تولید درام خلاقانه در سکوت تاریخ 

وی تاکید کرد: کار تاریخی اصولی در زمانه حاضر کاری است که به‌درد نسل جدید بخورد و دراماتورژی امروز در آن رخ داده باشد. دراماتورژی یا نمایش‌پردازی در معنی مطالعه و تحلیل و تفسیر نمایشنامه برای اجراهای جدید با توجه به مخاطب، زمان و مکان نیز به‌کار می‌رود. باید نیازهای نسل امروز در آن گنجانده شده باشد و حرف‌های اساسی برمبنای مقتضیات امروز بیان شود. در روایت کارآمد تاریخی این‌که چه کسی چه کسی را کشته، مهم نیست؛ این‌که چرا و به چه دلیل او را کشته‌ مهم است. این چراهاست که در دل تاریخ به‌درد امروز می‌خورد وگرنه اشخاص و افراد اهمیت ندارند. 
کاظمی ‌با اشاره به ملزومات ساخت آثار تاریخی افزود: در تمام دنیا گروه پژوهش در آثار تاریخی در کنار نویسنده فیلم و سریال قرار می‌گیرد؛ گروهی که صحت‌سنجی می‌کند کدام روایت مستندتر است. به‌خصوص در بازنمایی قصه‌های تاریخی این گروه باید قرص و محکم باشد. سازگار کردن قصه با اوضاع و نیازهای امروز اتفاق دیگری است که باید رقم بخورد اما نکته اینجاست که در آثار تلویزیونی و سینمایی ردیف بودجه برای این کار تعریف نمی‌شود.  این فیلمنامه‌نویس در پاسخ به این‌که در بازنمایی یک روایت تاریخی بعد عبرت‌آموز تاریخ مورد توجه است یا جنبه قصه و درام یادآور شد: هر دو در کنار هم هستند و نمی‌شود از صفر یا صد صحبت کرد. در لحظاتی که تاریخ سکوت کرده می‌توانیم درام را براساس خلاقیت و دراماتورژی امروز پیش ببریم اما به لحظاتی که تاریخ عیان است نمی‌شود دست زد. چون همه افراد حقیقت رخداد را می‌دانند و این دستکاری صرفا مخاطب را از کار دلزده می‌کند.  در «عشق کوفی» دو دسته مختلف را در دل فیلمنامه نمایان کرده‌ام: شیعیان و مخالفان آنها را اما نکته اینجاست که اینها به همین اندازه صفر یا صد بوده‌اند؟ جواب خیر است. همان‌گونه که امروز هم این‌گونه نیست و کسانی که در یک مسجد نماز می‌خوانند، از دسته‌های مختلف هستند. این دسته‌ها آدم‌های مختلف می‌سازند و در دل تاریخ‌نگاری، رنگ‌های مختلف یا اساسا وجود ندارد یا بسیار کمرنگ است؛ لذا می‌شود در دل شخصیت‌پردازی‌ها برای فیلمنامه گروه ساخت.   کاظمی در پاسخ به این‌که منظور از لحظاتی که تاریخ سکوت کرده چیست، گفت: این‌که آیا ممکن است مخالف امام حسین(ع) در لحظه‌ای شک کند و به‌سمت او متمایل شود‌، یا این‌که همواره بر کفر خود تاکید دارد؟ از سوی دیگر این داستان هم هست. یعنی کسی که همراه است تا پایان همراه می‌ماند‌ و لحظه‌ای به حقانیت مسیر شک نمی‌کند؟ اینها سکوت تاریخ است که فیلمنامه‌نویس می‌تواند برای پختگی داستان از آنها بهره بگیرد.