شبگردی در جزیره، روزمرگی در پایتخت

اگر از جاذبه‌های دیگر این جزیره زیبا هم بخواهیم بگوییم باید به ساحل نیلگون و زیبایش، مراکز خرید بیشمارش و البته شهر قدیمی و 800 ساله حریره‌اش اشاره کنیم، اما چیزی که گردشگران را به این جزیره می‌کشاند و حتی تا مدت‌ها ماندگار می‌کند اینها نیستند، چرا که هستند بسیاری دیگر از شهرهای ایران که دارای چنین مختصاتی هستند ـ و البته خیلی بیشتر ـ اما کسی نه تنها رغبتی به ماندن که حتی وسوسه‌ای برای گشتن هم ندارد؛ نمونه‌اش تهران.

چه چیزی کیش را جذاب کرده است؟

کوچکی مساحت جزیره کیش یکی از مهم‌ترین دلایل وجود امنیت بالای این جزیره است، البته نباید جغرافیای ویژه آن را در وجود امنیت بالای این جزیره دخیل ندانست، به این مفهوم که همین «جزیره» بودن کیش توانسته ضریب امنیت آن را بالا ببرد. اما این ویژگی در یکی از مهم‌ترین گونه‌های گردشگری تاثیر بسزایی دارد و دلیل اصلی رونق این نوع گردشگری است، آن هم گردشگری شبانه. بدون شک مهم‌ترین دلیل وجود و البته رونق گردشگری شبانه وجود امنیت است و همین دلیلی است که شهری مثل تهران با وجود ظرفیت بالای گردشگری شبانه از این‌گونه پرطرفدار گردشگری محروم است. با این که این روزها دیگر کمتر بومی‌ای در این جزیره دیده می‌شود و غالب جمعیت آن را مهاجرانی تشکیل داده‌اند که با سودای تجارت وارد آن شده‌ و زندگی کرده‌اند، اما امنیت بالای آن مهم‌ترین دلیل رونق گردشگری شبانه جزیره است.

تهران که ساحل ندارد

شاید بدیهی باشد که جزیره کیش نباید تافته جدابافته از ایران زمین باشد، اما چیزی که به شکل ملموسی در کیش قابل مشاهده است، احترام به قانون از سوی شهروندان است. این ویژگی آنقدر محسوس هست که قیاسش با تهران خیلی بدیهی و معلوم می‌شود. حتی شاید این احترام به قانون را در شهرهایی با مساحتی کمتر نتوان با آن مقایسه کرد. در این جزیره هیچ چراغ قرمزی وجود ندارد چرا که اصلا نیازی به این کار نیست، برای اهالی پایتختی که اولین بار پا به این جزیره می‌گذارند خیلی بیشتر از مراکز خریدش، رانندگی آرام در آن به‌عنوان جاذبه‌ای شگفت‌انگیز جلوه می‌کند. خیابان‌هایی بدون ترافیک، خودروهایی با ماکسیمم سرعت 60 کیلومتر. اگر خیال باز هستید همین ویژگی را که به تهران تعمیم بدهید می‌بینید پایتخت ایران تبدیل به «مدینه فاضله» می‌شود. اتوپیایی برای همه تهران‌نشینان. به همه اینها اضافه کنید هوای پاکیزه و صافش را تا مدینه فاضله کامل شود. و البته اگر خیال‌باز نیستید می‌توانید هوای آلوده تهران را به شکلی واقعی با آسمان صاف و شب‌های پرستاره کیش مقایسه کنید. بماند که کیش را از هر طرف بروید به ساحل می‌رسید و خب به قول یکی از خواننده‌ها «تهران که ساحل ندارد.»

مهاجران فرهنگ

دست از مقایسه تهران با کیش برداریم و خیال‌بازی را کنار بگذاریم و با واقعیت‌ها بسنجیم. تهران با جمعیتی بیش از 12 میلیون نفر یکی از مهاجر پذیرترین شهرهای ایران است. بسیاری از اهالی پایتخت را مهاجرانی تشکیل داده‌اند که به سودای تجارت و از شهرها و روستاها به تهران کوچ کرده‌ و ماندگار شده‌اند. همین است که شاید نتوان دیگر فرهنگی به نام فرهنگ تهران را حداقل در این روزها در آن یافت. این مورد را در پایتخت از لحاظ فرهنگی یکی از مشکلات می‌خوانند؛ اما دقیقا همین نکته در مورد جزیره نه تنها منفی نیست، بلکه به‌عنوان یک ویژگی از سوی بسیاری از اهالی و ساکنانش مطرح می‌شود. بگذارید کمی روشن‌تر بگوییم. جزیره کیش هم مثل پایتخت یکی از مهاجر پذیرترین شهرهای ایران است. هر چند درصد مهاجران به کیش بیشتر است اما از آنجا که جمعیت این دو بسیار متفاوت است فرهنگی در جزیره شکل گرفته است که شبیه به هیچ‌کدام از مناطق ایران نیست ولی از آنجا که این فرهنگ از همان ابتدای رونق جزیره با اعمال قانون همراه بوده است چیزی که پس از چند دهه شکل گرفته بسیار متفاوت از تهران است.

بیکاری معنا ندارد

طرح تاسیس منطقه توریستی جزیره کیش که با الگو قراردادن جزایر هاوایی و کرانه‌های جنوبی دریای مدیترانه پیش از سال‌های انقلاب اسلامی شروع شد، در سال 1371 با تاسیس سازمان منطقه آزاد کیش جانی تازه به خود گرفت.

براساس سرشماری بهمن 1379، جزیره کیش 16 هزار و 500 نفر جمعیت دارد که این آمار ‌اکنون به بیش از 20 هزار نفر رسیده است. از این تعداد 82 درصد شهروندان این جزیره طی سال‌های اخیر در نتیجه فعالیت‌های اشتغالزایی، به کیش مهاجرت کرده‌اند. در این میان حدود 95 درصد جمعیت کیش را مردم مهاجری که به‌دنبال فرصت‌های شغلی مناسب به این جزیره آمده‌اند تشکیل می‌دهد و 5 درصد باقیمانده جمعیت متعلق به بومیان منطقه کیش است. براساس شاخص‌های آماری میزان باسوادی در کیش، بیش از 92 درصد و درصد اشتغال، بالای 98 درصد است که حکایت از وضع بسیار مطلوب این دو شاخص در این منطقه دارد.

گردشگران به جای دولت

درآمد جزیره نه از دولت که به‌واسطه رونق گردشگری در آن است؛ حسرتی که به دل بسیاری از مسئولان نشسته و همواره دوست داشته‌اند بسیاری دیگر از شهرهای ایران را به شکل کیش اداره کنند.

هم‌اکنون سالانه بیش از یک میلیون مسافر وارد کیش می‌شوند و طبق اعلام معاون اقتصادی و سرمایه‌گذاری سازمان منطقه آزاد کیش پیش‌بینی شده که تا سال 1400 بیش از 2/2 میلیون نفر گردشگر به کیش سفر کنند که همین امر زمینه‌ساز مهاجرت بسیاری از جویندگان کار از شهرهای مختلف کشورمان به این جزیره شده است. به‌گونه‌ای که در مراجعه به این جزیره در مشاغل مختلف خدماتی مرتبط با صنعت گردشگری می‌توان با جویندگان کار پیر و جوان با لهجه‌های گوناگون کشور به گفت‌وگو نشست البته در این بین نباید حضور کارگران و فروشندگان خارجی را که بیشتر از کشورهای آسیای شرقی به کیش مهاجرت کرده‌اند، فراموش کرد.

کیش فقط گردشگری نیست

در میان شهرهایی که از جاذبه‌های گردشگری برخوردارند، جزیره کیش توانسته است با ایجاد زیرساخت‌های مناسب، زمینه‌های لازم برای جذب گردشگران داخلی و خارجی را فراهم کند اما درآمد کیش فقط گردشگری نیست.

بازسازی و تجهیز فرودگاه بین‌المللی کیش به آخرین امکانات ناوبری و افزایش ظرفیت بندرگاه، توسعه امکانات مخابراتی، ایجاد شبکه منظم راه‌های درونشهری و ارائه خدمات شهری مناسب و برگزاری جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های تجاری مختلف در سطح بین‌المللی سبب بالا رفتن شاخص اشتغال در این منطقه شده است اما در نگاهی کلی، کیش غیر از گردشگری از دیگر اولویت‌های سرمایه‌گذاری نیز برخوردار است که می‌توان به تمام صنایعی که به‌عنوان صنایع کوچک یا متوسط شناخته شده اشاره کرد. صنایعی که غیر از ارزآوری بسیار آن برای کشور، اشتغال قابل ملاحظه‌ای را نیز در پی دارد./ ضمیمه چمدان

علی محزون