گلایه‌های مهسا میرزاطبیبی از بدقولی مسئولان ورزش:

قرارداد ۱۰۰میلیونی‌ام را نصف کردند

مهسا میرزاطبیبی، رکورددار پرش با نیزه بانوان این روز‌ها ناراحت و آشفته است. آن قدر آشفته که حال بدش را می‌توان از پشت تلفن حس کرد. دلیل ناآرامی او‌خلف وعده مسئولان باشگاه گل‌گهر است که حامی مالی‌اش بودند، اما حالا زیر قول و قرارهای‌شان زده‌اند.
کد خبر: ۱۳۸۸۳۵۷
نویسنده سارا گودرزی - گروه ورزش

این دختر در حالی با رکورد بالای چهار متر یکی از پرنده‌های خوب آسیاست که همچنان با نیزه قرضی مسابقه می‌دهد. تمام فکر و ذکر مهسا این بود که با گرفتن دستمزدش در لیگ، برای خودش نیزه اختصاصی بخرد، ولی اقدام باشگاه مربوطه همه برنامه‌های او را به هم ریخت. میرزاطبیبی روز گذشته گفت‌وگویی اختصاصی با «جام‌جم» داشت و درد دل‌هایی داشت که شنیدنی بود. در ادامه صحبت‌های او را از نظر می‌گذرانید.

دوومیدانی امسال سال پرترافیکی از رویداد‌های آسیایی دارد. مطمئنا برنامه شما هم برای این رقابت‌هاست؟

بله همین طور است. ما بهمن ماه رقابت‌های قهرمانی داخل سالن آسیا را در قزاقستان پیش رو داریم. این برای اولین بار است که می‌خواهم در این مسابقات شرکت کنم. سال آینده هم پیکار‌های قهرمانی آسیایی فضای باز و بازی‌های آسیایی هانگژو برگزار می‌شود. البته هدف اصلی من برای دو رویداد فضای باز سال آینده است. امیدوارم بتوانم رکورد‌های خوبم را در این میادین تکرار کنم یا حتی بهتر از آن‌ها را به ثبت برسانم.

الان شرایط تمرینی و رکوردی‌تان چطور است؟

ما همچنان در فصل بدنسازی هستیم و تمرینات پرشی‌ام تازه شروع شده است؛ بنابراین نمی‌توانم در مورد رکورد‌های جدید حرفی بزنم، اما با توجه به شرایط بدنی که دارم فکر می‌کنم تا سه ماه آینده که رقابت داخل سالن آسیا برگزار می‌شود، شرایطم ایده‌آل شود و یکی از مدال‌آوران این مسابقات باشم. ۴ متر رکورد خوبی در پرش با نیزه آسیاست. رکورد ملی من هم ۴ متر و ۳ سانتی‌متر است.

اما هدف اصلی رقابت‌های فضای باز است. شما دوره قبل تجربه ناموفقی از شرکت در این مسابقات داشتید. فکر می‌کنید برای این دوره این معضل برطرف شود؟

بله متاسفانه سال ۲۰۱۹ بدون داشتن نیزه اختصاصی و با نیزه قرضی مسابقه دادم. شوک بدی برای اولین تجربه بود. تا الان هم این مشکل پابرجا بوده و هنوز حل نشده است. نیزه‌ای که الان با آن تمرین می‌کنم شخصا خریده‌ام، اما برای مسابقه‌ای در سطح قهرمانی آسیا نیزه به روز‌تری می‌خواهم. امسال در لیگ با تیم گل‌گهر قرارداد داشتم. طبق توافقی که کرده بودیم قرار بر این شد که برای یک فصل ۱۰۰ میلیون به من بدهند. اما مبلغی که گل‌گهر به تازگی برایم واریز کرده ۵۰ میلیون و خرده‌ای بود. رقم‌قراردادم را امتیازی محاسبه کرده‌اند. به این صورت که برای هر امتیاز دو میلیون تومان در نظر گرفته‌اند. جالب اینجاست که ۱۰ میلیون تومان هم از آن مالیات کسر کرده‌اند. روی این پول حساب کرده بودم و می‌خواستم نیزه بخرم. دوستان بد عهدی کردند و از این بابت خیلی ناراحت هستم. اسپانسر قبلی‌ام شرکت پلیمر قرار بود ۸۰۰ دلار بابت رکورد‌شکنی‌ام به من پاداش بدهد که آن‌ها هم آن را ندادند.

این که بین ورزش زنان و مردان تبعیض فاحشی وجود دارد کاملا واضح است. اما به هر حال هر چه باشد شما عضو تیم‌ملی هستید. فدراسیون دوومیدانی حداقل باید نیزه‌ها را برایتان بخرد. از این که با این رفتار‌های غیرحرفه‌ای، حرفه‌ای ورزش می‌کنید ناراحت نیستید؟

بله، واقعا خسته‌ام و اذیت می‌شوم. اما چاره‌ای ندارم. ما قبلا هم به فدراسیون درخواست خرید نیزه را دادم، اما کاری نکردند. هر نیزه هزار دلار است و ما باید آن‌ها را از سوئد بخریم و بعد با اتوبوس به ترکیه برویم و آن‌ها را به تهران بیاوریم. فدراسیون خودش می‌داند شرایط ما چطور است. دیگر به توضیح دادن نیازی نیست؛ بنابراین مربی من هم، چون می‌بیند با این کش و قوس‌ها فقط وقت را از دست می‌دهیم و از برنامه‌ها جا می‌مانیم خودمان شخصا اقدام می‌کنیم.

یکی دیگر از مشکلات شما اعزام نشدن مربی‌تان در سفرهاست. این موضوع به کجا رسید؟

آخرین مسابقه‌ای که رفتم کشور‌های اسلامی بود. آنجا چهارم شدم. اگر مربی‌ام همراهم بود و مرا کوچ و هدایت می‌کرد حتما روی سکو بودم. متاسفانه به جز یک دوره رقابت‌های قهرمانی آسیا و کشور‌های اسلامی در رویداد مهمی نپریده‌ام با این وجود رکوردم جزو فینالیست‌های آسیاست. نه در مسابقه زیاد مرا شرکت می‌دهند و نه مربی‌ام را همراهم می‌فرستند. این شرایط اصلا خوب نیست. حالا باید ببینیم در سه مسابقه آینده مسئولان این مشکل را برطرف می‌کنند یا نه.

فکر می‌کنم تنها سخت‌افزاری که در دوومیدانی دارید تمرین کردن در ورزشگاه آفتاب انقلاب است که همیشگی است؟

بله این ورزشگاه مختص دوومیدانی کاران است و امکاناتش تقریبا خوب است. هشت سال است فقط همین جا تمرین می‌کنم. امیدوارم شرایط جوری شود که بتوانم فضا‌های دیگری را هم تجربه کنم. اگر بتوانم مثل بقیه به اردو‌های خارج از کشور بروم قطعا رکوردهایم بهتر می‌شود. من در ایران اصلا رقابتی حس نمی‌کنم. چه در تمرین و چه مسابقه. چون رقیبی ندارم.

رکوردزنی با کمترین امکانات

محمد‌محسن ربانی، قهرمان اسبق پرش با نیزه آسیا و ایران چند سالی می‌شود که هدایت مهسا‌میرزا‌طبیبی را به عهده گرفته و او را از صفر به سطح یک پرنده حرفه‌ای رسانده است. ربانی در مورد آینده این ورزشکار در مسابقات پیش رو می‌گوید: «مهسا با کمترین امکانات توانسته رکوردش را به بالای ۴ متر برساند. رکوردی که همین الان با آن در آسیا فینالیست می‌شود. اگر بخواهیم عملکرد مهسا را در مسابقات پیش رو ارزیابی کنیم باید ببینیم ملاک مسئولان چیست. اگر صرفا حضور است که حرفی باقی نمی‌ماند، اما اگر ملاک مدال گرفتن باشد آن وقت باید این سوال را پرسید که آیا به همه ورزشکاران به یک چشم نگاه شده است یا نه.»

روزنامه جام جم 

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها