قطاری که هنوز نایستاده

این‌که این روزها جنایات رژیم صهیونیستی با برخی از نشانگان آلمان نازی و هیتلر مقایسه می‌شود تا تصادم دیدگاه جنایتکارانه صهیونیست و نازیسم را نشان دهد، گواهی بر همین مدعاست. برای همین نشانگان هنری می‌توانند بازخوانی‌ای باشند از دل تاریخ تا راه گم نشود و انسانیت زنده بماند.در روزهای ابتدایی مهرماه که همزمان با هفته دفاع‌مقدس و اوج استقامت ملت ایران در برابر تجاوزگری به حد و مرز ایران بود؛ در میدان آیینی انقلاب، چیدمان هنری ارائه شد با عنوان قطار «بدرقه یاران»؛ اثری که می‌خواست یاد رشادت‌ها و دلاوری‌های بزرگمردان سرزمین‌مان را به نسل جوان یادآوری کند. این چیدمان هنری، به‌صورت پنج واگن قطار دوبعدی که یادآور قطار بدرقه رزمندگان هشت سال دفاع‌مقدس به سوی جبهه جنگ بود، دور این میدان چیدمان شد. قطاری به طول ۴۲۹ متر مربع که پنجره‌های آن نیز از ۵۵ قاب شهدای دفاع‌مقدس تشکیل شده بود و ماکت‌هایی از مادران و کودکان رزمندگان که آنها را بدرقه می‌کردند.این اثر هنری محیطی که با هدف یادآوری گذشته و پیوند به حال ارائه شده بود، در روزآمدی وقایعی که پس از شهادت سید مقاومت، سیدحسن نصرا...رقم خورد و پس از آن عملیات وعده صادق۲ و حتی در همین روزها که حزب‌ا...سلسله عملیات خیبررا دراراضی اشغالی توسط رژیم صهیونیستی اجرامی‌کند، به مفهومی فراتر از آنچه بازنمایی کرده، دست پیدا کرده است.این چیدمان هنری امروز یادآوری می‌کند که ریشه فرهنگ مقاومت چقدر در ایران اسلامی ریشه دارد و فرهنگ شهادت چگونه در پیوستگی عمیقی با مردان ایرانی قرار دارد. این‌که یاران شهدای دیروز، امروز همان روحیه شهادت‌طلبی را با حضور در لبنان در بحبوحه بمباران بیروت یا پرواز بر فراز این شهر در زمانی که دود موشک‌های دشمن صهیونیستی هنوز هویداست، با خود به همراه دارند، نشان می‌دهد که روحیه ایرانی، غیرت و عزت‌طلبی و دفاع از مظلوم چگونه در کالبد تک‌تک ایرانیان حضور جدی دارد. این اثر هنوز به ما یادآوری می‌کند که هستند مادران و کودکانی که فرزندان خود را برای دفاع از مظلوم بدرقه می‌کنند و هنوز چنین قطارهایی از سوی مردم ایرانی به هرکجا که صدای مظلومی برآید، گسیل می‌شود. در حقیقت هنوز این قطار باز نایستاده است.