بسیاری از کودکان عینک زدن را دوست دارند اما سایرین آن را خستهکننده میدانند و از آن متنفرند. وظیفه شما به عنوان پدر یا مادر این است که به کودکتان بفهمانید عینک وسیلهای برای مشاهده بهتر پیرامونشان است. اگر کودکی که به عینک نیاز دارد از به کار بردن آن خودداری کند، مشکلات زیادی پیش میآید. ممکن است بخواهد عینک را بشکند یا برای همیشه آن را کنار بگذارد، ولی در اصل نباید انتخابی برای کودک باقی بماند. هر جا میرود و هر کاری که انجام میدهد عینک باید همراهش باشد. این یک مسئولیت پراهمیت برای یک کودک خردسال است در نتیجه شما باید اهمیت عینک زدن را به او بیاموزید و او را به استفاده از آن تشویق کنید.
آموزش و آگاهی اولین قدم تشویق کودکی است که به عینک نیازمند است، زیرا کودک به حمایت و تشویق شما نیاز دارد.
همچنین احساس کودک را در مورد این مزاحم دریابید. این مساله اهمیت دارد که کودک هنگام استفاده از عینک، احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد.
- تصوری مثبت ایجاد کنید. در حالی که هنوز از عینک استفاده نکرده است آن را به صورت اتفاقی خاص جلوه دهید. کسانی را که عینک به چشم دارند و کودک، آنها را میشناسد و دوستشان دارد به او نشان دهید. چه در حضور آنها و چه در تلویزیون باشند. کاری کنید تا او مانند یک دختر یا پسر بزرگ عینک بزند و در گردش بیرون از خانه آن را به دیگران نشان دهد. به عنوان تشویق، ترتیبی دهید تا با کودکی که همیشه عینک به چشم دارد بازی کند.
- کودک را در انتخاب عینک شرکت دهید. اگر به اندازه کافی بزرگ باشد میتواند در انتخاب عینک به شما کمک کند تا از میان انواع گوناگون آن، یکی را انتخاب کند. اگر کودک عینکش را دوست داشته باشد میل بیشتری برای استفاده از آن خواهد داشت.
- انتخابهای خود را بررسی کنید. از انواع متنوعی که وجود دارد، اطلاع یابید. دسته برخی عینکها انحنایی دارد که با قرار گرفتن در پشت گوش از افتادن آن جلوگیری میکند. میتوانید یک بند چرمی را که در پشت سر کودک محکم میشود، به عینک وصل کنید. این جز اضافی برای کودکانی که مدام عینکشان را از چشم برمیدارند بسیار مفید است.
- آموختن چگونگی رفتار با عینک به کودک
او را برای برخورد با کسانی که ممکن است مسخرهاش کنند آماده کنید. برای مقابله با متلکهای اجتنابناپذیر در مورد عینک، راهحلهایی پیش پای کودک بگذارید. موقعیت را بازسازی کنید و درباره پاسخهای دفاعی فکر کنید. از شخصیتهای معروفی که عینک میزدهاند، برای کودک تعریف کنید تا در موقع لزوم الگوهایی برای خود داشته باشد.
- یک نظام حمایتی خلق کنید. با معلمش در مورد نیازهای احتمالی کودک، صحبت کنید. برای مثال ممکن است نزدیکتر نشستن به تختهسیاه برایش مناسبتر باشد. گاهی کمک یک معلم در مقابله با متلکهای سایر دانشآموزان بسیار مفید است. در مورد کودکان خردسالی که عینک میزنند، مصاحبت با کودکی مانند خودشان، بحثهای کلاسی در مورد فایدههای عینک، مطالعه کتابهای مناسب در کلاس یا دعوت از یک چشمپزشک برای سخنرانی در کلاس میتواند راه را هموارتر سازد.
استفاده از تقویت
تا هنگام درک فواید عینک و استفاده مداوم از آن، باید یک وابستگی مثبت ایجاد و کودک را تحسین کنید. به او بگویید از اینکه به طور مرتب عینک میزند، چقدر خوشحال هستید.
- ارتباط کودک با پزشک را تقویت کنید. چشمپزشکی را انتخاب کنید که بتواند به سادگی با کودک ارتباط برقرار کند و احساس خوبی را در مورد اطاعت از دستورات پزشک به او القا کند.
- با استفاده از یک جدول، کودک را تقویت کنید. هربار که کودک بهطور صحیح عینک میزند، یک ستاره در جدول بگذارید. منظور از نحوه صحیح عینک زدن آن است که کودک هنگام مطالعه برای نگاه کردن به تختهسیاه، هنگام تماشای تلویزیون یا همیشه از عینک استفاده کند. یک کودک خردسال میتواند به وسیله برچسبهایی که والدین در اختیارش میگذارند، خودش در جدول علامت بگذارد و همکاری خود را تقویت کند.
- اگر کودک به مدرسه میرود میتوانید یک دسته کارت یا قطعاتی کاغذی برای معلمش بفرستید تا شما را از وضعیت کودک در مدرسه آگاه کند: «مادر عزیز، آرشام امروز در تمام مدت، عینک به چشم داشت». کارتها را جمع کنید تا وقتی به تعداد مشخصی رسیدند، به او یک هدیه بدهید.
- از پیامدهای طبیعی استفاده کنید. اگر کودک هر روز برای یک مدت مشخص، مرتب عینک بزند، برای تشویق اجازه دهید به سینما برود یا کتاب جدیدی برای خواندن داشته باشد. در اینجا پاداش از نوعی است که به نحوی با بینایی کودک مرتبط باشد.