سوریه و خطر جنگ داخلی

به گزارش جام‌جم‌آنلاین، سوریه به دلیل برخورداری از یک جایگاه ژئوپلتیکی ویژه وتنوع قومی ومذهبی به عنوان کلید دروازه‌های غرب آسیا تلقی می‌شود و همواره مورد توجه بازیگران بین المللی قرار دارد.

 یکی از قومیت‌های تاثیر گذار در گستره رنگین کمان اجتماعی سوریه، اقلیت علوی است که از سال ۱۹۷۰ و پس از کودتای مرحوم حافظ اسد، رئیس‌جمهور اسبق سوریه اهرم‌های قدرت را در دست داشت.

سازگاری و روحیه تعامل غیر تهاجمی اتباع این طایفه که تا قبل از به قدرت رسیدن حاظ اسد در حاشیه قرار داشتتند در طول بیش از نیم قرن گذشته، سوریه را به کانون همزیستی مسالمت آمیز بین همه اقوام و طوایف در منطقه حساس خاورمیانه تبدیل کرده بود.

بحران سوریه که از ۱۵ مارس ۲۰۱۱ از منطقه درعا در جنوب آغاز شد با هدف سر نگونی دولت علوی بشار اسد، قطع محور تهران – دمشق – بیروت، تضعیف حزب الله لبنان و محور مقاومت و سر انجام ایجاد حاشیه امن برای رژیم صهیونیستی شکل گرفت.

آمریکا، برخی کشور‌های اروپایی، رژیم صهیونیستی، برخی کشور‌های عربی و پیرامونی سوریه در تشدید اختلافات قومی و مذهبی وتقویت جریان‌های تکفیری افراطی در طول ۱۳ سال بحران سوریه نقش داشته اند.

با سرنگونی دولت بشار اسد و خروج علویان از چرخه قدرت فاز نخست طرح تجزیه سوریه از سوی بازیگران بحران این کشور آغاز شد.

گروهک تروریستی هیات تحریر الشام که با کمک نظامی، لجستیکی و مالی آمریکا و غرب قدرت را در دست گرفت در طول سه ماه گذشته در صدد انتقام گیری از دو طایفه دروزی‌ها در جنوب وعلوی‌ها در ساحل سوریه بر آمد.

در این مدت بیش از ۵ هزار نفر از اتباع اقلیت علوی در لاذقیه، جبله، طرطوس و بانیاس توسط گروهک تروریستی هیات تحریر الشام ترور شده اند.

گفته می‌شود رژیم صهیونیستی فهرستی از اسامی نخبگان و دانشمندان هسته‌ای وابسته به طایفه علوی را برای ترور در اختیار هیات تحریر الشام قر ار داده است.

به موازات آن رژیم صهیونیستی نیز به بهانه حمایت از اقلیت دروزی‌ها در شهر‌های سویدا و درعا بخش‌هایی از مناطق سوریه را در جبل الشیخ، قنیطره، قطنا تا درعا را به مساحت ۷۰۰ کیلومتر مربع اشغال کرد.

بیشترین حملات گروهک تروریستی هیات تحریر الشام در طول ماه‌های اخیر علیه اقلیت علوی‌ها بوده، زیرا این اقلیت با سرنگونی دولت بشار اسد چتر حمایتی خود را از دست داد.

احمد الشرع، معروف به ابو محمد الجولانی، رئیس جمهور خود خوانده سوریه در برابر کشتار علوی‌ها و دروزی‌ها سکوت اختیار کرده و این نشان می‌دهد که نوعی همراهی میان هیات تحریر الشام و بازیگران بحران سوریه برای تجزیه این کشور وجود دارد.

اکنون در فضای سکوت جامعه جهانی وحمایت برخی کشور‌های منطقه از هیات تحریر الشام یک پاکسازی شدید قومی و نسل کشی علیه این اقلیت آغاز شده که این امر سوریه را وارد یک چرخه نا پایدار امنیتی خواهد ساخت.

ادامه این نسل کشی سر انجام سوریه را به سمت به یک جنگ داخلی خونین مشابه آنچه طی دهه‌های ۷۰ و ۸۰ از قرن گذشته میلادی در لبنان روی داد، سوق می‌دهد.

 در نهایت اگر سازمان ملل وجامعه جهانی سریعا راه حلی برای در گیری‌های داخلی سوریه ارائه ندهند این کشور به سمت تجزیه و شکل گیری چندین دولت کوچک حرکت خواهد کرد.

قطعا تجزیه سوریه و برخی کشور‌های منطقه در چارچوب استراتژی آمریکا و رژیم صهیونیستی برای عملیاتی ساختن طرح خاور میانه بزرگ قابل تعریف است و این خطری است که امنیت خاور میانه را در آینده تهدید خواهد کرد.