دهاتی بودن ارزش است

اصولا معرفی هر کشوری ابعاد مختلف دارد و از زوایایی چون اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و... می‌توان به موضوع پرداخت. اگر قرار است گروهی با نگاه اجتماعی برنامه‌سازی کنند، لازم است تخصص اجتماعی داشته باشند و با شناخت، به سراغ موضوع و مسأله بروند.
کد خبر: ۱۱۴۲۸۴۹
دهاتی بودن ارزش است

بیشتر اوقات می‌بینیم خیلی‌ها برنامه‌ای با هدف معرفی جنبه‌های ایرانگردی و اجتماع ایران می‌سازند، اما در واقع دارند سیاه‌نمایی می‌کنند و فقط بدبختی‌ها و زشتی‌ها و کمبودها را نشان می‌دهند. این رویکرد خوبی برای جذب گردشگر نیست. عده‌ای دیگر منصفانه‌تر عمل می‌کنند. خوبی‌ها و بدی‌ها را کنار هم به تصویر درمی‌آورند‌. رویکردی که من در برنامه‌سازی‌هایم دارم در دسته سوم قرار می‌گیرد.

هدف من و گروهم این است که فقط زیبایی‌ها را به نمایش درآوریم و جذابیت‌ها را نشان دهیم. ما معتقدیم مسائل و مشکلات به اندازه کافی پخش می‌شود و بویژه الان که شبکه‌های اجتماعی فعال شده‌اند، مردم همه در جریان این اتفاقات قرار دارند.

معرفی جذابیت‌ها و ویژگی‌های استان‌ها علاوه بر این‌که جذب گردشگر می‌کند، می‌تواند توسعه اقتصاد مملکت را هم رقم بزند و ما را از اقتصاد تک‌محصولی مبتنی بر نفت رها کند. خود من در برنامه‌هایی که می‌سازم، نگاه و توجهم بیشتر به روستاها معطوف است و زیبایی‌های آنها را بیشتر می‌پسندم. معتقدم روستاهای ما منحصربه‌فرد و کاملا بومی هستند. این لهجه‌ها،لباس‌ها و غذاها هستند که باعث تمایز ما از ملت‌های دیگر شده‌اند‌، پس در برنامه‌هایم می‌کوشم از زیبایی‌های روستاها بگویم.

به عقیده من دهاتی بودن ارزش است و کسی که در دهات مانده، دارد کار و تولید می‌کند و مصرف‌کننده صرف نیست، ارزش و جایگاه بالایی دارد. حیف است در برنامه‌های مختلف، روستاها عموما به عنوان مکان‌هایی دور از فرهنگ و تمدن معرفی می‌شوند.

الان بیشتر جمعیت دانشگاهی کشور از روستاها به آن محیط آموزشی وارد شده‌اند و بچه‌های روستا و شهرستان هستند. باید به این نکته توجه شود و آن را در رسانه‌هایمان هم انعکاس بدهیم.

همچنین بحث دیگر، توجه به بوم‌گردی است. بوم‌گردی باید تقویت شود و چه مردم ایران و چه گردشگرها ترجیح می‌دهند در خانه‌های روستایی و فضاهای مربوط به همان محیط اقامت کنند.

هتل‌ها که همان آپارتمان‌های معمولی هستند و جذابیتی ندارند. این اقامت‌های بوم‌گردی هستند که می‌توانند گردشگر جذب کنند. ایران ما نقاط بکر و نادیده زیاد دارد. من بعد از سال‌ها سفر کردن هنوز نمی‌توانم بگویم همه‌جا را دیده‌ام.

فقط می‌گویم جاهای زیادی را دیده‌ام و جالب است با این‌که در برخی نقاط، مردم حتی دسترسی به آنتن و تلویزیون ندارند، باز من را می‌شناسند و تا از ماشین پیاده می‌شوم اسمم را می‌گویند. معلوم می‌شود وقتی برنامه‌هایی از زبان مردم ساخته می‌شود، مردم آن را می‌بینند و بخوبی استقبال می‌کنند.

اقبال واحدی

مجری و گزارشگر

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
افسانه کوهنوردی ایران

گفت‌وگو با افسانه حسامی‌فرد، اولین کوهنورد زن تاریخ‌ساز ایرانی در مسیر باشگاه هشت ‌هزاری‌ها

افسانه کوهنوردی ایران

جا مانده از نسل هوش مصنوعی

در گفت‌وگو با یک جامعه‌شناس، تهدیدات و فرصت‌های هوش مصنوعی برای خانواده‌های ایرانی را بررسی کرده‌ایم

جا مانده از نسل هوش مصنوعی

نیازمندی ها