یادداشت:

ضرورت تأمین مالی شرکت‌ها از بازار سرمایه

در شرایط اقتصادی کنونی و محدودیت‌های موجود در سیستم بانکی، تأمین مالی شرکت‌ها از طریق ساز وکارهای سنتی و متکی بر وام‌گیری، پاسخگوی نیازهای رو به رشد و توسعه‌ای بنگاه‌های اقتصادی نیست.
در شرایط اقتصادی کنونی و محدودیت‌های موجود در سیستم بانکی، تأمین مالی شرکت‌ها از طریق ساز وکارهای سنتی و متکی بر وام‌گیری، پاسخگوی نیازهای رو به رشد و توسعه‌ای بنگاه‌های اقتصادی نیست.
کد خبر: ۱۵۱۵۰۲۱
نویسنده ایمان غیاثی

به گزارش جام جم آنلاین کرمان، در شرایط اقتصادی کنونی و با توجه به محدودیت‌های موجود در سیستم بانکی، تأمین مالی شرکت‌ها از طریق سازوکارهای سنتی و متکی بر وام‌گیری، دیگر پاسخگوی نیازهای رو به رشد و توسعه‌ای بنگاه‌های اقتصادی نیست.

وابستگی بیش از حد به تسهیلات بانکی نه تنها ریسک‌های مالی شرکت‌ها را افزایش می‌دهد، بلکه مانع از رشد پایدار و رقابت‌پذیری آن‌ها در بازارهای داخلی و جهانی می‌گردد.

در این میان، بازار سرمایه به عنوان بستر اصلی جذب و هدایت سرمایه‌های خرد و کلان، پتانسیل عظیمی برای تأمین مالی پایدار و متنوع شرکت‌ها را فراهم می‌آورد.

چرا بازار سرمایه؟

۱. دسترسی به منابع مالی پایدار و متنوع: بر خلاف تسهیلات بانکی که اغلب مقطعی و با نرخ‌های سود متغیر هستند، بازار سرمایه امکان انتشار ابزارهای مالی متنوعی چون سهام، اوراق مشارکت، اوراق صکوک و صندوق‌های سرمایه‌گذاری را فراهم می‌کند.

این ابزارها امکان جذب سرمایه از طیف وسیعی از سرمایه‌گذاران، از نهادهای مالی بزرگ تا سرمایه‌گذاران خرد را فراهم آورده و شرکت‌ها را قادر می‌سازند تا منابع مالی بلندمدت و با ساختاری متناسب با نیازهای پروژه‌های خود تامین کنند.

۲. کاهش اتکا به بدهی و بهبود ساختار مالی: تأمین مالی از طریق انتشار سهام به معنای ورود شریکان جدید و افزایش سرمایه بدون ایجاد بدهی است. این امر نه تنها ساختار مالی شرکت را بهبود می‌بخشد و نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام را کاهش می‌دهد، بلکه ریسک‌های مرتبط با نکول بدهی و فشار بازپرداخت اقساط را نیز از میان برمی‌دارد.

۳. افزایش شفافیت و اعتبار: حضور در بازار سرمایه مستلزم رعایت استانداردهای بالای شفافیت و افشای اطلاعات است. این شفافیت، اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کرده و نه تنها به کاهش هزینه سرمایه منجر می‌شود، بلکه اعتبار و وجهه شرکت را در بازار افزایش داده و مسیر را برای جذب سرمایه‌گذاری‌های آتی و همکاری‌های بین‌المللی هموار می‌کند.

۴. کاهش هزینه تأمین مالی در بلندمدت: اگرچه عرضه اولیه سهام (IPO) به عنوان یکی از ابزارهای مرسوم تأمین مالی مورد استفاده شرکت‌ها قرار می‌گیرد و شرکت‌ها ممکن است هزینه‌های اولیه داشته باشد، اما در بلندمدت، دسترسی به منابع مالی متنوع، افزایش مقیاس‌پذیری و بهبود ساختار سرمایه، می‌تواند به کاهش هزینه نهایی تأمین مالی برای شرکت‌ها منجر شود.

همچنین، شرکت‌های بورسی معمولاً از نرخ‌های سود کمتری برای وام‌های بانکی برخوردار هستند.

۵. ارزیابی منصفانه ارزش شرکت و خروج سرمایه‌گذاران اولیه: بازار سرمایه با فراهم آوردن فضای معاملاتی برای سهام شرکت، امکان ارزیابی پیوسته و منصفانه ارزش شرکت را فراهم می‌کند. این امر به‌طور خاص برای کارآفرینان و سرمایه‌گذاران اولیه فرصت خروج (Exit Opportunity) و نقد کردن سرمایه‌گذاری‌های خود را فراهم می‌آورد که این خود، مشوقی برای سرمایه‌گذاری‌های آتی در شرکت‌های نوپا و در حال رشد است.

نتیجه‌گیری:

گذار از سیستم تأمین مالی بانک‌محور به بازار سرمایه‌محور، نه تنها یک انتخاب، بلکه یک ضرورت راهبردی برای شرکت‌های ایرانی است.

با توجه به چالش‌ها و فرصت‌های پیش‌رو، ورود به بازار سرمایه و استفاده از ظرفیت‌های آن برای تأمین مالی، نه تنها به تقویت بنیه مالی شرکت‌ها و کاهش ریسک‌های آن‌ها کمک می‌کند، بلکه زمینه را برای رشد پایدار، افزایش بهره‌وری و رقابت‌پذیری در مقیاس ملی و جهانی فراهم می‌آورد.

زمان آن فرا رسیده است که شرکت‌ها و نهادهای سیاست‌گذار، با نگاهی جامع، به توسعه و تعمیق تعاملات میان بخش واقعی اقتصاد و بازار سرمایه بپردازند و از این پتانسیل عظیم برای شکوفایی اقتصادی کشور بهره گیرند.

 

ایمان غیاثی، کارشناس ارشد بازار سرمایه

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۱ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها