کاروان هانگژو، همان همیشگی!

از همان روزها، نخستین نکته‌ای که در بحث اعزام کیفی به ذهن متبادر شد، ریزش احتمالا شدید در جمعیت کاروان اعزامی به هانگژو بود، اما دیروز سید مناف هاشمی، دبیر کمیته ملی المپیک از عدد تقریبی کاروان ورزش ایران در بازی‌های آسیایی امسال پرده برداشت و گفت: لیست اولیه را با دو برابر ظرفیت بستیم اما آنچه نهایی خواهیم کرد این است که کل کاروان ۵۳۰ تا ۵۴۰ نفر خواهد بود. تغییراتی را به شکل روزانه داریم به احتمال زیاد حداکثر ۳۴۰ ورزشکار خواهیم داشت. هر روز با فدراسیون‌ها و کادرهای فنی جلسه داریم. خیلی تلاش کردیم جمعیت را کاهش دهیم و در ستاد عالی بازی‌ها حدودا به ۳۰ تا ۳۱ رشته رسیدیم و هنوز در مورد یکی، دو رشته بحث است.

بالاتر از میانگین
همین اعداد گویای این واقعیت است که مقاومت فدراسیون‌ها در مقابل تصمیم رئیس کمیته ملی المپیک، نتیجه بخش بوده و نهایتا محمود خسروی وفا را بر آن داشته تا قید کیفی سازی کاروان ایران در هانگژو را بزند؛ اتفاقی که اجرای آن از سوی کمیته ملی المپیک می توانست بدعتی تازه از چینش نفرات کاروان ایران باشد. در همین سه دوره اخیر کاروان ایران به ترتیب در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ با ۳۵۹ ورزشکار، در ۲۰۱۴ با ۲۷۵ ورزشکار و در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ با ۳۷۸ ورزشکار اعزام شد که میانگین آن عدد تقریبی ۳۳۷ را نشان می‌دهد که عددی کوچک‌تر از تعداد احتمالی ورزشکاران اعزامی به هانگژو است. و این یعنی شکست پروژه کیفی سازی در بازی‌های آسیایی مهر ماه. واقعیت این است که درست از زمان رسانه ای شدن نیت رئیس کمیته ملی المپیک برای کیفی سازی کاروان، برخی فدراسیون‌ها که از شانس کمتری برای مدال آوری برخوردار هستند با بهانه‌هایی نظیر تجربه اندوزی، ایجاد انگیزه، فراهم شدن بستر پیشرفت، ممانعت از مهاجرت‌های احتمالی یا بیان این موضوع که در ورزش چیزی قابل پیش بینی نیست، تلاش خود را برای وتو‌کردن این تصمیم آغاز کردند تا شاهد یک مناقشه جدی میان آنها و کمیته ملی المپیک در سه ماه گذشته باشیم. حالا اما عدد ۳۴۰ نفری کاروان ایران می‌گوید کاروان ایران در هانگژو قرار نیست کوچک‌تر یا کیفی تر از ادوار گذشته باشد.

۶۰+ ورزشکار اضافه‌تر
مساله اصلی بحث شاخص‌های درنظر گرفته شده بود؛ این‌که در بخش آقایان تا رده احتمالی چهارم و در بخش بانوان تا رده‌های احتمالی پنجم و ششم به بازی‌های آسیایی هانگژو اعزام شوند. این اتفاق اگر قرار بود عملی شود، احتمالا چیزی ۵۵ تا ۶۰ ورزشکار باید از جمع کاروان اعزامی ورزش ایران به بازی‌های آسیایی هانگژو خط می‌خورد که در آن صورت خواسته محمد خسروی‌‌وفا هم در ممانعت از اعزام‌های بیجا و بدون حساب و کتاب تا حد زیادی برآورده می‌شد. این آمار با بررسی کاروان ورزش ایران در دوره قبلی بازی‌ها در جاکارتای اندونزی مستند شده است. در واقع اگر قرار بود شاخص های فعلی، ۵ سال پیش و در زمان اعزام کاروان ایران به جاکارتا اعمال می‌شد، از کاروان ۳۷۸ نفره ورزش ایران چیزی حدود ۶۰ نفر باید خط می‌خوردند چون همین تعداد ورزشکار، جایی در میان ۶-۷ نفر برتر رشته های خود نداشتند و بعضا رتبه‌های نازلی را کسب کردند، اما اعزام شدند تا فقط بار مالی کاروان افزایش پیدا کند. با مرور عملکرد کاروان ورزش ایران در دوره قبلی بازی‌های آسیایی به نتایجی بر می‌خوریم که دلیل پافشاری محمود خسروی‌وفا را در کیفی‌سازی کاروان به خوبی توجیه می‌کند؛ جایی که در شنا ۴ شناگر ما در ۹ ماده مختلف، عناوین هفدهم تا بیست و سوم را به دست آوردند، در بخش انفرادی تیروکمان مردان ۲ عنوان سی و سومی داشتیم یک عنوان شصت و نهمی و یک عنوان هفتادو دومی، در دوومیدانی عنوان چهاردهمی داشتیم، در بدمینتون دو عنوان هفدهمی به دست آمد، در دوچرخه‌سواری جاده سی و دوم و سی و سوم شدیم و در شمشیربازی عناوینی نظیر هجدهم و بیست و یکم.