نجات نیمی از یخچال‌ها با اقدامات اقلیمی
مطالعه‌ای که پنجشنبه گذشته (هشتم‌خرداد) در مجله Science منتشر شد، هشدار می‌دهد که در صورت ادامه روند کنونی تغییرات اقلیمی، بیش از سه‌چهارم یخچال‌های طبیعی جهان تا قرن بعد ناپدید خواهند شد و این امر به افزایش سطح دریا و تهدید منابع آب میلیاردها نفر منجر می‌شود. این پژوهش، با ترکیب نتایج هشت مدل یخچالی، نشان می‌دهد که هر کسری از درجه افزایش دمای جهانی، خسارت یخچال‌ها را تشدید می‌کند. براساس سیاست‌های اقلیمی فعلی، دمای جهان تا سال ۲۱۰۰ به ۷/۲درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطوح پیش‌صنعتی می‌رسد که ۷۶ درصد از چگالی یخچال‌ها را از بین می‌برد. اما با محدود کردن گرمایش به هدف ۵/۱درجه‌ای توافق پاریس، ۵۴درصد از چگالی یخچال‌ها قابل حفظ است. یخچال‌ها که در همه قاره‌ها جز استرالیا یافت می‌شوند، برای اکوسیستم‌ها، کشاورزی و جوامع انسانی حیاتی‌اند و ذوب آنها اثرات گسترده‌ای ازجمله اختلال در گردشگری و میراث فرهنگی دارد. حتی در صورت توقف کامل استفاده از سوخت‌های فسیلی، ۳۹درصد از چگالی یخچال‌ها از دست خواهد رفت و سطح دریا حداقل ۱۱۳ میلی‌متر افزایش می‌یابد. یخچال‌های آلپ اروپا، راکی و ایسلند در برابر گرمایش آسیب‌پذیرترند، درحالی‌که هیمالیای غربی به‌دلیل ارتفاعات متنوع، مقاومت بیشتری دارد. اقدام فوری اقلیمی می‌تواند نیمی از یخچال‌های در معرض خطر را نجات دهد.
تاب‌آوری شگفت‌انگیز درختان حرا
جنگل‌های متراکم و باریک حرا در امتداد سواحل مناطق گرمسیری، سیلاب‌های ساحلی را مهار کرده و منبع ارزشمندی برای کربن فراهم می‌کنند، اما این نگرانی وجود دارد که طوفان‌های شدیدتر و مکررتر ناشی از تغییرات اقلیمی می‌توانند تاثیرات طولانی‌مدتی بر این اکوسیستم‌ها داشته باشند. بااین‌حال یک مطالعه جدید توسط دانشمندان دانشکده محیط زیست دانشگاه ییل نشان می‌دهد که این سیستم‌ها ممکن است از آنچه انتظار می‌رفت، انعطاف‌پذیرتر باشند. این تیم پس از طوفان‌های ویلما و ایرما، «بدهی بازیابی» درختان حرا در پارک ملی اورگلیدز را محاسبه کرد و نشان داد که تمام کربن از دست رفته در طول طوفان‌ها ظرف چهار سال بازیابی شده است. (ویلما در سال ۲۰۰۵ به جنوب فلوریدا و ایرما در سال ۲۰۱۷ به این منطقه برخورد کرد.) این چرخش نسبتا سریع نشان می‌دهد که این اکوسیستم‌ها همچنان جاذب قوی کربن باقی خواهند ماند.
این محاسبات همچنین تخمین تقریبی از تعداد سال‌های مورد نیاز درختان حرا بین طوفان‌ها برای بازیابی کافی را ارائه می‌دهد. دانشمندان خاطرنشان می‌کنند که این یک آستانه حیاتی برای درک این موضوع است که چرا طوفان‌ها در فرکانس و شدت بیشتری قرار دارند. این یافته‌ها که به‌تازگی در مجله Global Change Biology منتشر شده است، به روشن شدن فرآیند پیچیده بازیابی اکوسیستم پس از شوک‌های ناشی از تغییرات اقلیمی و ارزش نظارت طولانی‌مدت بر بوم‌شناسی کمک می‌کند.
عامل اصلی تغییرات اندازه سطح دریاچه‌ها
بر اساس یک مطالعه جدید، نوسانات فصلی آب‌وهوا، تاثیر غالب جهانی در شکل‌دهی به تغییرات اندازه سطح دریاچه‌ها است. این پژوهش که در مجله Nature منتشر شده است، با همکاری بین دانشگاهیان دانشگاه بنگور انگلستان و دانشگاه تسینگ‌هوآ در پکن چین، به نقشه‌برداری ماهانه از ۴/۱میلیون دریاچه بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۳ پرداخته است. این کار عظیم با ترکیب مجموعه داده‌های تصاویر ماهواره‌ای، استفاده از فناوری یادگیری عمیق و محاسبات ترکیبی با کارایی بالا، که نحوه کوچک و بزرگ شدن دریاچه‌ها را در طول فصول ردیابی می‌کرد، انجام شد. درحالی‌که مطالعات قبلی بر تغییرات بلندمدت متمرکز بوده‌اند، توانایی انجام ارزیابی‌های جامع از تاثیر فصلی بودن، پیش از این به دلیل محدودیت‌های داده‌های ماهواره‌ای محدود شده بود.
محققان دریافتند که دریاچه‌هایی که تحت تاثیر فصلی بودن قرار دارند، ۶۶درصد از مساحت دریاچه‌های جهان و ۶۰ درصد از کل تعداد دریاچه‌ها را تشکیل می‌دهند. بیش از ۹۰ درصد از جمعیت جهان در مناطقی با چنین دریاچه‌هایی زندگی می‌کنند. در طول رویدادهای شدید ناشی از تغییرات فصلی، تاثیرات می‌تواند از بزرگی ترکیبی تغییرات بلندمدت ۲۳ ساله و تغییرات فصلی منظم فراتر رود، انقباض ۴۲ درصد از دریاچه‌های در حال کوچک شدن را دو برابر و ۴۵درصد از دریاچه‌های در حال رشد را کاملا جبران کند. این عوامل همچنین آب‌وهوای محلی را تغییر می‌دهند و تاب‌آوری اکوسیستم‌های آبی را به چالش می‌کشند، به‌طور بالقوه شبکه‌های غذایی سیستم دریاچه را بی‌ثبات می‌کنند، توزیع تولیدکنندگان اولیه غالب را تغییر می‌دهند و تغییرات بحرانی و بالقوه برگشت‌ناپذیر رژیم اکوسیستم را تسریع می‌کنند و در این فرآیند بر رفاه انسان نیز تاثیر می‌گذارند. این تحقیقات نیاز به نظارت جامع و درک فصلی بودن را نشان می‌دهد، که برای افزایش حفاظت از اکوسیستم دریاچه‌ها، بهبود مدیریت منابع آب شیرین و اصلاح تخمین‌های بودجه جهانی گازهای گلخانه‌ای ضروری است.
