کودتای خونبار کمونیستی ‌در افغانستان + عکس

به گزارش جام جم آنلاین، ژنرال محمد داوود 5 سال قبل از این رژیم سلطنتی محمدظاهر شاه پسر عمویش را سرنگون کرده و در افغانستان رژیم جمهوری برقرار کرده بود.

او تلاش کرد فاصله برابری با ایالات متحده و اتحاد شوروی را حفظ کرده و از یک سیاست عدم تعهد پیروی کند اما این سیاست ژنرال محمد داوود به مذاق لئونید برژنف ، رهبر شوروی خوش نیامد.

حکومت شوروی که مانند سلف خود حکومت تزاری آرزوی دستیابی به آب های گرم را داشت با طرح یک کودتا در افغانستان تلاش کرد این کشور را تحت سلطه خود درآورده و خود را به آب های گرم اقیانوس هند نزدیک کند.

ژنرال محمد داوود و 3 هزار نفر دیگر در جریان کودتای افسران طرفدار شوروی به طرز فجیعی به قتل رسیدند.

نورمحمد تره کی فاتح کودتای آوریل کشورش را یک جمهوری خلقی اعلام کرده و به صورت یکی از اقمار شوروی درآورد.

نورمحمد تره کی هر چیزی را که می توانست تحت مالکیت دولت درآورد و تلاش کرد به زور و توسل به سرکوب روحانیان و روستاییان ، سنت ها و رسوم کهن افغانستان را تغییر دهد.

این مساله موجب قیام افغان ها شد و مجاهدین افغانی مبارزه با حکومت تره کی را آغاز کردند.چند هزار سرباز روس مخفیانه برای حفاظت از رژیم پوشالی او وارد افغانستان شدند.

در روز 16 سپتامبر سال 1979 میلادی ، حفیظ الله امین ، نخست وزیر تره کی که از نفوذ بی اندازه شوروی بیمناک شده بود ، تره کی را خفه کرد و خود قدرت را به دست گرفت.

مسکو به جنب و جوش درآمد.برژنف به ستاد ارتش سرخ شوروی دستور مداخله نظامی داد.

در روز 24 دسامبر سال 1979 میلادی ارتش شوروی از این موقعیت که غربی ها مشغول تدارک جشن کریسمس هستند استفاده کرده و هواپیماهای شوروی هزاران سرباز را در فرودگاه کابل پیاده کردند و از زمین نیز هزاران سرباز دیگر شوروی وارد خاک افغانستان شدند.

حفیظ الله امین کشته شد و ببرک کارمل ، یک کمونیست تسلیم محض شوروی جانشین او شد.

مداخله نظامی شوروی در افغانستان به یک فاجعه برای ارتش شوروی مبدل گردید و تعداد سربازان این کشور در افغانستان به 150 هزار نفر بالغ شد.اما به رغم کشتار دستکم یک میلیون افغان آنها نتوانستند در مقابل مجاهدان افغان پیروز شوند.

هنگامی که ارتش شوروی در 15 فوریه سال 1989 میلادی با خفت از افغانستان عقب نشینی کرد ، یک ویرانه از خود برجا گذاشت.پس از پیروزی مجاهدان افغان میان جناح ها و گروه های مختلف نبردهای سهمگینی درگرفت و رنج و آلام مردم افغانستان ادامه یافت.

تا اینکه در سال 1994 میلادی یک گروه از طلبه های بنیادگرا تحت نام «طالبان» که ساخته و پرداخته سرویس های جاسوسی پاکستان و آمریکا بودند ، ظهور کرده و در مدت کوتاهی بخش اعظم سرزمین افغانستان را اشغال کردند. آنها دست به سرکوب و کشتار اقوام مختلف افغان از جمله هزاره ها در بامیان، تاجیک ها ، ازبک ها ... و حتی پشتون هایی که با آنها مخالف بودند، زدند.

تنها فرمانده احمدشاه مسعود بود که با نیروهایش در دره پنجشیر به مقاومت در مقابل طالبان ادامه داد.

اما در روز 9 سپتامبر سال 2001 میلادی احمدشاه مسعود ملقب به شیر پنجشیر در یک توطئه شبکه تروریستی القاعده کشته شد. دو روز بعد حملات 11 سپتامبر 2001 به آمریکا توسط شبکه القاعده صورت گرفت.

آمریکا برای مبارزه با تروریسم به افغانستان حمله کرد و حکومت طالبان ساقط شد.هنوز نیروهای آمریکایی و بین المللی در افغانستان حضور دارند و هنوز به قول خود به مبارزه با تروریسم ادامه می دهند اما آرامش در افغانستان برقرار نشده است.

آمریکایی ها سرانجام مخفیگاه اسامه بن لادن رهبر القاعده را در پاکستان یافته و او را به قتل می رسانند. القاعده رهبر دیگری را برگزید ، ملاعمر رهبر طالبان زنده است و کماکان رنج و آلام مردم افغانستان ادامه دارد.

کودتای کمونیست ها سرآغاز رنج و محنت مردم مظلوم افغانستان بود ، میلیون ها نفر از آنها به کشورهای همسایه پناهنده شدند و دستکم 1.5 تا 2 میلیون نفر آنها در جریان جنگ با رژیم کمونیستی ، جنگ با نیروهای شوروی ، جنگ جناح های مختلف مجاهدان ، در جریان حکومت طالبان و حمله نظامی آمریکا به افغانستان کشته شدند ، بی آنکه بخواهیم تعداد معلولان جنگی را محاسبه کنیم.

هنوز هم مردم افغانستان کشته می شوند ، گویی آلام آنها پایانی ندارد.

بهرام افتخاری / جام جم آنلاین