به عبارت بهتر، آمریکا با وتوی قطعنامه اخیرنشان داد نه‌تنها درجنگ غزه فرمانده اصلی میدان تقابل بافلسطینیان و منطقه محسوب می‌شود بلکه حتی به راهکارهای اعلامی و ادعایی خود نیز کمترین باوری ندارد. این تناقض آشکار، برگرفته از شکست میدانی مشترک واشنگتن -تل‌آویو در جریان تحولات جنگ غزه و فراتر از آن، سردرگمی راهبردی آنها در قبال مسأله فلسطین است.
صورت مسأله مشخص است؛ آمریکا از ایجاد هرگونه صلح و امنیتی در منطقه گریزان است. فراتر از آن، آنچه واشنگتن تحت عنوان راهکار دودولتی از آن یاد می‌کند، در فرامتنی تحت عنوان تسلط اسرائیل بر اوضاع منطقه معنا پیدا می‌کند. از این رو راهکارهای ادعایی واشنگتن در قبال پایان دادن به جنگ غزه و پیشبرد راهکار دودولتی، ارزشی واقعی ندارد. به طور کلی، هر آنچه منجر به تثبیت صلح و امنیت واقعی در منطقه شود، خط قرمز کاخ سفید محسوب‌شده و در مقابل آن می‌ایستد. الگوی رفتاری نماینده آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز برگرفته از همین فرمول راهبردی خطرناک و کلان است.آمریکا روز پنجشنبه با وتوی قطعنامه‌ای در شورای امنیت، عملا سازمان ملل را از به رسمیت شناختن کشور فلسطین بازداشت. این قطعنامه عضویت کامل فلسطینیان در این نهاد جهانی را تأیید می‌کرد. آمریکا پیش‌نویس قطعنامه‌ای را وتو کرد که به مجمع عمومی ۱۹۳ عضوی سازمان ملل توصیه می‌کرد «دولت فلسطین به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شود». بریتانیا و سوئیس رأی ممتنع دادند، در حالی که ۱۲ عضو باقیمانده شورای امنیت به آن رأی مثبت دادند. رابرت وود، معاون نماینده دائم آمریکا در سازمان ملل، به شورا گفت: «ایالات متحده همچنان از راه‌حل دو دولتی به‌شدت حمایت می‌کند. این رأی مخالفت با حق تشکیل کشور فلسطین را نشان نمی‌دهد، بلکه اذعانی است به این‌که این امر تنها از طریق مذاکرات مستقیم بین طرفین حاصل خواهد شد.»
تلنگری برای طرفداران سازش با دشمن صهیونیستی
با این حال مسجل است که چنین ادعایی مضحکانه است. رویکرد آمریکا در قبال قطعنامه اخیر نشان داد که ایجاد حاشیه امنیت برای رژیم اشغالگر تنها هدف واشنگتن محسوب می‌شود و قطعا امنیت اسرائیل نیز مترادف با ایجاد ناامنی در فلسطین و منطقه است. این مسأله تلنگری برای کشورها و دولت‌هایی محسوب می‌شود که نسبت به نقش‌آفرینی واشنگتن در حل مسأله فلسطین دیدگاهی خوشبینانه دارند! در این معادله، اساسا تفاوتی ماهوی میان آمریکا و صهیونیست‌ها وجود ندارد. حتی تشکیلات خودگردان فلسطین به عنوان بازیگری که در قبال کشتار بی‌رحمانه فلسطینیان، بازی درزمین واشنگتن را نسبت به دفاع واقعی از ساکنان مظلوم غزه ترجیح داده، نسبت به رفتار اخیر کاخ سفید شوکه شده است. محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، در بیانیه‌ای وتوی آمریکا را «ناعادلانه، غیراخلاقی و غیرقابل توجیه» خواند. با این‌حال محمود عباس باید زودتر از اینها نسبت به دنائت آمریکایی‌ها اطمینان پیدا می‌کرد! ریاض منصور، نماینده فلسطین در سازمان ملل، پس از رأی‌گیری به شورا گفت: «این واقعیت که این قطعنامه تصویب نشد، اراده ما را نمی‌شکند و عزم ما را سست نمی‌کند. ما در تلاش خود متوقف نخواهیم شد.»
حمایت دروغین آمریکا از توقف شهرک‌سازی‌های غیرقانونی
درکنار وتوی وقیحانه قطعنامه مربوط به عضویت کامل فلسطین در سازمان ملل متحد، واشنگتن در پشت پرده به تل‌آویو درخصوص گسترش شهرک‌سازی در اراضی اشغالی چراغ سبز نشان داده است. تلاش فلسطین برای عضویت کامل در سازمان ملل، شش ماه پس از نسل‌کشی تمام‌عیار در نوار غزه که به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی انجامیده، صورت می‌گیرد. در عین حال اسرائیل در حال گسترش شهرک‌سازی‌ها در کرانه باختری اشغالی است که سازمان ملل آن را غیرقانونی می‌داند اما آمریکا در پشت پرده و در سیاست‌های غیراعلامی‌اش، از آن حمایت می‌کند. پس از تصمیم شورای امنیت، اسرائیل کاتز، وزیر خارجه رژیم کودک‌کش صهیونیستی، از ایالات متحده برای وتوی این قطعنامه قدردانی کرد .گیلعاد اردان، نماینده رژیم نامشروع صهیونیستی در سازمان ملل نیز خطاب به ۱۲ عضو شورای امنیت که به پیش‌نویس قطعنامه رأی مثبت داده بودند، گفت: «این بسیار غم‌انگیز است، زیرا رأی شما فقط فلسطینیان را جسورتر می‌کند و صلح را تقریبا غیرممکن می‌سازد.»
سخن گفتن نماینده رژیم اشغالگر قدس در سازمان ملل از صلح، طنز تلخی است که صرفا در بستر لرزان و نامتوازن شورای امنیت سازمان ملل متحد تحقق پیدا می‌کند. فلسطین درحال حاضر یک کشور ناظر غیرعضو درسازمان ملل است که درسال ۲۰۱۲ و در پی رای مجمع عمومی حاصل شده است. بااین حال پذیرش این کشور برای عضویت کامل در سازمان ملل باید توسط شورای امنیت و سپس دست‌کم دو‌سوم مجمع عمومی تایید و نهایی شود. یکی از اصلی‌ترین بازندگان رای‌گیری اخیر شورای امنیت سازمان ملل متحد، سیاستمدارانی هستند که روی واشنگتن در روند حل مسأله فلسطین حساب باز کرده‌اند! این رای‌گیری نشان داد که راه‌حل واقعی در فلسطین، روی آوردن به همان گفتمان مقاومت و ایستادگی همه‌جانبه در برابر واشنگتن و تل‌آویو است، نه روی‌آوردن به گفتمان سازش با دشمنانی که نمادظلم و نسل‌کشی محسوب می‌شوند.شورای امنیت سازمان ملل متحد مدت‌هاست که در زبان و بیان از چشم‌انداز دودولتی حمایت می‌کند اما در عین حال اقدام عملی دراین چارچوب صورت نمی‌دهد.عملا این اسرائیل است که هر روز بر اشغال خود می‌افزاید، سرزمین‌های فلسطینی بیشتری را تحت تسلط خود درمی‌آورد و با شهرک‌سازی‌های غیرقانونی مورد حمایت آمریکا و اتحادیه اروپا، بر حجم جنایاتش می‌افزاید.
