صندلی‌های پرایوسی

دوره و زمانه مهمانی‌های از صبح تا شب و فامیل‌هایی که می‌آیند و نمی‌روند خیلی وقت است تمام شده و اگر هم نشده باشد دیگر با کرونا آن‌قدر فاصله‌ها زیاد شد که کسی راحت یادش نیاید ساعت۲ نصفه‌شب، توی راهرو، دمپایی بچگانه را پای بابای خانه و دیالوگ‌های پایانی که نیم ساعت۴۰دقیقه کش می‌آید.
کد خبر: ۱۴۳۶۹۷۶
نویسنده زهرا  قربانی - دبیر نوجوانه
 
خانواده‌های کمی هستند که هنوز همین سبک زندگی فامیل‌بازی را برای بچه‌هایشان به ارث می‌گذارند و خانه‌شان هنوز از این سماور بزرگ‌های همیشه روشن دارد و گوش به زنگ عمه و دایی و خاله و عمو هستند که یک وقت هوس کنند سر زده زنگ بزنند و بیایند توو و نروند.الان زمانه پرایوسی‌داشتن است. مهمان تا یک حدی حبیب خداست و تا یک زمان‌بندی معلومی مبل میزبان گرم و نرم است اما معمولا در بعضی فامیل‌ها یک نفر یا یک خانواده خوب اعتماد به نفس آمدن و نرفتن را دارند و خوب کفر درمی‌آورند.من هم جای عبدالرسول پورعباس بودم کفرم در می‌آمد. رئیس سازمان سنجش را می‌گویم. فکر کن مهمان پرحاشیه و پرشائبه‌ای باشی و آقای رئیس را از عرش به فرش بکشی ولی با حکم دیوان عدالت اداری با این‌که مشکوک به تقلبی باز روی صندلی بهترین دانشگاه‌های ایران بنشینی. من هم کفرم درمی‌آید و استعفا می‌دهم آقای پورعباس از مهمان‌هایی که یک جوری آمده‌اند و صاحبخانه شده‌اند و دو قورت و نیم‌شان باقی است.من هم آقای پورعباس، من هم!
newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
وقتی دل جنگل سوخت

«جام‌جم» در گفت‌وگو با جانشین فرمانده یگان حفاظت سازمان منابع طبیعی کشور بررسی کرد

وقتی دل جنگل سوخت

صدای «مرجان» باید شنیده شود

گفت‌و‌گو با میلاد بنی‌طبا، کارگردان فیلم سینمایی «مرجان» پیرامون دغدغه‌های ساخت و چالش‌های اکران یک فیلم اجتماعی

صدای «مرجان» باید شنیده شود

نیازمندی ها