قطب‌نمای اسلام در قانونگذاری

از این نظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی باید به خودشان ببالند که در این فضای سیاسی فعالیت دارند و اتفاقا می‌توانند قوانین برای مقابله با زورگویی قدرت‌های بزرگ تصویب کنند.اما در سخنان رهبری دو نکته دیگر قابل ملاحظه است؛ یکی لزوم عدم دستکاری لوایح اقتصادی دولت یا در واقع دستکاری حداقلی. باید توجه داشت لوایح اقتصادی دولت با دستکاری زیاد علاوه بر تطویل فرآیند قانونگذاری و رسیدگی به مشکلات اجرایی، لایحه را به طرح تبدیل می‌کند. مجلس می‌تواند در صورتی‌که نیاز ببیند و خلائی احساس کند اساسا با لایحه دولت مخالفت کرده و خود طرحی مستقل بدهد اما دستکاری بیش از حد لوایح دولت که اشکالات بنیادین و اساسی نداشته باشد، نه فقط راهگشا نیست بلکه دولت و مجلس را بعدا هم در عرصه اجرا و هم نظارت توامان دچار مشکل می‌سازد. نکته دیگر ماجرای حفظ رویه همکاری با دولت همزمان با تداوم خط‌مشی انقلابیگری است. ممکن است ما در مواردی اختلاف‌نظر داشته باشیم اما باید همچنان که مقام معظم رهبری فرمودند فارغ از سلایق سیاسی و با دید فنی و به‌دور از دامن زدن به اختلافات و با نگاه رو به جلو برای حل اختلافات تلاش کنیم و از ادبیات تنش‌زا خودداری کنیم. این به معنای سکوت و عدم ابراز مخالفت با دولت از سوی نمایندگان نیست. نمایندگان حق دارند در همه موضوعات از مسائل بسیار کوچک محلی گرفته تا مسائل کلان بودجه نظرات خود را ابراز کرده و نهایت دقت در ابراز نظرات کارشناسی را داشته باشند. از سوی دیگر انتظار می‌رود به‌خصوص در مسائل اجرایی، دولت حداکثر پیگیری و دقت و خودنظارتی اعمال کند و به‌سرعت و به شکل پیشدستانه چالش‌های موجود در جامعه را مدیریت کند تا کمتر نیاز به حضور نظارتی به‌وجود بیاید و همین‌طور در تدوین لوایح حداکثر کار کارشناسی لحاظ شود تا فرآیند تصویب در مجلس روان‌تر و سریع‌تر شود. بسیاری از اختلافات در صورتی‌که نمایندگان مجلس و دولت با یکدیگر گفت‌و‌گو قبل از تدوین و تقدیم لوایح به کمیسیون داشته باشند، قابل پیشگیری است و نباید گفت‌و‌گوها را به بعد از ظهور اختلافات و چالش‌ها موکول کرد.