فرزانه فصیحی: از الان رسیدن به المپیک هیچ است

فهمیدم رقبایم از کره دیگری نیامده‌اند

فرزانه فصیحی، دختر باد، در المپیک توکیو هر چند به رکورد خود نرسید، اما دست به کار بزرگی زد. او به عنوان دومین بانوی تاریخ ایران که در رقابت‌های سرعت شرکت داشت، موفق شد از گروه مقدماتی با مقام اولی صعود کند.
کد خبر: ۱۳۲۹۲۳۴

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه جام جم ، هر چند فصیحی نتوانست در دور بعد مجوز حضور در مرحله نهایی را کسب کند اما کلا حضور و صعودش، یک اتفاق تاریخی و بزرگ بود. حالا او از این اتفاق شیرین می‌گوید.

 از رکوردم راضی نبودم
رکورد ۱۱ ثانیه و ۷۶ صدم ثانیه را در دور اول زدم و زودتر از بقیه از خط پایان گذشتم. آنچه مشخص است این‌که از رکوردی که زدم راضی نبودم. زمان برگزاری مسابقه برایم اصلا خوب نبود. ما ساعت ۹ صبح مسابقه خود را برگزار کردیم. من نه کاملا خواب بودم و نه کاملا بیدار. اگر این مساله روی کارم اثر نمی‌گذاشت می‌توانستم رکورد بهتری از خودم به جا بگذارم.
 استرس نداشتم
برای این مسابقات استرسی نداشتم. با توجه به مسابقات و همین طور اردوهایی که پیش از المپیک داشتم، در رقابت‌های المپیک راحت بودم.
 اگر رکورد تهران را می‌زدم...
صعود به نیمه‌نهایی واقعا سخت بود ولی من به آن خیلی فکر کردم. اگر می‌توانستم رکوردی را که در تهران زدم، در ژاپن هم می‌زدم قطعا به آن مرحله صعود می‌کردم. شاید خیلی‌ها فکر کنند شب قبل خوب استراحت نکردم ولی اینطور نبود. اتفاقا شب خوبی داشتم. حالا و بعد از مسابقات قطعا تجربه بزرگی کسب کرده‌ام.
 خسته شدم
مسابقات در اینجا فشرده است. مسابقات پشت سر هم برگزار می‌شود. این می‌تواند روی عملکرد ورزشکاران اثرگذار باشد. در مرحله قبلی خسته شدم. از سویی هوا در ژاپن شرجی است و اثر می‌گذارد. حضور در المپیک برایم شیرین بود. خیلی تلاش کردم به اینجایی که هستم برسم. خوشحالم در المپیک شرکت کردم و قطعا از الان به بعد تلاش بیشتری می‌کنم تا بتوانم دل مردم کشورم را شاد کنم.
 از کره دیگری نیامده‌اند
وقتی در المپیک حاضر می‌شوی، یعنی تجربه بودن در کنار بهترین‌های جهان. خوشحالم در چنین سطحی از مسابقات حاضر شدم و توانستم کنار دوندگان بزرگی بایستم و با آنها رقابت کنم. از تجربه‌ای که به دست آوردم نهایت استفاده را خواهم کرد. شاید بپرسید مهمترین تجربه‌ام چه بود؟ اینجا فهمیدم که رقبایم از کره دیگری نیامده‌اند و انسان‌های عجیب و غریبی نیستند. تک‌تک آنها هم مثل خودمان هستند و اینطور نیست که دست‌نیافتنی باشند.
 رسیدن به المپیک هیچ است
همیشه بزرگترین رویایم رسیدن به رقابت‌های المپیک بود اما حالا حضور در این مسابقات را تجربه کرده‌ام و دیگر رویاهایم تغییر پیدا کرده است. اکنون می‌فهمم که رسیدن به المپیک نباید اولویت من باشد. به نوعی رسیدن به این هدف دیگر برایم هیچ است و باید به رده‌های بالاتر فکر کنم و رتبه بهتری به دست بیاورم.
 حالم خوب است
بغض دارم؟ نه. حالم خیلی خوب است. قطعا از رکوردهایم راضی نیستم و اتفاقاتی که در نظرم بود، رقم نخورد ولی الان حالم خیلی خوب است چون در المپیک شرکت کردم.
 حتی یک جلسه تمرین را از‌دست ندادم
اگر به عقب برگردم نمی‌دانم باید چه چیز را عوض کنم. من در این مدت خیلی تلاش کردم. تا توانستم تمرین کردم. به جرات می‌گویم حتی یک جلسه تمرینی را از دست ندادم. تمام فکر و ذکرم المپیک بود و برای رسیدن به موفقیت در این مسابقات تمام توان و زندگی‌ام را گذاشتم. ولی به هر حال تجربه کسب کردن هم آسان نیست.
 مدال در آسیا
هیچ چیزی از حرکت باز نمی‌ایستد. سال آینده رقابت‌های قهرمانی آسیا را در پکن داریم. قطعا انگیزه‌ام را از دست نمی‌دهم. تلاشم را بیشتر می‌کنم تا انشاا... بتوانم در آن مسابقات برای کشورم مدال کسب کنم.
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها