درس بزرگ پیامبر اسلام

مهم‌ترین دلیل عظمت و تناوری امروز جهان اسلام به رغم ضعف و کوتاهی اغلب مسلمانان، استحکام نهالی است که پیامبر اسلام طی بیست و سه سال دوران رسالت خود،آنرا غرس و بارور کردند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی های پیامبر در دوران رسالت خود،مبارزه و تداوم آن با تمامی مظاهر شرک و کفر بود؛ چه در دوران سیزده ساله مکه و چه مقطع 10 ساله مدینه.

کافی است بدانیم پیامبر عظیم‌الشأن اسلام که مظهر رحمت و خلق عظیم بودند در مبارزه با مشرکین و کفار لحظه‌ای تردید نکردند و در دوران 10 ساله مدینه که حکومت اسلامی مراحل نزج و رشد خود را طی می‌کرد، متجاوز از هشتاد غزوه (جنگ‌هایی که با حضور و فرماندهی شخص پیامبر هدایت می‌شد) و سریه (جنگ‌هایی که پیامبر در آنها حضور نداشتند و فردی منصوب ایشان جنگ را فرماندهی می کرد) را پشت سر گذاشتند و حداقل در ٩ جنگ شخصا شمشیر زدند.

جنگ‌هایی برای تحقق اهداف مقدسی نظیر دفاع از کیان اسلام، مقابله با شرارت اشرار، بسترسازی برای گسترش عدالت، ایجاد و گسترش امنیت و مقابله با تجاوز و زیاده‌خواهی کفار و مشرکین.

در آخرین لحظات عمر مبارک رسول مکرم اسلام نیز سپاه اسلام به فرماندهی اسامه بن زید عازم نبرد شد تا پیامبر یک‌بار دیگر به مسلمانان این درس را یادآور شود که رحماء بینهم و اشداء علی الکفارباشند و لحظه‌ای از مبارزه با دشمنان اسلام دست نکشند.

و امروز اگر دنیای اسلام جایگاه حقیقی خود را ندارد به دلیل فراموش کردن این درس بزرگ پیامبر خود است و اگر ایران اسلامی امروز به تنهایی پرچم اسلام ناب را به اهتزاز درآورده است و دنیای استکبار را به چالش کشیده است به دلیل تأسی به پیامبر و احیای درس‌های فراموش شده ایشان است. درسی که جریانی تلاش می کند آن‌را درایران نیز به فراموشی بسپارد و ذلت را جایگزین عزت نماید.

البته مبارزه تنها آموزه اسلام عزیز نیست و باید در احیای تعالیم دیگر پیامبر، بویژه اخلاق بیشتر کوشا باشیم هرچند گسترش اخلاق نبوی نیز بدون مبارزه با ضد اخلاق‌ها و ضد فرهنگ‌ها دست نیافتنی است!

مهدی فضائلی