تفاوت‌‌های گل‌محمدی و قلعه‌نویی در استفاده از مهدوی‌کیا و مجیدی

خداحافظی ناگهانی مهدی مهدوی‌کیا از فوتبال در فاصله پنج هفته تا پایان لیگ برتر شوک بزرگی به پرسپولیسی‌ها بود. مهدوی‌کیا در حالی این تصمیم را اتخاذ کرد که قبلا هم بارها عنوان کرده بود که در پایان این فصل از رقابتهای لیگ برتر برای همیشه کفش‌هایش را آویزان خواهد کرد اما مشکلاتی بین او و سرمربی تیم وجود داشت(هر چند که طرفین به ظاهر این موضوع را تایید نمی‌کنند) باعث شد تا با او با وجود این که دوران مصدومیت را هم پشت سر گذاشته بود تصمیمم خود را برای خداحافظی همیشگی از فوتبال زودتر به مرحله اجرا در آورد.
این خداحافظی زودهنگام واکنش‌های زیادی را به دنبال داشته و بی‌شک یحیی گل‌محمدی، سرمربی جوان تیم پرسپولیس باید خود را آماده مقابله با فشارهای خارجی زیادی کند. گل‌محمدی در شروع فعالیت‌های خود در پرسپولیس به عنوان سرمربی نیز تمایل چندانی به استفاده از مهدوی‌کیا نداشت اما بازی‌های خوب موشک سابق هامبورگ به خصوص در دربی باعث شد تا سرمربی قرمزها از موضع اولیه خود اندکی عقب نشینی کند. البته طولی نکشید که مهدوی‌کیا بار دیگر از ترکیب اصلی دور شد و این اواخر هم به خاطر مصدومیت شانسی برای بازی کردن نداشت.
نگاهی به بازی‌های اخیر حسین ماهینی در جناح راست پرسپولیس، تردیدهای زیادی را در خصوص تصمیم سرمربی قرمزها به وجود می‌آورد. تقریبا همه به این باور رسیده‌اند که ماهینی با روزهای اوج خود فاصله بسیار دارد و نمی تواند آن بازیکنی باشد که مورد اعتماد کی‌روش بود و به همین واسطه با قراردادی هنگفت به پرسپولیس رفت.
به گزارش مهر؛بازی‌های ضعیف این بازیکن مورد انتقاد فراوان قرار می‌گیرد با این حال او بر مهدوی‌کیا ارحجیت داشته است. هر چند به خاطر تفاوت فاحش سنی و تجربی که بین او و مهدوی کیا وجود دارد مقایسه این دو بازیکن شاید چندان منطقی نباشد ولی آیا مهدوی‌کیا تا این اندازه از سطح ماهینی پایین‌تر بازی می کند که گل‌محمدی حتی برای یک نیمه یا یک سوم پایانی بازی هم به او اعتماد ندارد؟
گل‌محمدی که در بازی با راه‌آهن هم به مهدوی‌کیا دستور گرم کردن داده بود ولی او را به میدان نفرستاد در حالی زمینه‌های خداحافظی همیشگی مهدوی‌کیا را فراهم کرد که دست کم می‌توانست روی تجربه این بازیکن در جام حذفی حساب باز کند تا در صورت قهرمانی در این جام اسطوره باشگاه پرسپولیس با بالا بردن جام از دنیای فوتبال خداحافظی کند. تجربه مهدوی‌کیا در لیگ برتر هم می‌توانست به کار قرمزها بیاید که البته این اتفاق رخ نداد و ظاهرا مهدی در برنامه‌های تاکتیکی یحیی جایی نداشت.

سرمربی تیم پرسپولیس حتی به این موضوع هم چندان اهمیت نداد که بازیکن منتخب قرن باشگاه هامبورگ در لحظات حساس می‌توانست با ضربات کاشته، کرنرها و ارسال‌هایش برای پرسپولیس مفید واقع شود. شاید حتی حضور مهدوی‌کیا در ترکیب پرسپولیس برای این تیم خیلی هم مفید واقع نمی‌شد ولی ای کاش گل‌محمدی به خاطر این اسطوره هم که می‌شد اندکی از موضع خود عقب نشینی می‌کرد.

پرسپولیس نه شانس آسیایی شدن را دارد و نه سقوط خواهد کرد بنابر این ششم شدن یا دهم شدن برای این تیم تفاوتی نخواهد کرد چرا که قرمزها تمام تمرکز خود را روی جام حذفی گذاشته‌اند بنابراین بهتر بود گل‌محمدی در لیگ برتر به مهدوی‌کیا فرصت می‌داد تا این بازیکن چند هفته پایانی را هم سپری می‌کرد و با خاطری خوش برای همیشه کفش هایش را آویزان می‌کرد.

شرایط سنی و تجربی مهدوی‌کیا بی‌شباهت به فرهاد مجیدی در تیم استقلال نیست(با وجود تفاوت در پست تخصصی این دو بازیکن) اما نوع استفاده و کارایی آنها کاملا متفاوت است. بر هیچ کس پوشیده نیست که امیر قلعه‌نویی و فرهاد مجیدی همواره رابطه تیره و تاری با یکدیگر داشته‌اند و حتی با وجود همکاری در شرایط کنونی رابطه نزدیکی با هم ندارند ولی سیاستی که امیر قلعه‌نویی پیشه کرده باعث شده تا مجیدی یکی از بهترین و موثرترین بازیکنان استقلال باشد که در این بین قلعه‌نویی برنده واقعی است.

سرمربی استقلال با وجود این که از افزایش محبوبیت و تشویق‌های مجیدی روی سکوها خوشحال نیست اما کاملا سیاستمدارانه عمل کرده و بهترین استفاده ممکن را از مجیدی انجام می‌دهد. او به خوبی می‌داند که مجیدی با توجه به شرایط سنی که دارد بازیکن 90 دقیقه‌ای نیست و خود مجیدی هم هرگز به این موضوع اعتراضی نکرده، در عوض هر گاه به میدان آمده گلزنی کرده و شرایط را به سود استقلال تغییر داده است. این روزها هم قلعه نویی، هم مجیدی و هم استقلال از اینکه سرمربی و مهاجم آبی‌ها از احساس و دل خود گذشته‌اند بهترین نفع را در مسابقات داخلی و آسیایی می‌برند.

مقایسه آنچه که در استقلال و پرسپولیس در خصوص دو بازیکن با سابقه و اسطوره‌ای این دو باشگاه رخ می‌دهد نشان می‌دهد که یحیی گل محمدی هنوز تجربه لازم را در برخی تصمیم گیری‌هایش ندارد و نیاز به زمان دارد تا بتواند به یک مربی ششدانگ و سیاستمدار تبدیل شود و از داشته‌هایش به بهترین شکل ممکن استفاده کند.