به گزارش جام جم آنلاین به نقل از maziarmiraly،
به گزارش جام جم آنلاین به نقل از maziarmiraly،
برای پاسخ دادن به سوالی که بالا مطرح شد، طی کردن 8 قدم ضروریه. اول از همه باید ببینین دنبال چی هستین.
شاید فقط دوست داشته باشین عکسهای خونوادگی بهتری بگیرین یا از سفرهایی که میرین عکسهای قشنگی داشته باشین. یا شاید هم دنبال یه سرگرمی جدید میگردین. شاید یه روزی در آینده دوست داشتین که عکاسی حرفه ای هم کار کنین. هر دلیلی که داشته باشین، یادگرفتن اینکه چجوری عکسهای عالی بگیرین، یه سرمایه گذاری ارزشمنده. ولی عکاسی حرفه ای یه سرگرمی گرونه، و چیزهای خیلی خیلی زیادی برای کشف کردن داره! تا حدی که شما رو وادار میکنه از خودتون بپرسید: چجوری میتونم وارد دنیای عکاسی حرفه ای بشم؟
مثل هر هنر خلاقانه دیگهای، راه مشخصی برای ورود به عکاسی وجود نداره. اما به جای ناامید شدن و کنارگذاشتن دوربین گران قیمتتون، میتونین یه سری کار انجام بدین تا توی عکاسی پیشرفت کنین.
تو این مقاله 8 نکته ای رو که هر عکاس تازه کاری برای ورود به دنیای عکاسی باید بدونه براتون نوشتم. پس بیاین ببینیم چگونه عکاسی را شروع کنیم .
قبل از اینکه کاری انجام بدی، ببین چه چیزی به تو الهام میبخشه یا تورو به وجد میاره. آیا از سفر رفتن و عکس گرفتن لذت میبری؟ یا دوست داری از بچه هات عکاسی کنی؟ دوست داری همه چیز در صحنه عالی و کامل باشه یا اینکه هر لحظهای رو همونطور که هست ثبت کنی؟ آیا به یک ژانر خاص از عکاسی (مثل عکاسی ورزشی یا ماکرو) علاقه بیشتری داری؟
با ارزیابی کردن اینکه چی رو بیشتر از همه دوست داری شروع کن. مثلا اگه از سفر رفتن لذت میبری، بهترین کار اینه که تو شاخه عکاسی منظره (Landscape Photography) وارد بشی. عکاسی یک تفریحه که با بقیه تفریحات مثل سفر، ورزش یا حتی باغبانی (!) به خوبی ترکیب میشه.
بعد از این مرحله، تعدادی عکس ببین. کدوم عکس بیشتر درگیرت میکنه؟ عکس آدم ها یا اشیاء بیجان؟ عکس های با ژست یا ناگهانی؟
با فهمیدن اینکه چه چیزی تورو به وجد میاره یا از انجامش لذت میبری، بهتر میتونی تعیین کنی که یادگیری عکاسی رو از کجا شروع کنی.
مسلما بدون دوربین نمیتونی وارد عکاسی بشی. برای عکس گرفتن تفریحی لازم نیست بهترین و جدیدترین دوربین رو داشته باشی. اما اگر میخواهی عکاسی رو جدیتر بگیری، باید دوربینت چند ویژگی داشته باشه:
اول اینکه باید دوربینی بگیری که مد دستی (Manual Mode) داشته باشه. این ویژگی بهت اجازه میده که کنترل فوقالعادهای روی عکسهات داشته باشی. همچنین حتما باید فرمت RAW رو ساپورت کنه. چون بعد از اینکه مد دستی رو یاد گرفتی، حتما باید یاد بگیری که چطور با ادیت، عکسهات رو عالی کنی. اگر تو بخش قبل انتخاب کردی از سوژههایی عکس بگیری که سریع حرکت میکنن (مثل عکاسی ورزشی یا کودک) باید دوربینی تهیه کنی که سرعت عکاسی پیاپی اون حداقل 5 فریم در ثانیه باشه. (هرچی بیشتر بهتر!)
دوربین های DSLR و بدون آینه (Mirrorless) برای شروع عکاسی حرفه ای خیلی عالی هستن. چون هم رزولوشن بالا و هم انعطاف پذیری بالایی برای استفاده از لنزهای مختلف، فلاشها و فیلترها دارند. مدلهای پایه معمولا ارزون هستن، اما ممکنه با تنظیمات زیاد و دکمهها و دیالهاشون عکاسان تازه وارد رو کمی گیج کنند. اما بعضی از دوربینهای کامپکت هستن که مد دستی دارن و با فرمت RAW هم عکس میگیرن. این دوربینها مانند DSLR ها عموما رزولوشن بالایی ندارن ولی گزینه مناسبی برای سفر هستن.
وقتی که یک دوربین خوب گرفتی، همه قسمتهای اون رو بشناس. کار کردن با دکمهها و دیالهاش (Dials) رو یاد بگیر و بدون که هر تنظیمی کجای دوربین قرار گرفته.
برای وارد شدن به عکاسی، فقط شروع به عکس گرفتن کن. چه چیزی از عکسهایی که میگیری رو دوست داری؟ چه چیزهایی رو دوست نداری؟ سعی کن تکنیکهای عکاسی که از کتابها یا کلاسها یاد میگیری، با دوربینت تمرین کنی. عکاسی رو با تنظیمات مختلف آزمایش کن و ببین چه تغییری توی عکس نهایی ایجاد میکنن.
همه جا میتونه تورو برای گرفتن عکسهای عالی تحت تاثیر قرار بده. و البته که اگه دوربینت همراهت نباشه، نمیتونی اونها رو ثبت کنی!
همزمان که در حال یادگیری هستی، دوربینت رو همه جا با خودت ببر. از دوربینت کار بکش. اون رو با خودت به پیاده روی ببر یا حتی موقع خرید توی فروشگاه! هر وقت چیزی تورو به وجد آورد (مثل یه لحظه زیبا یا خیلی سادهتر، رنگ و شکل زیبای سیبهای توی یه جعبه) ازش عکس بگیر. ترکیببندیهای مختلف رو امتحان کن. تکنیکهایی که بلدی رو پیاده کن. زمانی که تحت تاثیر یه حس خوب قرار بگیری، عکاسی کردن خیلی آسونتره!
فهمیدن نور برای عکاس حرفه ای شدن یکی از ضروریاته! فارغ از یادگرفتن هرچیز دیگهای، باید نور و درک کردن اون رو یاد بگیری.
توی تمرینات ببین که چطور زوایای مختلف تابش نور، سایههای مختلف ایجاد میکنن. ببین که چطور قرار گرفتن نور در پشت، جلو یا کنار سوژه، نتیجه نهایی رو تغییر میده. به عکسهای دیگران نگاه کن و سعی کن حدس بزنی که زاویه تابش نور از کجاست. همینطور سعی کن متوجه بشی که منبع نور فلاشهای استودیویی هستن یا نور خورشید.
برای اینکه وارد دنیای عکاسی حرفه ای بشی باید یاد بگیری کنترل تنظیمات دست خودت باشه، نه دوربین! یعنی دوربین رو از حالت اتوماتیک خارج کنی و یاد بگیری با حالت های دستی یا منوآل (Manual Modes) عکاسی کنی.
در وهله اول لازم نیست تمام تنظیمات منوآل دوربین رو یاد بگیری. فقط کافیه بدونی دیافراگم، شاتر و ISO چی هستن و همینطور نورسنج دوربین رو پیدا کنی. (معمولا در بالا یا کنار ویزور قرار گرفته) بعد از این مرحله سعی کن با حالت Program Auto که روی مد دیال دوربین با حرف P نشون داده شده عکاسی کنی. این حالت نه کاملا اتوماتیکه و نه کاملا دستی. به این صورت که دوربین تنظیمات رو خودش انجام میده (ترکیبی از سرعت شاتر، دیافراگم و ISO) و به شما اجازه میده از بین ترکیبهای موجود یکی رو انتخاب کنید تا به خروجی مطلوب برسید. (توضیحات بیشتر این قسمت رو توی راهنمای جامع عکاسی براتون میذارم).
بعد از این میتونین حالت تقدم دیافراگم (A یا Av بسته به مدل دوربین) یا تقدم سرعت شاتر (S یا Tv بسته به مدل دوربین) رو انتخاب کنین. تو حالت تقدم دیافراگم شما دیافراگم رو انتخاب میکنین و دوربین سرعت شاتر رو تنظیم میکنه. در حالت تقدم سرعت شاتر عکس این قضیه اتفاق میفته و دیافراگم توسط دوربین انتخاب میشه.
هر وقت با این حالتها هم به خوبی آشنا شدین، دیگه استفاده از مد منوآل کامل (M) نباید براتون سخت باشه.
یک راه خوب برای ارتقای کیفیت عکسهات، بعد از اینکه در بکارگیری مدهای دستی حرفهای شدی، اینه که یک لنز جدید اضافه کنی. هنگامی که دیافراگم و تاثیرات اون رو خیلی خوب یاد گرفتی، کارکردن با یه لنز جدید برات خیلی آسونتر میشه.
یک لنز پرایم 50 میلیمتر f/1.8 انتخابی بسیار عالیه. این لنز به علت اینکه زوم نداره قیمت بالایی هم نداره. اما میتونی بر اساس علاقهت لنزهای دیگهای هم امتحان کنی. مثلا لنز تله فتو 70-300 برای عکاسی ورزشی یا عکاسی حیات وحش گزینه مناسبیه. یه لنز ماکرو هم برای عکاسی کلوزآپ مناسبه.
یکی از بهترین راههای ارتقای مهارت عکاسی، داشت یه مربیه. کسی که کمی (یا خیلی) از شما توی عکاسی جلوتره. یک مربی میتونه به تمام سوالای شما جواب بده یا تو تنظیم کردن دوربین به شما کمک کنه. همچنین داشتن شخصی که عکسهات رو ببینه و اونها رو نقد کنه، بسیار ارزشمنده. بنابراین نقاط ضعف و قوتت رو میشناسی و متوجه میشی که باید روی کدوم بخش بیشتر کار کنی.
مربی میتونه دوستت باشه، یا یک معلم از کلاس عکاسی و یا حتی یک انجمن آنلاین عکاسی.
مقاله رو با این سوال شروع کردیم: چگونه عکاسی را شروع کنیم ؟ سوالی که تا قبل از این برای خیلی ها بی جواب بود.
همونطور که گفتیم عکاسی یک سرگرمی لذت بخشه که حتی میتونه به یک حرفه لذتبخش تبدیل بشه. ولی بهرحال باید از یه جایی شروعش کرد. وقتی شما میخواین از پایه و صفر شروع کنین اول باید ببینین چه چیزی شما رو تحت تاثیر قرار میده.
بعد یک دوربین حرفهای تهیه کنین. هر روز عکس بگیرین و دوربینتون رو همه جا با خودتون ببرین. نور و حالتهای منوآل دوربین رو یاد بگیرین.
یک مربی برای شناخت نقاط ضعف و قوت خودتون داشته باشین. در نهایت برای بالا رفتن سطح تواناییتون، یک لنز دیگه هم بگیرین.
اما همیشه به لذت بردن از عکاسی توجه کنین. اگر ناامید شدین یک استراحت کوتاه به خودتون بدین، ولی هیچوقت تسلیم نشین.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگوی عیدانه با نخستین مدالآور نقره زنان ایران در رقابتهای المپیک
رئیس سازمان اورژانس کشور از برنامههای امدادگران در تعطیلات عید میگوید
در گفتوگوی اختصاصی «جامجم» با دکتر محمدجواد ایروانی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام بررسی شد