مثلا مجله معتبر فیلم کامنت در تازهترین شماره خود فیلم سینمایی «طعم گیلاس» را در رده چهاردهم فیلمهایی که برنده نخل طلا در تاریخ جشنواره کن شدهاند، معرفی کرده است و جایگاه ویژهای برای آن در نظر گرفته است. البته این سوال را مطرح کرده که پس چرا خبری از کیارستمی در این 10 سال در همین جشنواره نیست مانند کارگردانان دیگر برنده نخل طلا که به سرنوشتی مشابه دچار شدهاند. خلاصه این همه دلیل آوردیم که دیدن این فیلم را پیشنهاد بدهیم. فیلمی که این روزها زیاد در بساط عرضهکنندگان سیدی فیلمها به چشم میخورد. آنانی که آن را در سینما دیدهاند البته خوششانس بودهاند. در عید امسال هم در برنامه سینما چهار هم این فیلم نشان داده شد و درباره آن بحث و بررسی شد. برای دیدن فیلمی که هم بازیگری روان دارد و هم کاملا طبیعی و حتی براساس گفته بازیگرانش پیش رفته به همین خاطر کاملا باورپذیر است، اصلا نباید درنگ کرد. هرچند بسیاری شیوه فیلمسازی کیارستمی را نمیپسندند. فیلم یک موضوع مهم را بیان میکند زندگی و مرگ. فیلم درباره یک مهندس است که میخواهد کسی او را بکشد و بر رویش خاک بریزد. بگذریم که همایون ارشادی که انتخاب کیارستمی در خیابان و در پشت ماشین بود اینک بازیگر جهانی ایران است و در دو فیلم معروف جهان نظیر بادبادکباز بازی کرده است، مشکل اولیه او پیدا کردن کسی است که او را بکشد، چون دوست ندارد خودش این کار را انجام دهد. سرانجام او کسی را پیدا میکند. مردی که در موزه حیاتوحش دارآباد کار میکند. مردی که مشکل مالی دارد. حرفهای او اما نگاه مهندس را به زندگی عوض میکند. بازیگر این نقش به سختی پیدا شد و وقتی پیدا شد، بخشی از صحبتهای او در فیلم گنجانده شد و این همان ویژگی کیارستمی است که میگویند این روزها انقلابی در نحوه ساخت فیلمش پدید آمده است. به هر حال شنیدن حرفهای این مرد اهل دل آنقدر جذاب است که حتی اگر کیفیت فیلم آن چنان هم جذاب نباشد، به تماشای آن بنشیند.
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد