به گزارش
جام جم آنلاین، کارشناسان میگویند که پزشکان باید استفاده از آنتی بیوتیکها را به گونهای در نظر بگیرند که کمترین آسیب را به میکروبیوم روده نوزادان، جامعه میکروبهایی که در بدن ما زندگی میکنند، وارد نماید.
بر اساس دستورالعملهای فعلی، آنتیبیوتیکهایی که برای طیف وسیعی از باکتریها تجویز میشوند، در حال حاضر برای ۴ تا ۱۰ درصد تمامی نوزادان به دلیل عفونتهای مشکوک تجویز میشوند.
با این حال، متخصصان میگویند که در بیشتر موارد آنتیبیوتیکها غیرضروری تجویز میشوند، زیرا تنها بخش کوچکی از کسانی که این داروها را دریافت میکنند، مبتلا به عفونت هستند.
محققان دانشگاههای ادینبورگ اسکاتلند همراه با مرکز پزشکی دانشگاه اوترخت هلند، یک کارآزمایی بالینی را با حضور ۲۲۷ نوزاد انجام دادند تا چگونگی تأثیر آنتیبیوتیکها بر میکروبیوم نوزادان را تجزیه و تحلیل کنند.
حدود ۱۴۷ نوزاد مشکوک به سپسیس یکی از سه درمان استاندارد آنتی بیوتیکی را دریافت کردند. نتایج آنها با نتایج ۸۰ نوزادی که هیچ عفونت مشکوکی نداشتند و آنتی بیوتیک برای آنها تجویز نشده بود، مقایسه شد.
از همه نوزادان قبل و بعد از درمان و در سنین یک، چهار و ۱۲ ماهگی نمونه مدفوع گرفته شد. نمونهها از نظر میکروبهایی که میکروبیوم تازه تشکیل شده آنها را تشکیل میدهند و ژنهای باکتریایی مرتبط با مقاومت ضد میکروبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
برای نوزادانی که آنتی بیوتیک تجویز شده بود، کاهش قابل توجهی در سطح گونههای مختلف بیفیدوباکتریوم در مقایسه با نوزادانی که درمان آنتی بیوتیکی نداشتند، مشاهده شد.
میکروبهای بیفیدوباکتریوم به هضم شیر مادر کمک میکنند و سلامت روده را ارتقا میدهند و در عین حال از دفاع ایمنی در برابر عفونت نیز حمایت میکنند.
این تیم همچنین افزایش باکتریهای بالقوه بیماریزا و تعداد و فراوانی ژنهای مرتبط با مقاومت ضدمیکروبی را در گروهی که آنتیبیوتیک دریافت میکردند، مشاهده کرد.
تغییر در ۲۵۱ از ۶۹۵ باکتری مختلف بررسی شده پس از درمان مشاهده شد که تعادل بین باکتریهای خوب و بد به نفع میکروبهای بالقوه مضرتر تغییر یافته بود.
اگرچه با گذشت زمان به تدریج روند بهبود وجود داشت، اما تغییر در میکروبیوم و ژنهای مقاومت ضدمیکروبی حداقل به مدت ۱۲ ماه ادامه داشت و با شیردهی که به سیستم ایمنی بدن کودک کمک میکند، بهبود نیافت.
پروفسور «دبی بوگارت»، سرپرست تیم تحقیق، گفت: «ما از میزان و مدت اثر آنتی بیوتیکها بر میکروبیوم نوزادان در مقایسه با اثرات همان آنتی بیوتیکها بر بزرگسالان شگفت زده شدیم. این احتمالاً به این دلیل است که درمان آنتیبیوتیکی در زمانی انجام میشود که نوزادان اولین میکروبهای خود را از مادر خود دریافت کرده و هنوز یک میکروبیوم انعطافپذیر ایجاد نکردهاند.»
از بین سه رژیم درمانی آنتی بیوتیکی آزمایش شده، ترکیب پنی سیلین و جنتامایسین کمترین اثر مضر را بر میکروبیوم روده نوزاد و تعداد ژنهای مقاومت ضد میکروبی که ظاهر میشوند، دارد.
محققان به این نتیجه رسیدند که ترجیحاً این ترکیب خاص از آنتی بیوتیکها باید هنگام درمان عفونتهای مشکوک در نوزادان تجویز شود.