تاثیر عوامل درونی در رانندگی عجولانه و پرشتاب!

به گزارش جام جم آنلاین کرمانشاه؛ برخی بدون هیچ‌گونه پیش‌بینی، به نحوی رانندگی می‌کنند که گویی معابر، پیست اتومبیل‌رانی و یا فضای مجازی بازی‌های رایانه‌ای هستند.

روی دیگر این سکه نیز قربانیانی هستند که یا جانشان بر سر این روش رانندگی غیرمسئولانه از دست رفته یا روی صندلی چرخدار نشسته‌اند و یا معلولیت‌هایی از اینگونه را تجربه می‌کنند و در حالی‌که زمانی در سلامتی کامل به سر می‌بردند اکنون حتی برای انجام کارهای روزمره‌ای چون غذا خوردن و جابه‌جایی و... نیاز به کمک اطرافیان دارند. به همه اینها اضافه کنید خانواده‌هایی را که سرپرست و نان‌آور خانواده یا فرزندی را در تصادفات از دست داده‌اند و دچار آسیب شدید روحی شده‌اند.

اما به موضوع اصلی بازگردیم؛ علت این نوع رانندگی تهاجمی در چیست؟

اگر از موضوع عجله و شتاب رانندگان که یک عامل بیرونی برای اجبار به تندرانی است عبور کنید عوامل درونی به گفته روانشناسان تاثیر بسیار زیادی در بروز این رفتار پرخطر دارد.

هیجان‌زدگی و هیجان‌خواهی در رانندگی به سه نوع شخصیت بازمی‌گردد:

1- شخصیت ناشکیبا، بی‌قرار، عجول و بی‌دقت که به هنگام رانندگی احتمال ارتکاب تخلفات زیر را دارد:

-عبور از چراغ قرمز، عدم توقف هنگام مشاهده چراغ زرد، پارک در حریم تابلوی توقف ممنوع، عدم رعایت حق تقدم، انحراف به چپ، عدم رعایت فاصله طولی، حرکت با سرعت غیرمجاز، عدم استفاده از چراغ راهنما، ایجاد مانع برای عبور مجاز دیگران.

2- شخصیت قدرت‌طلب، زورمدار و برتری‌جو که رفتارهای زیر را بروز می‌دهد:

-مسدودکردن مسیر حرکت دیگران، تهدید و یا فریادزدن بر سر رانندگان دیگر، توقف در وسط خیابان برای دعوا با دیگران، واکنش‌های حرکتی سریع و انتقام و تنبیه دیگر رانندگان، ترساندن راننده‌های دیگر با حرکت‌های مارپیچی خطرناک.

3- شخصیت بی‌پروا، گستاخ و لجام‌گسیخته در زمان رانندگی رفتارهایی از این قبیل را بروز می‌دهد:

- رانندگی در حالت مستی، اذیت و آزار دیگران در حین رانندگی، سرعت سرسام‌آور در رانندگی، حمله به دیگران در رانندگی

کلیه رفتارهایی که بدان‌ها اشاره شد در واقع ناشی از هیجانات شدید و نامتعادلی است که قدرت تفکر و تمرکز راننده را به شدت کاهش می‌دهد و برعکس باعث افزایش خطا و در نهایت بروز تصادف می‌شود.

از این رو با توجه به مسائل روانشناختی و الگوهای رفتاری افراد، بررسی این ویژگی‌های احتمالی در یک فرد قبل از اعطای گواهینامه رانندگی و پس از آن می‌بایست در اولویت برنامه‌های اصلاحی قرار گیرد.

در واقع برای مقابله با رانندگی‌های تهاجمی می‌بایست از روش‌های روانشناختی و الگوهای رفتاری قبل از اعطای گواهینامه رانندگی و پس از آن از روش‌های روانشناختی و مبانی تغییر رفتار بهره گرفت و از صرف اقدامات قانونی و دادن برگه جریمه و... پا را فراتر گذاشت که در این زمینه بهره‌گیری از آزمون‌های هیجانی و اجرای مقیاس‌های تعیین شخصیت راننده قبل از اعطای گواهینامه و بعد از آن می‌تواند امری کاملا موثر و مفید باشد.

ارائه الگوهای مطلوب رانندگی و آشناکردن نوجوانان و جوانان با ویژگی‌های شخصیتی راننده‌های برتر در طول سنوات تحصیلی در مدارس و فراهم‌کردن مقدمات یادگیری مبانی رانندگی قبل از رسیدن به سن قانونی و دادن گواهینامه مربوط می‌تواند از دیگر روش‌های موثر در پیشگیری از رانندگی‌های تهاجمی در جامعه باشد.

انتشار دهنده: پلیس راهور کرمانشاه