آسیب‌های کم‌رنگ شدن نقش مادری

زنان و مادرانی که قهرمان‌هایی از آنها زاده و متولد شده که سرنوشت یک تاریخ را تغییر داده‌اند. مادرانی که نمی‌توان در میان کلمات، ارزش، جایگاه و مقام‌شان را تعریف کرد. آنهایی که در روزهای تلخ و مشکلات خم به ابرو نیاوردند و چنان بنیان خانواده را حفظ کردند تا زمانی که دچار بیماری یا فرسودگی می‌شوند نقش آنها مشخص شده و دیگر اعضای خانواده متوجه می‌شوند که کسی نمی‌تواند چنین نقشی را به ‌خوبی مادر ایفا کند. به‌راستی که مادر بودن جلوه‌ای ازعشق بدون قید و شرطی است که از هیچ‌کسی جز مادر نمی‌توان آن را دریافت کرد.
مادر بودن یک زن در خانواده از چنان جایگاه والایی برخوردار است که حتی مقام معظم رهبری هم از آن به‌عنوان یک افتخار یاد می‌کنند و می‌فرمایند: «مسأله‌ بسیار مهم، ارزش معنوی مادری است. مادری یک افتخار است؛ این‌که شما یک موجود انسانی را با زحمت زیاد، چه در درون خودتان،چه در بیرون، در اوایل زندگی‌‌اش پرورش بدهید، زحماتش را تحمل کنید، او را به‌عنوان یک انسان پرورش بدهید، افتخار کوچکی است؟ این خیلی بااهمیت است، خیلی با‌ارزش است.» مادران با افتخاری که با اغراق هر‌چه تمام‌تر می‌توان گفت بهشت هم برایشان کافی نیست.
     
نقش حیاتی مادران 
زن مظهر خلاقیت خداوند و عنصر اساسی در تشکیل خانواده در طول قرن‌هاست ودرخانواده جایگاه والایی دارد چرا که اگر زن در خانواده آرام و با‌نشاط باشد بنیان خانواده مستحکم‌تر وفرزندانی مستقل‌تر وبا‌نشاط تحویل جامعه می‌دهد ودراین شرایط رشد تحصیلی، اخلاقی، معنوی و عاطفی به شکل نرمال ومتعادل صورت می‌گیرد.معصومه حکیمیان، معاون اسبق فرهنگی سازمان بسیج جامعه زنان کشور درگفت‌وگو با جام‌جم معتقد است که نقش زنان درخانواده بسیار حیاتی است،چرا که این نقش تعیین‌کننده آینده یک تمدن، یک کشور و یک مکتب است.وی ادامه می‌دهد:«‌اگر این نقش‌آفرینی درست انجام شود نتیجه آن تربیت یک نسل قوی، فاخر و دارای آرمان‌های بزرگ می‌شود و می‌توانیم امیدوار باشیم که این نقش بتواند در تداوم تمدن و تضمین آینده کشور نیز تأثیر داشته باشد.»
     
آسیب‌های مادری‌نکردن مادران
در بررسی کارکرد خانواده به دو نقش اصلی زن یعنی همسری و مادری توجه بیشتری شده است چرا که زنان نقش اصلی را در خانواده ایفا می‌‌کنند و با ایفای این دو نقش می‌توانند تاثیر بسزایی هم در جامعه و هم در خانواده داشته باشند. حکیمیان نیز ضمن بیان آسیب‌های بی‌توجهی به نقش مادری به ما توضیح می‌دهد: «درحال حاضر یکی ازآسیب‌های مهمی که جامعه ما دچار آن است و نقش مادری مادران می‌تواند این آسیب را از بین ببرد،حقیر شدن آرمان‌ها دربخشی از نسل امروز ماست. یک روزی مادران ما فرزندانی را تربیت می‌کردند که آرمان‌های بزرگی همچون انسانیت، دین، وطن و میهن‌دوستی داشتند.»
وی همچنین می‌افزاید: «اخیرا به سبب کم دیده شدن یا نادیده گرفته شدن این نقش یا واگذار کردن نقش مادری و امیدوار بودن برای انجام این نقش توسط نهادهای بیرونی، با آسیب‌هایی مواجه شده‌ایم. از آن طرف با نسلی روبه‌رو هستیم که دیگر کمتر آن آرمان‌ها و آرزوها را دارند؛ آرمان‌های این نسل حقیر شده و آرمان‌های بزرگ آنها با مادری‌نکردن مادران، به هدف‌های خرد و تحقیر شده تبدیل شده است.»

اهمیت نقش تربیتی مادران
در آموزه‌های دینی ما نقش مادر به‌دلیل ویژگی‌های زیستی و روانی‌ای که برعهده آنان گذاشته شده، به‌عنوان یک ارزش محسوب می‌شود؛ به همین دلیل مهم‌ترین نقشی که اسلام برعهده زن گذاشته و او با ایفای آن می‌تواند زیربنای ساخت یک تمدن نوین اسلامی را تضمین کند، نقش تربیتی آنان است. «اگرمادرانگی درست انجام شود، شما می‌توانید امیدوار باشید که کشورتان روز‌به‌روز قوی‌تر شود و مشکلات جامعه نیز کاهش پیدا کند، چرا که جامعه را آدم‌ها می‌سازند. آدم‌ها هر چه توانمندتر، فاخرتر و بر مبنای اخلاق انسانی و آدم‌های بزرگی تربیت شوند،می‌توان انتظارداشت تا آرمان‌های بزرگی نیز به‌واسطه این افراد محقق شود.» این را معصومه حکیمیان می‌گوید، چرا که برنامه مادرانگی و مادری مادران یعنی سنگ بنا و پاشنه آشیل که اگر سست شود و اگر این انجام وظیفه به‌خوبی انجام نشود و خود این مادرانگی کم دیده شود یا اصلا تحقیر شود، نتیجه آن می‌شود بخشی از آسیب‌هایی که گریبان جامعه را گرفته است. بنابراین بقای یک تمدن و اقتدار یک کشور در گرو انجام درست مادری و مادرانگی است.