یعنی در رئالیتیشوهایی که توسط سکوهای نمایش برخط فیلم و سریال تولید و عرضه میشود، این بازیگرها و چهرههای مشهور هستند که بازهم بهعنوان بازیگر یا مسابقهدهنده در قاب برنامه حاضر میشوند. تقریبا در همه برنامههایی که تحت عنوان رئالیتیشو در شبکه نمایشخانگی عرضه شده است، سازندگان از چارچوب و تعریف حقیقی این قالب خارج شده و سلبریتیها و هنرپیشهها را محور مسابقه قرار دادهاند، چون هدف صرفا سرگرمسازی و سود اقتصادی است. بااینحال، صداوسیما طی یک دهه اخیر در محصولاتی که در قالب نمایش واقعنما یا رئالیتیشو ساخته شده، اصول این نوع برنامه را رعایت کرده است. در فرمانده، خانه ما، آشپزی با مامان و... بهعنوان برخی از نمایشهای واقعنما که در سیما پخش شدهاند، اصل محوریت مردم رعایت شده است.
مجموعه مستند ــ مسابقه «بومگرد» هم با همین رویکرد و در قالب رئالیتیشو، این روزها روی آنتن سیما رفته است. در این برنامه هم گرچه کار اجرا به عهده یک بازیگر (سوسن پرور) است اما اصل ماجرا توسط مردم معمولی رقم میخورد. همانطور که در فصلهای اول و دوم بومگرد هم دیدیم، خانوادههایی با حضور در روستاها و محیطزیست بکر مناطقی از کشورمان حضور مییابند و در یک سفر غیرمعمول و متفاوت ــ بدون خودرو و امکانات کافی ــ سعی در طی مسیر دارند و به این ترتیب با هم رقابت میکنند. لحن برنامه هم با هدایت مجری و هم توسط گوینده برنامه، جنبه طنز پیدا کرده است و فضایی صمیمی و گرم غالب است اما نکته مهم، که باعث برتری بومگرد و نمونههای مشابه آن نسبت به رئالیتیشوهای شبکهنمایشخانگی شده، فرهنگسازی و بومیگرایی است. یعنی از یک طرف شاهد انتقال آموزههای مهمی چون صیانت از محیطزیست و طبیعت ایران و همچنین زیستبوم مردم در نواحی مختلف کشورمان هستیم و از طرفی هم، سبک زندگی اسلامی ــ ایرانی در این برنامه بازنمایی میشود. البته همه این ارزشهای افزوده در بستری هنری و در قالب طنز و سرگرمی و فضایی مفرح اتفاق میافتد.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد