جایی که صدا از تعارف می‌گذرد

از محمدرضا اشراقی که اجرا در رادیو را«میدان صداقت و دقت» می‌داند تا دکتر داودی که فلسفه برنامه را «مفاهمه، نه مچ‌گیری» توصیف می‌کند و تهیه‌کنندگانی که معتقدند باید ریتم و دمای گفت‌وگو را حفظ کرد‌، همه بر یک نکته اتفاق نظر دارند: «دور یک میز» فقط یک برنامه نیست‌؛ فرصتی برای شنیدن مردم و پاسخگو کردن مسئولان است. 
 
صدای شجاعت دور یک میز
 ‌محمدرضا اشراقی، کارشناس ومجری برنامه دور یک میز،نقشی محوری درایجاد گفت‌وگویی صریح،دقیق واثرگذار دارد. او اجرای رادیوی راچالشی ویژه می‌داند‌؛جایی که تنها صدا ومحتوای صحبت های مجری درمرکزتوجه است و کوچک‌ترین خطا یا ضعف در اجرا آشکار می‌شود.اشراقی معتقد است موفقیت «دور یک میز» در ترکیب مطالعه مستمر، آگاهی کامل نسبت به موضوع، ارتباط مؤثر با عوامل برنامه و توانایی انجام چند کار همزمان نهفته است. او گفت: برای اجرای این برنامه، هر موضوع باید دغدغه شخصی مجری باشد‌؛ فقط در این صورت می‌توان با شجاعت و صداقت آن را روی آنتن برد. کارشناس مجری برنامه «دور یک میز» که نگاهی محتوایی به برنامه‌سازی در رادیو دارد، افزود: در هر برنامه با مسأله‌شناسی دقیق،تعریف درست مؤلفه‌های اثرگذار درموضوع دقت وظرافت درانتخاب،مهمانان مرتبط و مطالعه زمینه‌ای و تخصصی مجری می‌توان سطح کیفی محتوا راحفظ کرد و در ادامه کیفیت آگاهی درجامعه را نسبت به مسائل روز ارتقا داد. اشراقی ادامه داد: مخاطبان «دور یک میز» از گروه‌های مختلف هستند‌؛ کسانی که به دنبال تحلیلی عمیق و غیرتحمیلی از مسائل شهری و ملی هستند. برنامه با حضور کارشناسان، مسئولان و نمایندگان مردم، مسائل را از زوایای مختلف بررسی و تلاش می‌کند صدای مردم و مطالبه‌گری آنها رابه مسئولان منتقل کند.اشراقی تصریح کرد: این گفت‌وگوی بی‌پرده و مسأله‌محور، رادیو را در رقابت با شبکه‌های اجتماعی متمایز و اثرگذار می‌کند. 
     
گفت‌وگو به جای جنجال علیرضا داودی، سردبیر برنامه 
«دور یک میز» و مدیر گروه تاریخ و معارف رادیو تهران، اجرای این برنامه گفت‌وگومحور را فرصتی برای ایجاد تعامل میان مسئولان، رسانه و مردم دانست. وی با تأکید بر این‌که فلسفه اصلی برنامه، آگاهی‌بخشی و مفاهمه است، گفت: هدف ما ایجاد مسیر مطمئن برای گفت‌وگوست، نه جنجال یا مچ‌گیری. داودی محورهای برنامه را در چهار سطح معرفی و تصریح کرد: در این برنامه تلاش داریم موضوعات انتخاب‌شده ابتدا با تهران مرتبط باشند و سپس ارتباط با مسائل کشوری، منطقه‌ای یا بین‌المللی در صورتی لحاظ می‌شود که زندگی مردم پایتخت را تحت تأثیر قرار دهد‌؛ برای مثال تحریم‌ها یا برجام مستقیما به زندگی شهروندان تهرانی ربط پیدا می‌کند. 
سردبیر برنامه تأکید کرد که مسئولان به «دور یک میز» دعوت می‌شوند تا در معرض گفت‌وگو و پرسش و پاسخ با مردم قرار گیرند و اطلاعات لازم برای تصمیم‌گیری آگاهانه در اختیار مخاطبان گذاشته شود. وی ادامه داد: هدف اصلی ما آگاه‌سازی است‌؛ رویکرد غالب برنامه مباحثه‌ای و مفاهمه‌ای است تا مردم براساس تحلیل خود به جمع‌بندی برسند. 
داودی همچنین درباره کارکردهای برنامه بیان کرد: نام برنامه نشان می‌دهد که محتوای آن مچ‌گیری نیست. گاهی به نفع مردم و دفاع از حقوقشان، وکیل مدافع آنها هستیم و گاهی علیه تبلیغات رسانه‌های خارجی، وکیل مدافع مسئولان.وی افزود: رسانه نقش قضاوت‌کننده ندارد و بیشتر به اصلاح کج‌روی‌ها و ارائه اطلاعات صحیح می‌پردازد. 
قائم‌مقام رادیو تهران بیان کرد: اقتصاد، به‌ویژه مسائل معیشتی، به‌عنوان دغدغه اصلی مردم، همواره در برنامه برجسته می‌شود و انتخاب موضوعات هفتگی با رصد چالش‌های شهری انجام می‌گیرد‌؛ حتی موضوعاتی مانند موتورسواری بانوان با درخواست مخاطبان مطرح و با حضور کارشناسان و مسئولان بررسی شده است. 
به گفته داودی، «دور یک میز» با مشارکت کارشناسان برجسته،مجری و کارشناسان خبره، ازشنبه تا چهارشنبه به‌صورت زنده و در مدت زمان تقریبی۹۰دقیقه قابلیت انعطاف برای تغییر موضوعات براساس ضرورت روزانه را دارد. ترکیب صوتی و تصویری برنامه باعث تعامل بیشتر با مخاطبان و ایجادارتباط عمیق‌تر شده است.داودی در پایان خاطرنشان کرد: سبک و شکل برنامه در حال تکامل است تا کیفیت، سادگی وصمیمیت در انتقال پیام به مخاطب افزایش یابد و صدای واقعی مردم همواره شنیده شود. 
 
مسأله مردم در اولویت است
فریدون ماهر، تهیه‌کننده باتجربه برنامه «دور یک میز» در پاسخ به این‌که فلسفه کاری‌اش در این برنامه چیست، گفت: در رادیو، کار تهیه‌کننده این نیست که فقط صدا را تنظیم کند‌؛ ما باید موقعیت بسازیم. موقعیت یعنی فضای واقعی زندگی مردم را روی آنتن  بیاوریم. مخاطب وقتی احساس کند برنامه شبیه جلسات اداری است، کانال را عوض می‌کند.ماهر تأکید کرد: انتخاب سوژه‌ها صرفا براساس دستورکار‌ها نیست، مبنای ما مسأله‌ مردم تهران است. اگر مردم یک موضوع را درد می‌دانند، ما باید آن را روی میز بگذاریم، حتی اگر برای برخی مسئولان خوشایند نباشد.به گفته وی، بخش مهمی از کار تهیه‌کننده کنترل «دما»ست. اگر گفت‌وگو بیش از حد تند شود، عمق بحث از بین می‌رود و اگر خیلی سرد پیش برود، مردم احساس می‌کنند ما سؤال اصلی را نمی‌پرسیم. حفظ این تعادل کار ساده‌ای نیست. ماهر بر اهمیت صراحت در برنامه تأکید کرد و ادامه داد: ما قرار نیست کسی را تخریب کنیم اما تعارف هم نداریم. مسئول وقتی پای این میز می‌نشیند باید بداند که صدای واقعی مردم روبه‌رویش است. وی معتقد است «دور یک میز» در حال تبدیل شدن به مرجع مسائل تهران است‌؛ چون به زبان مردم و با دغدغه‌های واقعی مردم برنامه می‌سازد، نه براساس ملاحظات پشت‌میزنشینی. 
 
نظم، گوش‌دادن و شجاعت در پرسیدن 
مهسا غیاثوند، تهیه‌کننده دیگر برنامه «دور یک میز» در پاسخ به این پرسش که سخت‌ترین بخش کار یک تهیه‌کننده، در این قبیل برنامه‌ها چیست؟ بدون مکث گفت: کنترل جریان برنامه. گفت‌وگو وقتی زنده است، غیرقابل پیش‌بینی است. وظیفه من این است که این انرژی را مدیریت کنم،نه این‌که مهار کنم.وی توضیح داد:هرجلسه«دور یک میز»برای مایک معماری دقیق است، ما فقط صدا پخش نمی‌کنیم‌؛ ریتم، سکوت، نحوه ورود مهمان، و حتی زمان قطع‌کردن یا ادامه‌دادن بحث، همه بخشی از داستان‌گویی رادیویی است.غیاثوند درباره نحوه انتخاب موضوعات گفت:ما هر هفته چالش‌های واقعی تهران را رصد می‌کنیم. موضوعی وارد برنامه می‌شودکه مردم درباره‌اش سؤال دارند.اگر مردم دغدغه نداشته باشند،آن موضوع ارزش رسانه‌ای ندارد،حتی اگرمهم باشد. وی یکی از اصول جدی تهیه‌کنندگی در این برنامه را این‌گونه گفت: باید مراقب باشیم برنامه از نقدِ سازنده به جنجال نلغزد. ما دنبال سروصدا نیستیم‌؛ دنبال روشن‌سازی هستیم.مردم بایدبافهم بیشتر برنامه را درک کنند، نه با تنش بیشتر.غیاثوند تأکید کرد: برنامه «دور یک میز» به‌خاطر احترام به فهم مخاطب موفق شده. ما به مردم نمی‌گوییم به چه فکر کنند‌؛ فقط کمک می‌کنیم تصویر کامل‌تری ببینند تا چگونه فکر کردن را بهتر درک کنند.