در تاریخ جنگهای جهان، همیشه «اولین»هایی خلق شده است؛ که میتواند منشأ اندیشه و برداشتهای تفسیری درباره جایگاه دولتها، و ملتها و رعایت و یا عدم رعایت ارزشهای انسانی و اخلاقی، قرار گیرد و به آدمی کمک میکند، تا درباره حرکت قدرتهای بزرگ، فهمی درست و تاریخی داشته باشد. بنابراین: «اولین بمباران» وحشتآفرین و سلطهگرانه، در تاریخ تمدن صنعتی و مدرنیسم غربی، بسیار عبرتآفرین است؛ و اگر کسی نخواهد عبرت، بگیرد در تفسیر وقایع و حوادث پیش رو، بیگمان، دچار خطای غیرقابل بازگشت، میشود و با تفسیرپردازیها و ... بر حجم تیرگی و سیاهیها، میافزاید.
در اواخر قرن نوزدهم میلادی، «سودان بزرگ آفریقا» در تسلط کامل استعمارگران انگلیسی بود و یک ژنرال انگلیسی بهنام «ژنرال چارلز گوردون» در آنجا، از طرف «ملکهانگلیس» حکمرانی میکرد. براساس منطق فطری و ذاتی «وطنپرستی»، یکی از رهبران قبایل سودان، پرچم نبرد و جهاد، علیه سلطهگران انگلیسی را به اهتزاز درآورد و با ایجاد یک فضای عاطفی ضدبیگانه و سلطه خارجی، جنگ بسیار سختی را، بر انگلیسیان شکل بخشید و پس از چندین نبرد، «خارطوم» پایتخت سودان را، از زنجیر آهنین و آتشین نظامیان انگلیس، آزاد کرد و بدینگونه، توانست، سلطه روانی «اقتدار ارتش انگلیس» در قاره آفریقا را، پارهپاره، کند و صدای قدرت وطنپرستان سودانی را، در سرتاسر آفریقا و نیز اروپای آن دوره، منتشر سازد. این جنگاوران مسلمان سودانی را، شخصیتی به نام «المهدی» رهبری میکرد و در سالهای پایانی قرن نوزدهم میلادی، تنها شخصیتی بود که توانسته بود در یک جغرافیای ملی، ضربه سنگین و پرکشتاری به حاکمیت جهانی استعمار انگلیس، وارد سازد و بنیادهای سلطه و غارتگری اروپاییان را، با مشکل و سختی، رودررو کند! قیام و نبرد «المهدی»، پس از تصرف «خارطوم» به سبب زیبایی نام «المهدی» و شخصیت نافذ و پرقدرت او، چونان پرنده بزرگ و خوشنوایی در سرتاسر آفریقا پرواز کرد و خط تولید «خطر» و «انگیزهبخشی» به نبرد با سلطه انگلیسیها و اروپاییان را، در آفریقای آن زمان، فزونی بخشید، و بنیاد استعماریان انگلیسی را به فکر انتقامی سخت و ویرانگر، انداخت. تمدن صنعتی غرب و اروپاییان، در این زمان به اختراع «هواپیما» ... دسترسی، یافته بود و نخستین گامها را برای تاسیس و پیریزی دانش «هوانوردی» برمیداشت. ژنرالهای انگلیسی، برای اولین بار به این فکر افتادند، که از این «هواپیماهای» تازه اختراع شده، در جنگ و نبرد سودان سود ببرند و آبروی ازسترفته نظامی خویش را، برگردانند و چنین شد که: استراتژی کشتار جنبش «المهدی» در «خارطوم»، طراحی شد؛ و به مرحله اجرا درآمد. یعنی: بیش از ۴۰ هواپیما، و هر هواپیما، پر از بمبهای سنگین و با قدرت تخریب زیاد، به پرواز درآمدند و شمال و جنوب و شرق و غرب «خارطوم» را، با چشمانی باز و وجدانی بیرحم، به خاک و خون کشیدند، تا «برتری» و «سلطه انگلیسی» را، به قاره آفریقا، نشان بدهند!
و این، استراتژی کشتار، اولین استراتژی هوایی جنگ در تاریخ نظامی تمدن صنعتی و استعمار جهانی است؛ و پیروزی نظامی انگلیس، با «خارطومی» آتش گرفته و ویرانگشته و نزدیک به «صد هزار کشته»، اینگونه، به اجرا درآمد و به عنوان یک پیروزی بزرگ اروپایی، در تاریخ تمدن غرب ثبت گشت.
تمدن غرب بیرحم، همیشه پیروزیهای بزرگش را، در خونریزیهای جنونآمیز و تخریبگریهای بیپایان طراحی، کرده و با افتخار، از آن «روایتسازی»! کرده است. تهاجم رسانهای اکنون، علیه ایرانزمین، کاملا «شبیه تاریخی»، این حادثه خونبار قرن گذشته است.
همانطور که، در نابودسازی جنبش «المهدی» از همه دستاوردهای هوانوردی آن زمان، استفاده شد؛ در این جنگ رسانهای جدید و بیرحم از همه دستاوردهای علوم انسانی و ارتباطی و فناوریهای جدید الکترونیک، بهره گرفته شد، تا یک «بمباران واقعی» را، علیه قدرت تمدنی نوین و پیشرونده ایرانزمین انجام دهد.
آن بمباران وحشیانه قرن نوزدهمی، توانست، «خارطوم» را، بشکند و به آتش بکشد؛ اما؛ این «بمباران» گرچه، لبریز از تکنولوژیهای رسانهای و ارتباطی و بیرحمیهای مدرن است؛ اما دربرابر قدرت و تکنولوژیهای ارتباطی برتر و فوقمدرن کلمه عظیم و پایانناپذیر «حسین» سر فرود، خواهد آورد؛ و دستان بیرحم و عاطفه خویش را برای آینده بشر، و ایران زمین و اقتدار تاریخیاش، بالا، خواهد برد.