قلم‌ها روی میز

 این مذاکرات که طی چند هفته و پشت درهای بسته جریان داشت، به‌دلیل سرسختی مدیران کمپانی‌های فیلمسازی و امتناع از قبول خواسته‌ فیلمنامه‌نویسان به بن بست رسید و این در حالی بود که بسیاری از تحلیلگران چنین نتیجه‌ای را پیش‌بینی می‌کردند.

به‌گفته اهل فن و تحلیلگران اقتصادی سینما، بزرگ سرمایه‌داران مغرور کمپانی‌های فیلمسازی حاضر نیستند پاسخگوی خواسته‌های منطقی نویسندگانی باشند که کل صنعت سینما و تلویزیون مرهون تلاش‌ها و نوشته‌های آنان است.

در بیانیه وگا از جمله آمده است: «به‌خاطر امروز و فردای‌مان راه چاره دیگری نداریم و مجبور به اعتصاب هستیم.» با این بیانیه جدی و قاطع، گفت‌وگوها و مذاکرات با تهیه‌کنندگان آمریکایی به پایان خود رسید و فیلمنامه‌نویسان گناه به نتیجه نرسیدن صحبت‌ها را به گردن کمپانی‌های فیلمسازی انداختند. مدیران این کمپانی‌ها با وجود وحشت از اقدام فیلمنامه نویسان و پذیرش این نکته مهم که اعتصاب آنها کلیت تولید فیلم‌ها و مجموعه‌ها را دچار اختلال خواهد کرد، با سماجت حاضر به قبول درخواست منطقی اعضای این اتحادیه بزرگ سینمایی نشدند. این در شرایطی است که با شروع اعتصاب بسیاری از سازندگان فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی با اعلام خطر و وضعیت قرمز، اعلام کردند از همین حالا تولیدات‌شان با مشکلات زیادی روبه‌رو شده است.

در بیانیه وگا به این نکته اشاره شده که به‌رغم سعه صدر فیلمنامه نویسان و پیشنهاد خواسته‌های حداقلی، اتحادیه تهیه‌کنندگان هالیوودی هیچ یک از این خواسته‌ها را نپذیرفت و اعلام کرد در وضعیت قراردادهای موجود فعلی، تغییری ایجاد نخواهد کرد. این در حالی است که تهیه‌کنندگان هم بیانیه و جوابیه‌ای منتشر کرده و مدعی ارائه پیشنهادهای سخاوتمندانه به وگا شده‌اند.

فیلمنامه نویسان برای دریافت حق الزحمه بیشتر برای خود و همکاران‌شان بوده و می‌گویند آنان کار بیشتری برای تولید، خلق فیلم‌ها و مجموعه‌ها می‌کنند و در عوض، دستمزد کمتری دریافت می‌کنند. براساس بیانیه آنها: «ما چیز زیادی درخواست نکردیم. تضمین برای کار هفتگی برای اپیزودهای مجموعه‌ها، پرداخت روزانه برای مجموعه‌های کمدی و دریافت حق‌الزحمه برای ارائه پیشنهادات تازه در طول ضبط آنها و بالا بردن حق‌الزحمه متناسب با رشد نرخ تورم از جمله چیزهایی بود که ما براساس آنها صحبت کردیم اما تهیه‌کنندگان با رد تمام این خواسته‌ها، درهای گفت‌وگو و مذاکره را بستند. انگار کار و تجربه ما هیچ اهمیتی در این صنعت ندارد و باید به حال خود رها شویم. تصور همه ما این است که با وجود چنین ترکیبی در بین تهیه‌کنندگان، هر نوع صحبتی با آنان بی‌فایده خواهد بود و نمی‌توان قراردادی عادلانه با آنها بست.»

با وجود انتشار چنین بیانیه‌ای، اتحادیه تهیه‌کنندگان مدعی است که درهای مذاکره را با طرف مقابل همچنان باز گذاشته و آنها می‌توانند برای صحبت دوباره به این اتحادیه مراجعه کنند! اعضای اتحادیه فیلمنامه نویسان عقیده دارند بحران فعلی حاصل تفکر ارتجاعی استودیوهای فیلمسازی است و آنها با موضع صحبت از بالا و قدرت مطلق، پای میز مذاکره با دیگران می‌نشینند. منتقدان سینمایی که در این دعوا طرف فیلمنامه نویسان هستند، به این نکته اشاره می‌کنند که گویا تهیه کنندگان هالیوودی هنوز متوجه خطر بزرگی که آنها را تهدید می‌کند، نشده‌اند و آن‌را یک نسیم زودگذر تصور می‌کنند. منتقدان هم مثل بسیاری از تحلیلگران براین باورند که اعتصاب فیلمنامه‌نویسان نه‌فقط آینده نزدیک و دور هالیوود را به خطر می‌اندازد، بلکه حال و امروز آنها را نیز دستخوش مشکلات بسیار زیادی خواهد کرد. در حالی که اعتصاب فیلمنامه‌نویسان تازه شروع شده، برنامه‌سازان کمدی و تاک شوهای پربیننده تلویزیونی اعلام وضعیت قرمز کرده و می‌گویند نوشته‌ای برای برنامه‌های روزانه خود ندارند. نویسندگانی که در کنار برنامه‌سازان سر صحنه ضبط این برنامه حضور داشته و همزمان با اجرا و پخش آنها متن‌های نمایش را سریعا نوشته و در اختیار مدیران برنامه قرار می‌دادند، حالا در خانه‌های‌شان هستند و کسی نیست که کمک حال این برنامه‌سازان باشد. به‌جز این خطر آنی و عیان، اعتصاب خسارات بسیار زیاد دیگری هم به تولیدات پیش روی سینمایی و تلویزیونی می‌زند.

اهل فن می‌گویند تاثیرات اعتصاب خیلی زودتر از آنچه تصور شود، خودش را نشان خواهد داد. با ادامه اعتصاب به‌تدریج کار تولید سینما و تلویزیونی می‌خوابد و پروژه‌های تصویری یکی بعد از دیگری متوقف می‌شود. این اتفاقی است که در سراسر خاک آمریکا رخ خواهد داد و نه‌فقط کالیفرنیا و لس آنجلس. شوک اقتصادی ناشی از این موضوع، تاثیرات منفی خود را بر کل اقتصاد کشور خواهد گذاشت. بیکاری عوامل صحنه و پشت صحنه از بازیگران و ستارگان فیلم‌ها گرفته تا کادر فنی، باعث خانه‌نشینی تمام عوامل تولید می‌شود و آینده نزدیک سالن‌های نمایش با خطر نبود و کمبود فیلم‌هایی همراه می‌شود که تولید نشده و به این ترتیب، امکان اکران عمومی‌شان نیست. از لس آنجلس خبر می‌رسد که از سه ماه قبل و با شروع مذاکرات فیلمنامه نویسان و تهیه کنندگان، خط تولید فیلم و تلویزیون شاهد کاهش و سیر نزولی بوده است. طبیعی است که آغاز اعتصاب تاثیرات بیشتر و بزرگ‌تری بر این موضوع خواهد گذاشت.

برخی تحلیلگران، اعتصاب اخیر را با اعتصاب 15سال قبل اتحادیه فیلمنامه نویسان در سال 2007 مقایسه می‌کنند و می‌گویند توفان این دوره سنگین‌تر از دوره قبل خواهد بود. اعتصاب سال 2007 که 100 روز طول کشید، بیش از دو میلیارد دلار خسارت فقط برای ایالت کالیفرنیا به همراه داشت و باعث کاهش بالای کیفیت و کمیت برنامه‌های تلویزیونی شد. شیوع کرونا و توقف فعالیت‌های فیلمسازی که رشد بازار استریم و شبکه‌هایی چون نتفلیکس را به همراه داشت، پول و سرمایه سرمایه‌گذاران را به سمت این نوع فیلمسازی جدید برد. وگا می‌گوید با توجه به سود سرشار شبکه‌های اینترنتی، این حق فیلمنامه‌نویسان است که در قراردادهای جدید حقوق مادی و معنوی‌شان در تولیدات و محصولات دنیای استریم و پخش دیجیتالی حفظ شود. منتقدان سینمایی با توجه به اعتصاب اخیر می‌گویند هالیوودنشینان با مشکل و دردسر بسیار عظیمی روبه‌رو شده و احتمالا توانایی حل آن‌ را ندارند. دلیل این صحبت را نیز به بی‌سوادی مدیران کمپانی‌های سرشناس هالیوودی ربط می‌دهند که پول زیادی در جیب دارند و مغزشان تهی از درک و تحلیل است.