دوست دارید یک گوشه بنشینید و های های گریه کنید. انگار هیچ کاری به شما لذت نمیدهد و به شکلی باری به هر جهت زندگی میکنید نه از روی علاقه و اشتیاق. خلاصه اینکه ممکن است شما سلامت جسمی، روانی و اجتماعی داشته باشید اما پای سلامت معنویتان بلنگد!
سلامت معنوی، رکن چهارم سلامت است و میتواند روی دیگر ارکان سلامت اثرگذار باشد. موضوع سلامت معنوی در دنیا امری ثابت شده و پذیرفته شدهاست و پژوهشهای متعددی بر آن صحه میگذارد. برای مثال بررسیهای صورت گرفته نشان میدهد افرادی که به طور منظم یکشنبهها به کلیسا میروند از سلامت روانی و اجتماعی بالاتری برخوردارند و کمتر دچار عارضههای قلبی میشوند. حتی طول عمر آنها افزایش پیدا میکند.
در کشور ما هم اگرچه ممکن است پژوهشهای مدونی در این باره انجام نشدهباشد اما فارغ از نتایج تحقیقات با نگاهی اجمالی در میان اطرافیان خودمان درمییابیم، افرادی که درجات بالاتری از معنویت دارند معمولا شادابتر هستند. همچنانکه در ایام خاص مثل ماه محرم و صفر یا ماه رمضان که بستر تعاملات معنوی بیشتر از سایر ایام سال فراهم است و ما در فضای معنویتری قرار داریماز شادابی و نشاط بیشتری برخورداریم و میتوانیم تاثیر رویکردهای معنوی ازجمله شرکت در هیأتهای مذهبی، عزاداری، نذری و فعالیتهای مرتبط با آن را در سلامت خودمان مشاهده کنیم. سلامت که اگر بکوشیم آنرا به تمام سال تسری بدهیم، بیتردید روحیهای سالمتر خواهیمداشت.