم دانشگاهی است. زیرک پیر یعنی مندیبیلار در نیمکت حضور دارد و او آل پاچینو ایپورا است، سرزمینی که بازی برای هر تیمی سخت است. سرمربی ایبار میداند چگونه به تیمش یکشنبه هر هفته انگیزه بدهد. او میداند باید چه کار کند.
ختافه: بازگشت
بازگشت به ریشههای خود آسان نیست. ماموریت خوسه بوردالاس یک سازماندهی مانند پنه لوپه کروس است. اگر خانواده ختافه نظم و تعادل را حفظ کند عجیب نخواهد بود کارگردان پدرو آلمودواور با اسکار به پایان فصل برسد.
خیرونا: بهتر از این نمیشود
آنها شگفتیساز نیم فصل بودند. خیرونا زندگی را برای همه حریفانش سخت کرد. ماچین، جک نیکولسن است. آنها بهترین نتیجه ممکن را در لالیگا کسب کردند.
سلتاویگو: بیگناه
شاگردان اونسوئه فوتبال خوبی را به نمایش گذاشتند اما به اندازه کافی مستحکم نبودند. نیم فصل اول نیز با درگیری میان آسپاس و لرما به پایان رسید. آنها بیگناه محسوب میشوند.
اتلتیک بیلبائو: دیوانهای از قفس پرید
بهتر است بگویم میخواهند پرواز کنند. کپا دیگر در تیم وجود ندارد و آماده نیست تا در زمستان به مناطق گرمسیری مهاجرت کند. اتلتیک کوکو زیگاندا که در میانه جدول رو به پایین است میخواهد بلند شود و پرواز کند.
لگانس: شگفتانگیزان
آنها غولهای لگانس هستند با این حال تیم بوتراکه ابر قهرمان باور نکردنی، یک خانواده، خیار فروش، سومین تیم لالیگا در آمار کمترین گل خورده است. این اتفاق با هدایت آسیر گاریتانو رخ داد. عملکردشان مانند یک رویای انیمیشنی است.
اسپانیول: نمیتوانم با او خداحافظی کنم
فیلم "نمیتوانم با او خداحافظی کنم" شرایط کنونی اسپانیول را شرح میدهد که نمیخواهد کیکه سانچس فلورس را کنار بگذارند. نتایج این تیم خوب نبوده است اما هنوز رییس را عوض نکردند.
رئال سوسیداد: آبی تیره متمایل به سیاه
رئال مادرید در این فصل نزدیک به تغییر رنگ است و رو به افول گذاشته است. آنها دور از جایگاههای برتر در آب غوطهور شدند و شاگردان اوزه بیو مانند شخصیت خورخه در فیلم "آبی تیره متمایل به سیاه" می خواهند بر علیه سرنوشتی که دارند مبارزه کنند. آن ها برای رسیدن به صدف طلایی باید خیلی چیزها را عوض کنند.
لوانته: سرگیجه
آنها یک تیم کلاسیک هستند که از دسته دوم به سطح اول لالیگا رسیدند. مسابقات را قدرتمند شروع کردند و ناگهان سرگیجه گرفتند و شروع به سقوط در جدول کردند. شاگردان اوریوس خطر سقوط به دسته پایینتر را حس میکنند.
آلاوس: فرار بزرگ
به نظر میرسد آلاوس با جدایی کاماراسا، تئو، دیورسون، مارکوس یورنته، فمنیا و ... در شرایط بدی قرار بگیرد اما فرار حقیقی برای این تیم اتفاق افتاد و با هدایت آبلاردو خود را از منطقه سقوط بیرون کشید. آنها مانند ارتش پیتو عمل کردند.
دیپورتیوو لاکرونیا: مظنونین همیشگی
دپورتیوو پر از مظنون بود و جریمه آنها قرار گرفتن در منطقه سقوط شد. این اتفاق با اخراج پپ مل همراه شد. اکنون تیمی که در رتبههای پایینی جدول قرار دارد باید با یک رهبر دیگر خود را از این منطقه نجات دهد.
لاس پالماس: دور افتاده
تیم سقوط کرده و قعرنشین پاکو خمس، جدیدترین دور افتاده جزایر قناری است که با سرمربیانی مانند مانولو مارکس و پاکو آیستاران خداحافظی کرد. آنها نتوانستند شرایط تیمشان را بهتر کنند. لاس پالماس هرگز نباید امیدش را از دست بدهد و به نکات منفی فکر کند. این تجربه به ویلسونهای زیادی نیاز دارد.
مالاگا: مدفون
مدفون شده تیم میچل است، او به تازگی از تیمش اخراج شد. مالاگا با ۱۱ امتیاز تقریبا مدفون شده است و به همراه لاسپالماس بدترینهای لالیگا محسوب میشوند. خوسه گونسالس ماموریتش این است که تیم را دوباره احیا کند و از تماشاگران در این زمینه کمک بگیرد.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد