بدزبانی درکودکان

یکی از عادت‌های زشتی که متاسفانه در بعضی افراد دیده می‌شود بدزبانی است. آدم بدزبان هرچه به زبانش می‌آید، می‌گوید بدون این‌که فکر کند. فحش می‌دهد، توهین می‌کند، ناسزا می‌گوید، داد می‌زند، با تندی برخورد می‌کند، مردم را دست می‌اندازد و مسخره می‌کند. این افراد نه‌تنها نزد مردم هیچ جایگاهی ندارند، بلکه مردم نیز از معاشرت‌کردن با آنها دوری می‌کنند.

کد خبر: ۶۱۰۴۹۳

خانواده‌ای که در آن مرد یا زن یا هر دوی آنها بدزبان باشند و مدام از کلمات نامناسب استفاده کنند، بدون شک در این خانواده آرامش، مهر و محبت، انس و الفت نخواهد بود و بچه‌هایی که در چنین خانواده‌ای پرورش می‌یابند، قطعا بدزبان خواهند شد. چرا که بچه‌ها به طور ذاتی بدزبان نیستند، آنها این صفت زشت را یا از والدین‌شان یاد می‌گیرند یا از خواهر و برادر یا از دوستان و همسالان، اما در این میان پدر و مادر بیشتر از دیگران نقش دارند، زیرا آنها نخستین الگو، برای فرزندانشان هستند. بچه‌ها اخلاق، رفتار، گفتار و آداب معاشرت با دیگران را خیلی زود از والدین‌شان می‌آموزند و تقلید می‌کنند. چرا که آنها مقلد خوبی هستند.

به این ترتیب، پدران و مادران نقش بسیار مهمی در تعلیم و تربیت فرزندانشان دارند. آنها نه‌تنها مسئول گفتار و رفتار خودشان هستند، بلکه نسبت به تربیت فرزندانشان نیز مسئولیت دارند.

متاسفانه برخی والدین یا از روی شوخی یا عصبانیت به طور عملی به فرزندشان بدزبانی را آموزش می‌دهند. برای نمونه، در بعضی از خانواده‌ها این قبیل کلمات مثل حیوان، دیوانه، تنبل، کودن... به طور مرتب تکرار می‌شود، بچه‌ها هم می‌شنوند و تکرار می‌کنند. در نتیجه بدزبان بار می‌آیند.

بعضی وقت‌ها پدر و مادر از هم عیب‌جویی یا یکدیگر را مسخره می‌کنند، یا مدام فحش و ناسزا می‌گویند، یا با لحنی ناخوشایند و تند با هم صحبت می‌کنند. آنها حتی با فرزندشان این‌گونه رفتار می‌کنند. آن وقت این پدر و مادر نباید از کودک بیگناه‌شان توقع داشته باشند که با زبانی خوش صحبت کند.

این نکته مهم است، پدر و مادر بدزبانی که با فرزندشان بدرستی صحبت نمی‌کنند و به طور پیوسته از کلمات نامناسب استفاده می‌کنند، باید بدانند که با نصیحت یا دعوا و اوقات تلخی نمی‌توانند فرزندشان را به ترک این عادت زشت وادار کنند.

و اما چند راهکار ساده، اما مهم

ـ بهترین و ساده‌ترین راه تربیت کودک این است که در ابتدا باید از خودتان شروع کنید، یعنی اول خودتان را اصلاح کنید بعد فرزندتان را.

ـ گاهی اوقات فرزندتان این عادت زشت را از دوستان و همسالان خود یاد می‌گیرد. به این ترتیب باید مواظب فرزندتان باشید و به او اجازه ندهید که با دوستان بدزبان، بازی و معاشرت کند.

ـ اگر از فرزند دلبندتان کلمه زشت و ناسزایی شنیدید؛ هرگز او را تنبیه نکنید، زیرا این روش اغلب نتیجه عکس می‌دهد. باید با او با احترام و نیز با زبان و لحنی خوش صحبت کنید. مثلا بگویید، بچه خوبی مثل شما که حرف بد نمی‌زند، من دوست ندارم فحش بدهی، فحش دادن کار بسیار زشتی است، من مطمئنم که این کلمه بد و زشت را از بچه‌های بی‌ادب یاد گرفته‌ای، اما مراقب باش دیگر، آن را بر زبان نیاوری...

ـ زمانی که فرزندتان خوب صحبت می‌کند، او را تشویق و تحسین کنید. در حقیقت بگذارید او بداند که چه نوع گفتاری را دوست دارید و می‌پسندید. سعی کنید همیشه کلمات خوب و بد را به او یاد بدهید و هرگز در حضور او از کلمات نامناسب استفاده نکنید. / ضمیمه چاردیواری