فرش قرمز برای اهالی شهر موش‌ها

این قسمت که «مدرسه موش‌ها» نام داشت به‌دلیل استقبال فراوان مخاطبان کودک به سری دوم و مستقلی رسید که در 105 قسمت ادامه یافت و تا سال 63 پخش می‌شد.

محبوبیت این مجموعه، سازندگان آن را به فکر ساخت نسخه سینمایی آن انداخت که در سال 64 و روزهایی که سینمای کودک ما هنوز ارج و قربی داشت، روی پرده رفت و با استقبال بسیار خوب تماشاگران مواجه شد.

از مهم‌ترین امتیازات فیلم، درک درست مرضیه برومند و محمدعلی طالبی از مدیوم سینما و آگاهی از تفاوت آن با رسانه تلویزیون بود.

فیلمنامه خوب و سینمایی احمد بهبهانی ضمن بهره‌گیری مناسب از پشتوانه محبوبیت مجموعه «مدرسه موش‌ها» چیزهای جدیدی هم برای تماشاگر سینما داشت.

نکته مثبت دیگر این‌که فیلم برخلاف سریال در لوکیشن‌ها و فضاهای خارجی فیلمبرداری شد که رنگ و بوی دیگری به اثر می‌داد.

جدا از قصه جذاب فیلم، برخی از موارد آن هم امروزه جزو خاطرات شیرین سینمادوستان است. از نامگذاری «اسمشو نبر» و موشیرو میشونه (ارجاع بامزه به بازیگر بزرگ ژاپن توشیرو میفونه) بگیرید تا حضور بازیگران بزرگی چون حمید جبلی، ایرج طهماسب، فاطمه معتمدآریا، مسعود کرامتی و... که عمدتا از دست‌پرورده‌های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بودند و آن موقع در ابتدای فعالیت حرفه‌ای‌شان قرار داشتند.

خبر خوش ساخت قریب‌الوقوع «شهر موش‌ها2» ضمن ارجاع به خاطرات دلپذیر کودکی، نویدبخش روشنایی دوباره سینمای ناخوش کودک و نوجوان ما نیز هست.

برگزاری نشست رسانه‌ای بامزه این فیلم باحضور افرادی چون مرضیه برومند (کارگردان)، علی سرتیپی و منیژه حکمت (تهیه‌کنندگان)، محسن شاه‌ابراهیمی (طراح دکور) و مرتضی احمدی روز گذشته و در باغ موزه زندان قصر، نشانه بارز و ارزشمندی از جدی گرفتن کار کودک دست‌کم از سوی هنرمندان مشتاق و دغدغه‌مند است.

حضور عروسک‌های فیلم «شهر موش‌ها»، اجرای زنده ترانه معروف این فیلم و حضور عروسک مخمل مجموعه «خونه مادربزرگه» از بخش‌های ویژه نشست دیروز بود.

امید است با حمایت از تولید چنین آثاری، گونه فراموش شده و مهجورمانده سینمای کودک و نوجوان دوباره رونق بگیرد که در آن صورت شیرینی و حلاوتش بین تمامی اهالی سینما و مخاطبان آن تقسیم خواهد شد.

ما آدم‌ها مشتاقانه فرش قرمزی پهن کرده‌ایم و چشم‌انتظار کپل، دم‌باریک، عینکی، گوش‌دراز، خوش‌خواب، نارنجی و سایر اهالی شهر موش‌ها هستیم.

علی رستگار ‌‌-‌ جام‌جم