تشابه مادران، خانواده است

نسرین بابایی درباره رمز باورپذیر‌شدن نقش ریحانه در بی‌همگان به جام‌جم می‌گوید: خیلی خوشحالم که مسأله باورپذیر بودن را از زبان شما می‌شنوم. در موارد دیگر هم این را شنیدم و بازخورد خوبی برایم بود. من قبل از بازی در این نقش این نگرانی را داشتم که کاراکتر یک مادر بالاتر از سن خودم را بازی می‌کنم. در عین‌حال یک چالش دیگر که وجود داشت، بازیگر مقابل من بود که سن پدربزرگم را داشت. آقای هژیر آزاد به‌عنوان یک بازیگر حرفه‌ای حضور داشتند، اما من به این فکر می‌کردم باید چه کار کنم تا مخاطب، نقشم را باور کند. تلاش می‌کردم ما به‌ازای بیرونی و فراتر از سن خودم را در ذهن داشته باشم. ارتباطی که به‌دلیل جان گرفتن نقشم توانستم با آقای هژیر‌آزاد بگیرم چیزی بود که توانست نقش ریحانه را موفق از آب درآورد. وی می‌افزاید: آقای هژیر‌آزاد با صحبت دو‌طرفه‌ای که داشتیم، کمکم کرد تا نقش ریحانه را باور کنم. چند قسمت که از کار گذشته بود به سپند امیرسلیمانی گفتم انگار باورم شده که شما‌ها فرزندان من هستید. بخشی از این موفقیت در کار به‌دلیل خطی بود که آقای توفیقی به من می‌داد.

مثلا خط نگاه و مدل رفتار را به من یادآوری می‌کرد تا نقش را درست ایفا کنم. همین جزئیات بود که توانست یک کل را بسازد. بابایی درباره چالش و ریسک بازی در نقش‌های مشابه عنوان می‌کند: ما به تعداد همه مادران ایرانی که در رده سنی ریحانه هستند، می‌توانیم بازی متفاوت داشته باشیم، اما قطعا من به‌عنوان بازیگر باید مراقب باشم و این وسواس را به خرج دهم که در نقش بعدی مراقب باشم که به این تکرار دچار نشوم. مخاطب بعد از وارش، افرا و بی‌همگان دیگر دنبال نقش تازه‌ای از من خواهد بود. چند بار نقش‌های مشابه را رد کرده‌ام. ممکن است این مسأله باعث بیکاری من شود، اما باید این وسواس وجود داشته باشد. بازیگر نقش ریحانه درباره شباهت‌های بازی در سریال‌های افرا و بی‌همگان تاکید می‌کند: احساس می‌کنم به‌جز قصه، انتخاب بازیگر باعث شده تا این دو سریال کمی شبیه به هم به‌نظر برسد. شاید اگر من، محمد صادقی و مهدی سلطانی را از فهرست بازیگران خط بزنیم، این دو مجموعه شبیه به‌هم به‌نظر نرسد. این شباهت وجود دارد و به من هم گفته‌اند، اما خودم فکر می‌کنم حضور این بازیگران بیشتر باعث شباهت شده است. وی تصریح می‌کند: ریحانه سریال بی‌همگان در یک مقطع دچار خودخواهی شد و در یک دیالوگ خطاب به همسرش می‌گوید: «به من حق بده، من یک مادرم، باید برای نجات بچه‌ا‌م خودخواه بشم.» احساس می‌کنم از این منظر، اصلا شبیه به پروین در سریال افرا نبود. ریحانه از قشر فرهنگی بود که وضعیت اقتصادی متوسط رو به پایین داشت. به همین دلیل دو سطح اقتصادی و زندگی متفاوت میان نقش‌های ریحانه و پروین بود که نگاه متفاوتی داشتند. شاید تشابه این مادران کلمه‌ای به نام «خانواده» باشد. خانواده وجه اشتراک همه مادران ایرانی است. بابایی در آخر می‌افزاید: امیدوارم دوراهی‌هایی که مادرانی مثل ریحانه و پروین در این سریال‌ها داشتند، کمتر شود. بخشی از این دوراهی‌ها به جامعه بازمی‌گردد، بخشی مربوط به خانواده است و بخش‌هایی مربوط به اقتصاد است. امیدوارم آدم‌ها شنیده شوند. در بی‌همگان گاهی قاسم شنیده نمی‌شد و گاهی ریحانه یا امیرعلی.

روزنامه جام جم