مادر کنار شما هستیم

اصالت همین‌جاست، دقیقا همین‌جا، نقطه‌ای که باید به احترام این تیم بایستیم و همچنان غیرتمندانه و جسورانه هوادارش بمانیم. این یوز‌ها تنها نیستند، شوخی که نیست. میلیون‌ها نفر هوادارش هستند و برای برد و باختش ارج می‌نهند. در این سرزمین پهناور و سراسر غیرت و تعصب رفیق نیمه راه نداریم. این‌طور نیست که تیم با تمام دلیری و شجاعتش ببازد و آنگاه پشتش را خالی کنند. نه، اصلا این‌طور نیست. همه این دویدن‌ها را دیدیم، تلاش‌ها و نفس‌نفس زدن‌ها را. همه آن دوندگی‌ها را با تمام وجود حس کردیم و خستگی‌شان را قدردان شدیم. با خنده‌های رامین بعد از بازی با ولز خندیدیم و با گریه‌های سعید بعد از بازی با آمریکا بغض کردیم و اشک در چشمان‌مان جمع شد. با گل روزبه پریدیم و با گل آمریکا غمگین شدیم. برای یوز‌ها دست به دعا برداشتیم و حتی وقتی باختند به آن‌ها افتخار کردیم، چون با تمام وجود جنگیدند. جنگیدن تا لحظه آخر تقدس دارد. این تیم هم چنین کرد. برای همین است حتی با این‌که باختند باز هم دوست‌شان داریم، کنارشان هستیم و هوادارش می‌مانیم تا ابد. فوتبال است و روز بد و خوبش. فوتبال است و هزار احتمال. اصلا فوتبال همان سیبی است که هزار بار می‌چرخد تا پایین بیفتد. هزار اتفاق دیگر می‌توانست بیفتد، اما چون روز بدش نصیب ما شد کنار نمی‌کشیم. ما ایستاده‌ایم، محکم و قدرتمند و به بلندای تاریخ. کنار این تیم دلیر و جذاب. بچه‌ها متشکریم. شما همین الان هم قهرمان هستید. هواداریت می‌کنیم تا ابد.

روزنامه جام جم