به گزارش
جامجم آنلاین به نقل از نیو ساینتیست، ما قبلا میدانستیم که برخی از انواع سلولها نانولولهها یا ساختارهای شاخک مانند ساخته شده از پروتئینی به نام اکتین را رشد میدهند. نانولولهها میتوانند به یک سلول اجازه دهند خود را به سلول دیگر متصل کند تا این دو بتوانند اجزایی از جمله میتوکندری (ساختارهای مولد انرژی) را بین خود رد و بدل کنند.
اکنون محققان اولین شواهدی که نشان میدهد سلولهای سرطانی میتوانند کاری مشابه این کار را انجام دهند و با استفاده از نانولولهها برای ربودن میتوکندری از دو نوع سلول ایمنی به نام سلولهای T و سلولهای T کشنده طبیعی، که هر دو میتوانند سلولهای سرطانی را بکشند، اقدام میکنند.
شیلادیتیا سِنگوپتا از دانشکده پزشکی هاروارد میگوید: «این واقعیت که سلولهای سرطانی زوائدی در مقیاس نانو را به سمت سلولهای دیگر روانه میکنند و میتوکندری آنها را میبلعند، یافتهای شگفتآور است.»
او و همکارانش سلولهای ایمنی و سلولهای سرطانی موشها را به مدت ۱۶ ساعت در یک ظرف قرار دادند و سپس با استفاده از میکروسکوپ از تعاملات آنها عکس گرفتند. آنها دریافتند که به طور متوسط، هر سلول سرطانی از طریق یک نانولوله به یک سلول T وصل میشود و بیشتر نانولولهها بین ۵۰ تا ۲۰۰۰ نانومتر عرض دارند.
این تیم با نشانگذاری میتوکندریهای داخل سلولهای ایمنی با یک نشانگر شیمیایی فلورسنت، دریافتند که میتوکندریها به سمت سلولهای سرطانی در طول نانولولهها منتقل میشوند.
به طور قابل توجهی، سلولهای سرطانی که به مدت ۱۶ ساعت با سلولهای T در تماس بودند، در مقایسه با گروه کنترلی از سلولهای سرطانی که در حضور سلولهای T رشد میکردند، اما از نظر فیزیکی ارتباطی بین آنها وجود نداشت، اکسیژن را تقریباً دوبرابر مصرف میکردند و بیشتر تکثیر میشدند.
این نشان میدهد که سرقت میتوکندری به سلولهای سرطانی کمک میکند انرژی بیشتری تولید کنند و رشد کنند. مطابق با این ایده، سلولهای سرطانی رشد کرده در حضور سلولهای T که ارتباطی فیزیکی بینشان برقرار نیست با سرعتی مشابه با سلولهایی که در غیاب سلولهای T رشد کردهاند، تکثیر و تنفس میکنند.
در همین حال، سلولهای T اکسیژن کمتری مصرف میکنند و تعداد آنها در تماس با سلولهای سرطانی کاهش مییابد، که نشان میدهد از دست دادن میتوکندری توانایی سلولهای ایمنی برای بقا و رشد را کاهش میدهد.
آزمایشهای مشابهی که شامل سلولهای انسانی سرطانهای تیموس و پستان بود، شواهدی را نشان داد که این میتوکندریها در طول نانولولهها نیز منتقل میشوند. محققان همچنین کشف کردند که دارویی که تا حدی تشکیل نانولوله بین سلولهای T و سلولهای سرطانی را کاهش میدهد، حجم تومور را در موشها به نصف کاهش میدهد و همچنین زمانی که از آنها در کنار یک درمان بالینی موجود به نام مسدودکننده PD۱ استفاده شود، تراکم سلولهای T را در تومورها در مقایسه با گروه کنترل افزایش میدهد.
مینگ تان از دانشگاه پزشکی چین در تایچونگ تایوان میگوید، اما یافتهها باید با استفاده از ابزارهای خاصتر برای جلوگیری از تشکیل نانولوله و انتقال میتوکندری تأیید شود، زیرا این دارو میتواند اثرات دیگری داشته باشد که اندازه تومور را کاهش میدهد.