استفاده از موبایل در هواپیما؛ آری یا نه؟!

به گزارش جام جم سرا به نقل از ایسنا- کتاب پاتریک اسمیت موسوم به «کابین اسرارآمیز خلبان» دربردارنده بخشهایی در مورد تروریسم، نرخ بلیت‌ها، تاخیرها و افسانه‌های رایج در کنار ارائه دانش منحصربه فرد درباره چگونگی پرواز هواپیماها و دلایل منجر به سقوط آنهاست.

تاکنون تردیدهای زیادی در مورد اینکه آیا انرژی منتشر شده از تلفنهای همراه می‌تواند بر سیستمهای الکترونیکی هواپیما و حتی در بیمارستانها تاثیر منفی گذاشته و منجر به سقوط یا خرابی شود، وجود داشته است. اسمیت در این مورد می‌گوید: برخی قوانین مانند کاربرد تلفن همراه یا دستگاههای الکترونیکی قابل حمل برای مسافران هواپیمایی بسیار سخت است. مسافران باید بدانند که محدودیتهای اعمال شده برای رایانه، آی‌پاد و دیگر دستگاههای خاص برای ایجاد اختلال در دستگاههای الکترونیکی نیست بلکه برای جلوگیری از پرتاب با سرعت بسیار بالای آنها در صورت ضربات احتمالی یا کاهش ارتفاع ناگهانی است. رایانه فرد مانند یک چمدان بوده که باید در جای خود قرار گرفته و در مسیر سایرین قرار نگیرد یا منجر به قتل افراد دیگر نشود.

وی گفته که اگرچه ارتباطات تلفن همراه می‌تواند بطور بالقوه با تجهیزات کابین خلبان تداخل ایجاد کند اما احتمال آن بسیار کم است. دستگاههای الکترونیکی در هواپیما و کابین خلبان طوری طراحی شده‌اند که در برابر هرگونه تداخل حفظ شوند. این امر بدین معنی است که مقامات بیشتر روی پیشگیری پیش از وقوع حادثه تکیه دارند چرا که اگرچه هیچ مورد ثبت شده‌ای در مورد بروز اختلال در هواپیما در اثر استفاده از تلفن همراه وجود نداشته اما هیچ کس از آینده مطمئن نیست. برای مثال اگر سپرهای محافظتی دستگاهها کهنه شده یا به شکل کامل کار نکنند، ممکن است نتوانند بطور کامل کار حفاظتی خود را انجام داده و منجر به بروز مشکل شوند.

کتاب اسمیت همچنین به بررسی موضوع آشفتگی هوا پرداخته است. اسمیت در توضیح بیشتر گفته است: این شرایط ممکن است ناخوشایند و نامطلوب باشند اما هواپیما سقوط نخواهد کرد. آشفتگی هوا یک آزار تشدید شده برای همه از جمله خدمه هوایی اما در هر صورت یک امر عادی است. هواپیماها به شکلی مهندسی شده‌اند که شرایط آشفتگی را کنترل می‌کنند و سطح آشفتگی لازم برای تغییر موتور یا خم کردن دهانه بال هواپیما چیزی است که حتی افرادی که سفرهای هوایی زیادی انجام داده‌اند تاکنون تجربه نکرده‌اند.

در دهه 1980 توالت‌های هواپیماها از یک مایع آبی استفاده می‌کردند که ضایعات را از دستشویی به یک مخزن ذخیره منتقل می‌کردند. این مایع بار اضافه‌ای به هواپیما می‌افزود که باعث مصرف سوخت بیشتر می‌شد و در صورت نشت، تکه‌های یخزده ضایعات انسانی ممکن بود روی شهرها ببارند. در هواپیماهای امروزی این سیستم با یک خلاء جایگزین شده است. هنگامی که سیفون توالت کشیده می‌شود، یک دریچه به سوی لوله فاضلاب باز شده و ضایعات به درون یک مخزن کشیده می‌شوند. سپس این ضایعات در آنجا ذخیره شده و پس از پایان پرواز تخلیه شده و از بین می‌روند. همچنین در مورد باز کردن درهای هواپیما اسمیت تاکید کرد که نباید به هیچ‌وجه در هواپیما را در میان پرواز باز کرد و اینکه درهای هواپیما به دلیل فشار داخل کابین اصولا قابل باز شدن نیستند.

به گزارش جام جم سرا، کمیسیون ارتباطات فدرال (FCC) و دولت فدرال حمل و نقل هوایی (FAA) در دهه نود استفاده از ابزارهای الکترونیکی در هواپیما را ممنوع کردند اما هیچ دلیل و مدرکی برای این اقدام خود نداشتند و تنها برای اینکه تاثیر این ابزارها بر پرواز را نمی دانستند این کار را انجام دادند. اما در سال ۲۰۰۶ این کمیسون تصمیم گرفت تا تاثیر تلفن‌های همراه و ابزارهای الکترونیکی را برروی سیستم پرواز بررسی کند و پس از بررسی‌های مختلف متوجه شد که این ابزارها موجب هیچ‌گونه تداخل و مشکلی نمی‌شوند.

امروزه برخی از پروازها امکان اتصال به شبکه Wi-Fi را نیز در هواپیما میسر کرده‌اند. در حال حاضر Inflight Passenger Communications Coalition اجازه استفاده از تلفن همراه در پروازهای ۱۳۹ کشور دنیا را صادر کرده است سیستم ناوبری تمام این پروازها نیز بدون مشکل کار می‌کند.