وقتی کودک ناخوانده از راه می‌رسد

بارداری بدون برنامه‌ریزی

ممکن است از اینکه باردار شده‌اید خوشحال باشید اما از گفتن این خبر به همسرتان بترسید. شاید با داشتن دو بچه کوچک اصلا انتظار این اتفاق را نداشته‌اید و حتی فکرش را هم نمی‌کردید بچه سومی در راه باشد. اگر تا پیش از این فکر می‌کردید بیشتر از یک بچه داشتن جنایت است از اینکه علائم بارداری را حس می‌کنید ناراحت هستید. قضاوت دیگران هم بار بزرگی است. آنها به شما می‌گویند بی‌احتیاطی کرده‌اید، حوصله و انرژیتان زیادی کرده و این کار متناسب با وضع زندگی شما نیست.
کد خبر: ۶۱۶۶۳۳

بعد از گذراندن شوک اولیه از فهمیدن این بارداری نامنتظره، اکنون باید تصمیم های سختی بگیرید. فکرهای زیادی به سراغتان می آید و از خیلی چیزها می ترسید. آیا باید این بارداری را ادامه بدهید؟همسرتان چه خواهد گفت؟آیا او خوشحال می شود؟آیا باید به دوستان و خانواده بگویید که باردار هستید؟چطور باید با فشارهای خانوادگی کنار بیایید؟ در یک موقعیت اضطراری و ناگهانی که خودتان هم نمی دانید چه باید بکنید این پرسش های آزاردهنده نیز درگیرتان می کند.
شما اولین زنی نیستید که بارداری ناخواسته را تجربه می کنید پس سعی کنید احساسات و افکارتان را کنترل کنید و به این موقعیت بهتر فکر کنید. شما مقصر نیستید. این حادثه می تواند برای هرکسی اتفاق بیفتد. شما همیشه روی همه چیز تسلط ندارید و روش های پیشگیری از بارداری همیشه درست عمل نمی کنند. با این حال باید مسئولیت پذیر باشید. این اتفاق افتاده است و پیدا کردن مقصر چاره مساله شما نیست.
همه کسانی که ناخواسته باردار می شوند و در شرایط مناسبی برای بچه دار شدن نیستند به سقط جنین و ختم بارداری فکر می کنند. طبیعی است که شما هم به این مساله فکر کنید. اما قبل از اینکه افکارتان را بیان کنید بیشتر فکر کنید. آیا واقعا این را می خواهید؟چقدر خودتان را در تغییر و بهبود شرایط سهیم می دانید؟آیا اگر اوضاع زندگی تان بهتر بود بازهم به سقط جنین فکر می کردید؟
سردرگمی در گرفتن تصمیم درست همیشه باعث بدترین انتخاب می شود. برای اینکه تصمیم درستی بگیرید باید با دیگران مشورت کنید. کسی را برای کمک گرفتن انتخاب کنید که شما را متهم نکند. شما نیاز به حمایت دارید و به اندازه کافی در فشارهای روحی و روانی قرار دارید که احتیاجی به فشارهای بیشتر از سوی دیگران نداشته باشید. یادتان باشد این موضوع یک فشار روحی مشترک برای شما و همسرتان است. اگر او هم به اندازه شما از این اتفاق ناراحت است باید فرد سومی را برای کمک پیدا کنید. باید به دیگران بگویید چه مشکلی دارید اما نیازی نیست همه اطرافیانتان را از این موضوع باخبر کنید.
همسرتان ممکن است نتواند هیچ کمکی به وضعیت روحی تان بکند اما او کسی است که باید این موضوع را بداند. هرچقدر دیرتر به او بگویید اوضاع سخت تر می شود. هرچه زودتر او را در جریان بگذارید بهتر تصمیم خواهید گرفت. ممکن است همسرتان بیشتر از شما ناراحت شود و تصمیم های عجولانه ای بگیرد با این حال باید بداند چه اتفاقی افتاده است. اگر شما و همسرتان دراین موضوع توافقات ضمنی نداشته باشید مثلا همسرتان به شدت بچه دوست باشد و شما باتوجه به شرایط روحی و جسمی تان قصد بارداری نداشته باشید تنش ها و درگیری های بیشتری برای رسیدن به یک تصمیم درست خواهید داشت.


چرا می ترسید؟
نگرانی بیشتر زن وشوهرها از بارداری ناخواسته این است که آنها برای بچه برنامه ریزی نکرده اند و بچه در اوضاع مناسبی به دنیا نمی آید. ممکن است مشکل مالی یا بحران کاری داشته باشید و یا در اوج اختلافات زناشویی تان باشید. در این شرایط به دنیا آوردن یک کودک یعنی فشاربیشتر، کار بیشترونگرانی بیشتر. اگر بچه دار شده باشید، تجربه مادری و پدری را به دست آورده اید و دیگر لزومی برای تجربه دوباره آن نمی بینید. حتی ممکن است ظرفیت و تحمــل بچه داری، گریه ها، شیردهی، پوشک عوض کردن و رسیدگی به یک بچه را نداشته باشید.
شاید مهم ترین نگرانی شما واکنش همسرتان باشد. اگر او از این اتفاق خوشحال نشود مشکلات بیشتر خواهد بود. نگرانی مردها از بارداری ناخواسته معمولا با مسائل مالی گره خورده است. بیشترین چیزی که یک مرد به آن فکر می کند تامین هزینه های کودک است. او ممکن است شما را متهم کند چرا این اتفاق افتاده است؟ این شما هستید که نباید بگذارید او بازی پیدا کردن مقصر را شروع کند. مسئولیت خودتان ر در این اتفاق بپذیرید تا به همسرتان بفهمانید هردوی شما دربرابرش وظیفه دارید.


با بارداری کنار بیایید
هرچقدر این اتفاق برایتان غیر قابل پذیرش و نامنتظره باشد باید با آن کنار بیایید. ختم بارداری فقط به این دلیل که شما بچه را نمی خواهید تصمیم درستی نیست. فقط زمانی که این بارداری خطری جدی برای شما وجنین باشد و زیر نظر پزشک می توانید به سقط جنین فکر کنید در غیر اینصورت باید تلاش کنید تا احساس تان را نسبت به این بارداری تغییر بدهید.


چند راهکار ساده برای کنار آمدن با بارداری:
ـ مثبت فکر کنید. احساسات منفی همیشه بر احساسات مثبت غالب‌ اند و اجازه نمی دهند به هیچ نکته خوبی فکر کنید. شما می توانید متفاوت عمل کنید و رفتارتان را عوض کنید. هربار که احساس منفی نسبت به این اتفاق داشتید خودتان را متوقف کنید و بپرسید «چی کار کنم از این حال دربیام؟» و «بیا یه جور دیگه فکر کن».
ـ خودتان را از نظر روحی تقویت کنید. تصور کنید که در یک دنیای خیلی خوب زندگی می کنید و صاحب بچه های خیلی خوب، زیبا و سالم هستید. کتاب ها و مجلات بارداری را مطالعه کنید. اطلاعات مفید و مثبت این کتاب ها و مجلات به شما انگیزه های تازه برای زندگی می دهند و حالتان را خوب می کنند.
ـ صادق باشید. به چیزهای بی موردی که فقط باعث نگرانی و اضطراب بیشترتان می شوند فکر نکنید. شما تنها پدر و مادری نیستید که بدون فرصت انتخاب و ناگهانی بارداری را تجربه می کنید و این یکی از بدترین اتفاقات زندگی تان نیست. اگر کمی طرز تفکرتان را عوض کنید تولد یک فرزند جدید، برایتان همراه با شادی و تغییرات مثبت خواهد بود. مشکلات می توانند با تلاش و پیگیری خودتان حل شوند و همه چیز بهتر خواهد شد. بچه برای شما و همسرتان یک فرصت برای تغییر رفتار و پیشرفت است. همین نگرانی که با آمدن بچه چه اتفاقی می افتد بهانه ای خوب برای تلاش کردن است.
ـ کار مفید بکنید. هروقت احساس ناراحتی کردید به جای اینکه اجازه بدهید فکرهای منفی روح و جسمتان را آزار بدهند سراغ کارهایی بروید که این احساسات را حنثی می کنند. مثلا با همسرتان به یک سیسمونی فروشی بروید و یک تکه لباس یا لوازم نوزاد بخرید. حتی خریدن یک پستانک حال روحی تان را بهتر می کند.
ـ قدردان باشید. این فکر را تقویت کنید که کودک یک موهبت است. قدردان چیزهایی باشید که دارید. ممکن است وضعیت مالی خوبی نداشته باشید اما زندگی یک موهبت را بدون هزینه های اضافی به شما بخشیده است. اگر می دانستید چقدر زن و مرد در دنیا آرزو می کنند به جای شما باشند حتما شکرگزار خواهید بود. سپاسگزاری به این معنی نیست که باید چشم هایتان را روی محدودیت هایتان ببندید اما به شما کمک می کند تا خوشحال تر باشید و امیدوار باشید که همچنان تغییرات مثبت دیگری در زندگی تان رخ خواهد داد.
ـ از کمک خواستن نترسید. اگر نگرانی و افسردگی از بارداری آنقدر شدید است که نمی توانید مراقب سلامت و تغذیه خودتان باشید، انگیزه دکتر رفتن ندارید، نمی توانید روی کارتان تمرکز کنید، انرژی ندارید و ساعت های زیادی از روز را یا در سکوت می نشینید و یا گریه می کنید باید با یک مشاور، روانشناس و یا روانپزشک در ارتباط باشید تا مشکل را پیش از آنکه به شما و جنین آسیبی بزند حل کنید.

>> ضمیمه خانواده اطلاعات

* شما چه نظری دارید؟ تجربه‌ها و نظراتتان را در این زمینه، با ما در میان بگذارید *

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰
سهم پزشکان سهمیه‌ای

ضرورت اصلاح سهمیه‌های کنکور در گفت‌وگوی «جام‌جم»‌با دبیر کمیسیون آموزش دیدبان شفافیت و عدالت

سهم پزشکان سهمیه‌ای

نیازمندی ها