قدرت نژاد آریایی و قرن بیستم

قرن بیستم با جنگ طولانی و دریاچه خونین یکصد هزار کشته در آفریقای جنوبی که به «جنگ بوئرها» مشهور گشت، آغاز شد و همین‌طور روزگار پرزدوخورد قاره‌های پرجمعیت چرخید تا در پایانه قرن بیستم به یک حادثه خونین در کنار جزیره‌های «قطب جنوب» رسید و با انفجار یک یگان دریایی ارتش سلطنتی انگلیس، به یک حادثه جهانی تبدیل شد و پرونده حوادث جهانی و پرتلاطم را به صفحه آخر رساند. 
در میان حوادث خونین و پرجنجال قرن بیستم یک حادثه به چشم می‌خورد که پرسخن‌تر و پر چراتر جلوه‌گری رسانه‌ای کرد و به لحاظ پرداخت رسانه‌ای و تفسیر و توجیه رسانه‌ای در صدر حوادث تکان‌دهنده یکصدسال گذشته جای گرفت. 
و این حادثه که بزرگ‌ترین و پردامنه‌ترین حادثه سیاسی قرن نام گرفت اشغال سفارت آمریکا در تهران توسط «دانشجویان پیروی خط امام» است. 
اگر بخواهیم این پرسش را مطرح کنیم که هیجان‌آمیزترین و پرالتهاب‌ترین حادثه قرن بیستم در میان صدها حادثه بزرگ جوامع بشری کدامین اتفاق و حادثه است بدون تردید پاسخ تصرف شجاعانه سفارت آمریکا در تهران است.
بنابراین در آینه تاریخ‌نمای قرن بیستم می‌توان مشاهده کرد که در صف سرخ خونین حوادث بزرگ جوامع بشری، تنها یک حادثه در برابر کاشفان اعماق حوادث انسانی به چشم می‌آید که خونی در آن ریخته نشده،  مظلومی دست و پایش به زنجیر کشیده نشده و هیچ سر و دست و انگشتی در برخورد با شیشه‌ها زخمی نشده است. با این همه از همه قرن بیستم بزرگ‌تر و دیدنی‌تر شده است! 
بی‌هیچ تعصب نژادی، دینی و فرهنگی، اگر بخواهیم یک دایره هفت‌رنگ پرشگفت در تاریخ طولانی و پرخون و حوادث قرن بیستم رسم کنیم و تنها یک حادثه را انتخاب کرده و در کانون آن به نمایش تاریخ تمدن بشری عرضه کنیم؛ فقط یک حادثه در برابر این وسعت یکصدساله قرار می‌گیرد و آن اشغال سفارت آمریکا در تهران است؛ اشغال و تصرف انقلابی و برآمده از خشم قدرتمند دانشجویانی که معروف و مشهور به «دانشجویان پیرو خط امام» شدند و قدرت و شجاعت نژاد آریایی را در دانشگاه‌ها و مدارس‌ عالی جهان، چونان عقاب سرطلایی کمیابی به پرواز درآوردند و با نمایش شکوهمندانه این اقدام یا حادثه، برتری ادب و فرهنگ ایرانی را در سیاسی‌ترین حادثه قرن آشکار ساختند.