به گزارش جام جم آنلاین، هنرهای رزمی ترکیبی رشتهای جدید شناخته میشود اما در واقع قدمتی نزدیک به یک قرن دارد. رگههایی از آن برای نخستینبار در سال ۱۹۲۰ در برزیل دیده شد. در این رشته پرمخاطره ورزشکار میتواند از ضربههای مشت، آرنج، زانو، لگد، فنون درگیری و گلاویزی ایستاده، در خاک، فنون پرتابی و قفل مفاصل استفاده کند که شامل ترکیبی از تمام ورزشهای رزمی است. و دقیقا به همین دلیل اهنرهای رزمی ترکیبیب است. نیما اکرامیفر گزارشگر و فعال این رشته سیر تا پیاز آن را برای ما تعریف میکند.
چطور هنرهای رزمی ترکیبی را تعریف میکنید؟
ابتدا باید بگویم که ام ام ای یک سیستم مبارزه بین دو نفر است. این رشته رزمی بر اساس فاصله شکل میگیرد. رشتههای رزمی متفاوتی در هنرهای رزمی ترکیبی کاربرد دارند، از تکواندو و بوکس گرفته تا کشتی و جوجیتسو و غیره. خود من چیزی که به طور تخصصی کار کردهام جوجیتسوی برزیلی است که نوعی ورزش رزمی است که در آن مبارزه زمینی و رشتههای گلاویزی وجود دارد. ام ام ای شامل این موارد و همچنین ورزشهای استرایتیتینگ یا زد و خوردی است؛ همانند کیک بوکس و موی تای و بوکس. کاری که من انجام میدهم گزارش این مسابقات است تا آن را برای علاقهمندان به این رشته جذاب کنم.
چرا رشته امامای تا این اندازه بین ورزشکاران ایرانی محبوب شده است؟
امامای سیستمی مبارزهای است که کشتی در آن بسیار تاثیرگذار است. از سویی مبحث رسانه در این رشته ورزشی بسیار اهمیت دارد. مبحث رسانه در رابطه با رشتههای رزمی در ایران بسیار کمرنگ است. اگر هم وجود داشته باشد بیشتر روی تکنیک و قدرت مسابقه است. چیزی که در رابطه با امامای وجود دارد این است که در زمینه بحث رسانهای و مادی بسیار قوی است. افرادی که در هنرهای رزمی ترکیبی به مقام قهرمانی می رسند از لحاظ شهرت و مالی به موقعیت و استاندارد خوبی میرسند و به همین دلیل موقعیتهای موجود در امامای خیلی از ورزشکاران را به این سمت میکشد. در ایران پتانسیل بالایی برای امامای داریم به خصوص در رابطه با کشتیگیران. بر هیچکس پوشیده نیست که ما کشتیگیران بسیار خوبی داریم. البته در رشتههایی نظیر بوکس و کیک بوکس نیز از استعدادهای خوبی برخوردار هستیم.
شبیهترین رشتههای رزمی به هنرهای رزمی ترکیبی چیست؟
امامای مخلوطی از رشتههای رزمی محسوب میشود و نمیتوان گفت که مثلا فلان رشته به آن نزدیک است. مثلا کسی که تکواندو کار میکند یک بُعد از هنرهای رزمی ترکیبی را بلد است چون میتواند لگد بزند. یک مبارز امامای باید روی بوکس خود هم کار کند و کشتی هم بگیرد. همه رشتههای رزمی در امامای وجود دارند و نمیتوان یکی را انتخاب کرد و گفت که این خیلی شبیه امامای است.
در رابطه با خطرات این رشته چه نظری دارید؟
همه ورزشهای حرفهای دنیا خطرناک هستند. درست است که امامای زد و خورد دارد اما قوانین مربوط به آن کاملا حرفهای چیده شده است. مثلا شما نمیتوانید به عنوان یک مبارز امامای به ستون فقرات حریف ضربه بزنید یا اینکه هرگز نباید به قسمت پشت سر یا گیجگاه ضربه بزنید. اسکلت انسان آن قسمت از پشت سر را محافظت نمیکند بنابراین ضربه زدن به آن قسمت ممنوع است. البته ضربه زدن به صورت و جلوی بدن کاملا آزاد است. هر چند ضربه زدن به چشم و دهان هم خطا محسوب میشود. این ورزش در یک چارچوب کاملا قانونی انجام میشود و چون اراده داور هم در این میان وجود دارد آسیبهای محدودی وارد میکند. البته مبارزان با بهترین شرکتهای بیمه و پزشکان قرارداد دارند و حتی اگر آسیبدیدگی هم وجود داشته باشد همه چیز در یک هفته ریکاوری میشود.
از درآمدهای به دست آمده در این رشته بیشتر بگویید.
در این رشته بحث رسانهای، بسیار پررنگ است و ورزشکاران از لحاظ مالی حمایت میشوند. از پوشاکی که استفاده میکنند تا باشگاهی که میروند همه و همه برایشان منبع درآمد است. این بحث بسیار گسترده و پیچیده است که در ایران روی آن مانور نمیدهند چون سواد رسانهای مربوط به آن وجود ندارد. مطالعه بیشتر روی ورزشکاران خارجی و منبع درآمدزایی آنها میتواند بسیار موثر باشد.
امامای در داخل ایران قانونی است؟
به تازگی قانونی شده و این موضوع باعث میشود بیشتر در داخل رسانهها بازتاب یابد. امامای بسیار نادیده گرفته شده و به عنوان ورزشی خشن شناخته میشد. حتی به عنوان موضوعی غیرقانونی و غیرانسانی به آن نگاه میشد. اصلا نباید به این شکل به امامای نگاه کرد. حتی در رابطه با تحقیق درباره مبارزان امامای متوجه خواهید شد که این ورزشکاران افرادی خوب و خانوادهدار هستند و حتی دستی در کار خیر دارند. باید نگاهی واقعی به هنرهای رزمی ترکیبی داشت.
هیلدا حسینی خواه / روزنامه جام جم
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
گفتوگو با علی کاظمی، از ورودش به بازیگری تا نقشهای مورد علاقهاش
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»: