شاید صعود نکنیم اما زنگ تفریح هم نمی شویم

هیجان ایرانی ها بابت رویارویی با ستاره های  ریز و درشت آرژانتینی 24 ساعت بیشتر دوام نیاورد. در بحبوحه بحث بر سر سخت یا اسان بودن قرعه تیم ملی ایران در جام جهانی برزیل، کاربران فیس بوکی جبهه واحدی را علیه لیونل مسی تشکیل دادند و به هدف مورد نظر حمله کردند. به این ترتیب بحث بر سر شانس اندک تیم ملی کشورمان برای عبور از مرحله مقدماتی جام جهانی زودتر از حد تصور در هیاهوی حمله و هتاکی به نابغه آرژانتینی گم شد و حالا عده ای مانده اند که چنین ماجرای تاسف باری سر در کدام آبشخور دارد. مجید جلالی در این گفت و گو به اقبال اندک تیم ملی ایران برای صعود به دور بعد جام جهانی 2014 اشاره می کند و ویران شدن صفحه اجتماعی لیونل مسی از سوی کاربران ایرانی را یک رسوایی می داند.
تصور می کنید تیم ملی ایران توانایی عبور از مرحله مقدماتی جام جهانی را دارد؟
اگر بخواهیم بر اساس واقعیت‌ها صحبت کنیم، شانس ما خیلی خیلی کم است اما در فوتبال همیشه شانس برای اتفاقات وجود دارد.
یعنی تیم ملی با معجزه می تواند به دور بعد صعود کند؟
به نظرم معجزه در فوتبال معنا دارد و بهتر است از واژه شگفتی استفاده کنیم. من بارها گفته ام که اگر تیم ملی از سه مسابقه مرحله مقدماتی جام جهانی در برابر آرژانتین، نیجریه و بوسنی دو امتیاز هم بگیرد یک دستاورد و کارنامه قابل قبول خواهد بود.
اما عده ای معتقدند شکست دادن تیم ملی بوسنی دور از دستری نیست.
اگر بخواهیم یک روز به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی و به جمع 16 تیم برتر دنیا صعود کنیم، باید از 10 یا 12 سال قبل برنامه ریزی کنیم. چنانکه تیم های ژاپن و کره جنوبی بیش از یک دهه پیش برای رسیدن چنین سطحی استارت زده اند و الان صعود از مرحله مقدماتی جام جهانی برای آنها یک ارمان و آرزو نیست. اگر ما از امروز برای رسیدن به چنین هدفی کار را شروع کنیم، مطمئنا در جام جهانی 2026 می توانیم روی صعود از مرحله مقدماتی صعود کنیم. خیلی ساده انگارانه است که تصور کنیم با 6 ماه کار کردن می توانیم به جمع تیم های برتر دنیا راه پیدا کنیم. برای رسیدن به چنین سطحی لازم است شیوه فوتبال مان را تغییر بدهیم و مثل تیم های بزرگ دنیا مدرن بازی کنیم. به گذشته خیلی دور هم نمی رویم. اگر بازیهای تیم ملی ایران در مسابقات مقدماتی جام جهانی 2014 را زیر ذره بین ببریم و نگاه واقع بینانه ای به سطح فعلی تیم ملی داشته باشیم ، متوجه می شویم که نباید انتظار شکست دادن بوسنی را داشته باشیم. تنها کاری که در بهه فعلی می شود برای تیم ملی انجام داد این است که بازیکنان را از نظر بدنی آماده کنیم و با برگزاری چند دیدار تدارکاتی تجربه آنها برای رویارویی با تیم های مطرح را بالا ببریم. اگر الان به جامعه القا کنیم که می توانیم از مرحله مقدماتی عبور کنیم و بعد نتوانیم به این مهم برسیم، جامعه دچار التهاب و سرخوردگی خواهد شد. اگر صادقانه واقعیات را به مردم بگوئیم آنها هم صاحب بینش می شوند و متناسب با وضعیت فعلی از تیم ملی انتظار خواهند داشت.
اما تیم ملی ایران در سه بازی آخر مسابقات مقدماتی جام جهانی کیفیت تیم های بزرگ را بروز داد و در رده بندی جدید فیفا هم به عنوان بهترین تیم اسیا معرفی شده است. به نظر شما از بهترین تیم اسیا انتظار نمی رود که به مرحله یک هشتم نهایی جام جهانی صعود کند؟
به نظرم سبکی که تیم ملی برای رویارویی با قطر و کره جنوبی بازی کرد، صرفا برای نتیجه گیری مناسب بود و  طبعا چنین سبک و سیاقی در جام جهانی برای تیم ملی کشورمان بازدهی نخواهد داشت. این سبک و سیاق بازی فعلا تا حدی در اسیا جواب می دهد اما مطمئنا در مصاف با تیم هایی که با تاکتیک های روز دنیا بازی می کند و فضاها را می شناسند جوابگو نیست. البته عموم مردم و اهالی فوتبال باید به این داتفاق نظر برسند که تیم ملی ما در جام جهانی برزیل زنگ تفریح نیست و حریف از پیش باخته ای نخواهد بود. به شما قول می دهم که تیم ملی در جام جهانی کیفیت آبرومندانه ای را بروز خواهد داد. اگر بخواهم نگاه منطقی و واقع بینانه ای به وضعیت فعلی تیم ملی و قرعه این تیم داشته باشم باید بگویم که تیم ملی ما ممکن است با رقم خوردن یک شگفتی بزرگ راهی دور بعد شود اما اگر هم نشد قطعا خداحافظی آبرومندانه ای با جام خواهد داشت.
قرعه تیم ملی در جام جهانی، خیلی زود تحت الشعاع حمله کاربران ایرانی به صفحه اجتماعی مسی قرار گرفت. شما چه تحلیلی از این ماجرای عجیب دارید؟
من بارها گفته ام که متولیان فوتبال هیچ وقت مشکلات فرهنگی و ناهنجاریهای فوتبال را جدی نگرفته اند و به سادگی از کنار اتفاقات نگران کننده ای که در استادیوم ها رخ می دهد عبور کرده اند. این مشکلات تا زمانیکه داخلی بود با آن کنار امده ایم اما وقتی صحبت از حضور تیم های ایرانی در میادین بین الملیل به میان آمده، بروز این اتفاقات به یک آبرو ریزی و رسوایی تبدیل شده است. سالهای سال است که فوتبال و اساسا ورزش ایران با مشکلات فرهنگی دست و پنجه نرم می کند اما مدیران بالادستی توجه چندانی به این مشکلات نشان نداده اند. متاسفانه عده ای تصور می کنند که می شود فضای استادیوم ها را صرفا با اعمال جریمه های میلیونی یا برگزاری بازیهای بدون تماشاگر تطهیر کرد اما این روش های تنبیهی به یک قرن قبل تعلق دارد و امروز جوابگو نیست. شما می دانید که حدود 15 سال است کمیته انضباطی برای ارام کردن فضای استادیوم ها به جریمه های مالی متوسل شده و تازگی هم به قانون کسر امتیاز پناه برده اند اما این روش ها کمترین تاثیری در بهبود وضعیت استادیوم‌ها نداشته و ما به هر استادیومی که می رویم با یکسری از ناهنجارها مواجه می شویم؛ از شعارهای تند و تیز علیه مربیان و بازیکنان گرفته تا هتک حرمت به داور مسابقه .
برای به حداقل رسیدن ناهنجاریهای فوتبال چه پیشنهادی دارید؟
باید نیروهای فوتبال اعم از تماشاگر، بازیکن و مربی را تربیت کنیم. ماجرای حمله به مسی مایه سرافکندگی فوتبال ایران شده و همه می دانند که متاسفانه چه بازتابی در رسانه های دنیا داشته است. اگر در تمام این سالها اندکی به مقوله تربیت نیروهای فوتبالی توجه می شد الان شاهد این آبروریزی نبودیم. امیدوارم واقعیت نداشته باشد اما شنیده ام که یک تیم برزیلی برای تهیه گزارش از ماجرای حمله ایرانیان به مسی می خواهد به ایران بیاید و گزارش تهیه کند. آیا الان هم می شود با تنبیه تماشاگر و کسر امتیاز از تیم ها با این جریان مقابله کرد؟ به نظرم حالا وقتش رسیده که نگاه عمیق تری به مشکلات فرهنگی فوتبال مان داشته باشیم و قبول کنیم که مشکل تربیتی داریم. مشکل تربیتی را هم صرفا از طریق تنبیه نمی توان برطرف کرد.
البته گفته می شود عده ای برای تفریح به صفحه اجتماعی مسی هجوم برده اند و بعضی ها فریاد می زنند که این ماجرا را نباید به فرهنگ عمومی جامعه تعمیم داد.
البته که ماجرا به این سادگی هم نیست که عده ای صرفا برای تفریح کردن به سرشناس ترین بازیکن جهان حمله کرده باشند. به هر حال ما باید یکسری اقدامات فرهنگی و تربیتی را از سالها ثبل شروع می کردیم و چنینی اتفاقی به این دلیل کم کارهای فرهنگی در سالهای قبل رخ داده است و ما نباید به سادگی از کنار این ماجرا عبور کنیم و بگوئیم عده ای به قصد تفریح این رسوایی را به بار آورده اند. در همه جای به تنبیه متوسل می شوند اما تشویق در اولویت است و این گونه نیست که برخوردهای قهری همیشه کارساز باشد. به نظرم باید از روش های تربیتی جدید استفاده کنیم و روش های منسوخ شده را کنار بگذاریم. باید بپذیریم که روش هایی مثل کسر امتیاز و محروم کردن تماشاگر جوابگو نیست.